- Ο Γιώργος Καλλιακμάνης θεωρεί το ταξί μεγαλύτερο σχολείο ζωής από την αστυνομία.
- Η φτώχεια στα παιδικά του χρόνια στο Αγρίνιο τον έκανε ψυχικά πιο δυνατό.
- Υπηρέτησε 29 χρόνια στην ΕΛ.ΑΣ. φτάνοντας στον βαθμό του αξιωματικού.
- Δηλώνει συμβιβασμένος με τον θάνατο λόγω των σκληρών εμπειριών του.
- Αποκλείει την επιστροφή στην αστυνομία, στρεφόμενος στην ιδιωτική έρευνα.
Ο Γιώργος Καλλιακμάνης, επίτιμος πρόεδρος της Ένωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων Ν/Α Αττικής, προχώρησε σε μια βαθιά εξομολόγηση για τη ζωή του, χαρακτηρίζοντας τη θητεία του στην Ελληνική Αστυνομία ως «νηπιαγωγείο» μπροστά στις σκληρές εμπειρίες του ταξί. Μιλώντας για τα δύσκολα παιδικά του χρόνια στο Αγρίνιο, υπογράμμισε πώς η βιοπάλη και η έλλειψη χρημάτων τον θωράκισαν με εσωτερικό πλούτο και ανθεκτικότητα.
| Πεδίο | Στοιχεία |
|---|---|
| Επαγγελματική Θητεία | 29 έτη στην Ελληνική Αστυνομία |
| Προηγούμενη Εμπειρία | Οδηγός ταξί και φορτηγού |
| Τόπος Καταγωγής | Αγρίνιο |
| Εξειδίκευση | Παράνομη μετανάστευση & Εμπορία ανθρώπων |
| Κατάσταση | Επίτιμος Πρόεδρος Ένωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων Ν/Α Αττικής |
Η περίπτωση του Γιώργου Καλλιακμάνη αποτελεί ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα κοινωνικής κινητικότητας και ψυχικής ανθεκτικότητας, όπου οι αντίξοες συνθήκες της νεότητας λειτουργούν ως καταλύτης για τη μετέπειτα επαγγελματική εξέλιξη. Η θεωρία της ανθεκτικότητας — η ικανότητα του ατόμου να προσαρμόζεται θετικά παρά τις σημαντικές αντιξοότητες — εξηγεί πώς η επαφή με τη φτώχεια μπορεί να σφυρηλατήσει έναν χαρακτήρα που δεν κάμπτεται από τις θεσμικές πιέσεις της δημόσιας διοίκησης.
Η αστυνομία για εμένα ήταν νηπιαγωγείο, το ταξί ήταν πανεπιστήμιο
Γιώργος Καλλιακμάνης, Επίτιμος Πρόεδρος Ένωσης Αστυνομικών
Η σκληρή σχολή της βιοπάλης και το Αγρίνιο
Καλεσμένος στην εκπομπή Buongiorno το πρωί της Τρίτης 30/12, ο Γιώργος Καλλιακμάνης αναφέρθηκε με συγκίνηση στις ρίζες του. Προερχόμενος από μια δεμένη οικογένεια στο Αγρίνιο, περιέγραψε μια μητέρα που, παρά την οικονομική στενότητα, είχε πάντα την πόρτα της ανοιχτή για όποιον χρειαζόταν ένα πιάτο φαγητό. Αυτή η αίσθηση προσφοράς και η εμπειρία της στέρησης τον έκαναν, όπως δήλωσε ο ίδιος, να νιώθει πλούσιος σε αξίες, παρά την έλλειψη χρημάτων.
Πριν εισέλθει στο σώμα της Ελληνικής Αστυνομίας, ο κ. Καλλιακμάνης δοκιμάστηκε σε σκληρά επαγγέλματα, εργαζόμενος ως οδηγός σε ταξί και φορτηγά. «Το ταξί για εμένα ήταν πανεπιστήμιο», τόνισε χαρακτηριστικά, υπονοώντας ότι η καθημερινή τριβή με τον δρόμο και την ανθρώπινη φύση προσφέρει γνώσεις ζωής που καμία ακαδημία δεν μπορεί να υποκαταστήσει. Η πολυπλοκότητα των κοινωνικών αλληλεπιδράσεων στο τιμόνι αποτέλεσε το υπόβαθρο για την μετέπειτα πορεία του.
Προτεινόμενο Ημεδαπός συνελήφθη στη Θεσσαλονίκη για επίθεση σε αστυνομικό
Η 29ετής θητεία και η «ήπια» αστυνομία
Συγκρίνοντας τις δύο μεγάλες περιόδους της ζωής του, ο επίτιμος πρόεδρος της Ένωσης Αστυνομικών προκάλεσε αίσθηση λέγοντας ότι η αστυνομία ήταν «νηπιαγωγείο» σε σχέση με το ταξί. Κατά τη διάρκεια της 29ετούς καριέρας του, ξεκίνησε από τη βάση ως αστυφύλακας και ανελίχθηκε στον βαθμό του αξιωματικού, εστιάζοντας σε κρίσιμους τομείς όπως η παράνομη μετανάστευση και η εμπορία ανθρώπων. Η εμπειρία του αυτή, συχνά συνδεδεμένη με αστυνομικούς ελέγχους και δύσκολες επιχειρήσεις, τον έφερε αντιμέτωπο με τις πιο σκοτεινές πτυχές της κοινωνίας.
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις έμπειρων στελεχών της δημόσιας διοίκησης, η επιχειρησιακή εμπειρία που αποκτάται από τη βάση της ιεραρχίας προσδίδει μια ρεαλιστική οπτική στα προβλήματα της ασφάλειας. Ο κ. Καλλιακμάνης υπογράμμισε ότι είναι πλέον συμβιβασμένος με τον θάνατο, έχοντας δει πολλά κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας του, γεγονός που του επιτρέπει να αντιμετωπίζει τη ζωή με μεγαλύτερη ψυχραιμία και φιλοσοφική διάθεση.
Το κεφάλαιο της έρευνας και η επόμενη μέρα
Παρά τη δημόσια παρουσία του στα μέσα ενημέρωσης, ο ίδιος ξεκαθάρισε ότι δεν αισθάνεται δημοσιογράφος. Η ενασχόλησή του με τον σχολιασμό θεμάτων επικαιρότητας πηγάζει αποκλειστικά από την επαγγελματική του εμπειρία και την ανάγκη για αντικειμενική ενημέρωση του κοινού. Επιπλέον, απέκλεισε το ενδεχόμενο επιστροφής στην αστυνομία, δηλώνοντας πως πλέον μπορεί να προσφέρει τις υπηρεσίες του στον τομέα της ιδιωτικής έρευνας.
Κλείνοντας την τοποθέτησή του, άφησε να εννοηθεί ότι η περιπέτεια της ζωής του συνεχίζεται, με τον κόσμο να είναι ο τελικός κριτής της πορείας του. Η διαδρομή του από το Αγρίνιο στην κορυφή της συνδικαλιστικής εκπροσώπησης των αστυνομικών παραμένει μια ισχυρή υπενθύμιση ότι οι δυσκολίες δεν αποτελούν εμπόδιο, αλλά εφαλτήριο για εξέλιξη.
