- Η Κίνα κατηγορεί ξένες στρατιωτικές ασκήσεις για ζημιές σε υφάλους στο Scarborough Shoal.
- Η έκθεση του Πεκίνου αναφέρει παράνομη αλιεία και εισβολές ως απειλές για το οικοσύστημα.
- Το Scarborough Shoal αποτελεί στρατηγικό σημείο στη Νότια Σινική Θάλασσα με αμφισβητούμενη κυριαρχία.
- Οι Φιλιππίνες θεωρούν τις περιβαλλοντικές δράσεις της Κίνας ως πρόσχημα για μόνιμη κατοχή.
Η Κίνα εξέδωσε επίσημη οικολογική αναφορά στην οποία αποδίδει τη σοβαρή ζημιά στους κοραλλιογενείς υφάλους του Scarborough Shoal σε στρατιωτικές δραστηριότητες, όπως ασκήσεις ρίψης βομβών, χωρίς ωστόσο να κατονομάζει συγκεκριμένη χώρα. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του Reuters, η κίνηση αυτή αποτελεί ένα νέο κεφάλαιο στην πολυετή εδαφική διαμάχη με τις Φιλιππίνες για τον έλεγχο της στρατηγικής αυτής περιοχής.
| Χαρακτηριστικό | Περιγραφή / Κατάσταση |
|---|---|
| Τοποθεσία | Νότια Σινική Θάλασσα (Scarborough Shoal) |
| Κύριοι Διεκδικητές | Κίνα και Φιλιππίνες |
| Πρόσφατη Καταγγελία | Ζημιές σε υφάλους από ρίψη βομβών |
| Περιβαλλοντικό Καθεστώς | Εθνικό φυσικό καταφύγιο (από την Κίνα) |
| Σημασία Περιοχής | Αλιεία, Λιμνοθάλασσα, Ναυτιλιακές οδοί |
Η κλιμάκωση της έντασης στη Νότια Σινική Θάλασσα λαμβάνει πλέον και περιβαλλοντικές διαστάσεις, καθώς το Πεκίνο χρησιμοποιεί την οικολογική προστασία ως μέσο άσκησης γεωπολιτικής πίεσης. Η περιοχή του Scarborough Shoal, ένας από τους πιο αμφισβητούμενους θαλάσσιους σχηματισμούς στην Ασία, βρίσκεται στο επίκεντρο μιας αντιπαράθεσης που υπερβαίνει τα όρια της αλιευτικής δραστηριότητας και αγγίζει ζητήματα εθνικής κυριαρχίας και στρατιωτικής παρουσίας.
Η έκθεση για την καταστροφή των κοραλλιογενών υφάλων
Σύμφωνα με την έκθεση που συνέταξε το Υπουργείο Φυσικών Πόρων της Κίνας, οι κοραλλιογενείς ύφαλοι γύρω από το Scarborough Shoal έχουν υποστεί σημαντικές φθορές εξαιτίας στρατιωτικών ασκήσεων, συμπεριλαμβανομένης της εκπαίδευσης ρίψης βομβών. Η κινεζική κρατική τηλεόραση CCTV μετέδωσε ότι η έκθεση εντοπίζει επίσης απειλές από την παράνομη αλιεία και τις συχνές δραστηριότητες διείσδυσης που έχουν σημειωθεί τα τελευταία χρόνια, υπονομεύοντας το ευαίσθητο οικοσύστημα της περιοχής.
Αυτή η εξέλιξη έρχεται ως συνέχεια της πάγιας τακτικής του Πεκίνου να αμφισβητεί τις κινήσεις άλλων κρατών στην περιοχή, όπως είδαμε πρόσφατα όταν η Κίνα κατηγόρησε τις Φιλιππίνες για διαστρέβλωση των γεγονότων σε άλλα σημεία της Νότιας Σινικής Θάλασσας. Παρόλο που η νέα έκθεση δεν κατονομάζει ρητά κάποια χώρα, η χρονική στιγμή και το περιεχόμενο των καταγγελιών φωτογραφίζουν τις στρατιωτικές συμμαχίες που δραστηριοποιούνται στην περιοχή.
Το καθεστώς του Scarborough Shoal και η περιβαλλοντική διπλωματία
Το Scarborough Shoal παραμένει υπό τον ουσιαστικό έλεγχο της Κίνας, παρά το γεγονός ότι οι Φιλιππίνες διεκδικούν κυριαρχικά δικαιώματα και τα σκάφη τους συνεχίζουν να επιχειρούν στα πέριξ ύδατα. Τον Σεπτέμβριο, το Πεκίνο προχώρησε στην έγκριση δημιουργίας ενός εθνικού φυσικού καταφυγίου στην ύφαλο, μια κίνηση που η Μανίλα καταδίκασε ως πρόσχημα για οριστική κατοχή.
«Η προστασία του περιβάλλοντος χρησιμοποιείται συχνά ως εργαλείο για την εδραίωση εδαφικών διεκδικήσεων σε αμφισβητούμενες θαλάσσιες ζώνες.»
Στους διαδρόμους των διεθνών αναλυτών, η τακτική αυτή περιγράφεται ως περιβαλλοντική διπλωματία — *η χρήση οικολογικών επιχειρημάτων για τη νομιμοποίηση του ελέγχου σε περιοχές στρατηγικής σημασίας* — και αποτελεί μέρος της ευρύτερης στρατηγικής της Κίνας για τον έλεγχο των θαλάσσιων οδών. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις αναλυτών στρατηγικής, η ανάδειξη οικολογικών ζημιών επιτρέπει στο Πεκίνο να δικαιολογήσει τον περιορισμό της πρόσβασης ξένων σκαφών στο όνομα της περιβαλλοντικής αποκατάστασης.
Η επόμενη μέρα στη Νότια Σινική Θάλασσα
Η κατάσταση παραμένει εξαιρετικά εύφλεκτη, καθώς η κυριαρχία στο Scarborough Shoal δεν έχει αναγνωριστεί ποτέ επίσημα από τη διεθνή κοινότητα. Η περιοχή είναι ζωτικής σημασίας όχι μόνο για τα πλούσια αλιεύματα και την προστατευμένη λιμνοθάλασσά της, αλλά και για την εγγύτητά της σε κύριες ναυτιλιακές λωρίδες που εξυπηρετούν το παγκόσμιο εμπόριο. Οι νέες κατηγορίες για οικολογική καταστροφή αναμένεται να προκαλέσουν την αντίδραση της Μανίλας, εντείνοντας τον φόβο για ένα νέο διπλωματικό επεισόδιο που θα μπορούσε να οδηγήσει σε περαιτέρω στρατιωτικοποίηση της ζώνης.