Οι τιμές του πετρελαίου υποχωρούν το 2026: Νέα ισορροπία στην παγκόσμια αγορά

Σύμφωνα με δημοσκόπηση του Reuters σε 35 αναλυτές, η μέση τιμή του Μπρεντ αναμένεται να διαμορφωθεί στα 62,23 δολάρια το βαρέλι το 2026, ενώ το αμερικανικό αργό κοντά στα 59 δολάρια. Αυτή η πρόβλεψη σηματοδοτεί μια ριζική μεταστροφή στην αγορά πετρελαίου, καθώς η παγκόσμια προσφορά, ενισχυμένη από την αύξηση της παραγωγής εκτός ΟΠΕΚ+, υπερκαλύπτει πλέον τη ζήτηση.

Η επικείμενη μεταστροφή στην αγορά πετρελαίου, όπως αυτή προβλέπεται για το 2026, αποτελεί μια σημαντική απόκλιση από τις προηγούμενες προσδοκίες που κυριαρχούσαν για μεγάλο διάστημα. Ενώ μέχρι πρότινος η αγορά στηριζόταν σε σενάρια ελλειμμάτων και γεωπολιτικών κινδύνων, η νέα πραγματικότητα υποδεικνύει μια επάρκεια, ακόμα και υπερκάλυψη, της παγκόσμιας ζήτησης από την προσφορά, αναδιαμορφώνοντας πλήρως το τοπίο.

Οι παράγοντες που οδηγούν στην πτώση των τιμών

Η καθοριστική μεταστροφή αποδίδεται κυρίως στην τελευταία πρόβλεψη του ΟΠΕΚ+, σύμφωνα με την οποία η παγκόσμια προσφορά αναμένεται να ευθυγραμμιστεί πλήρως με τη ζήτηση εντός του 2026. Αυτή η εκτίμηση συνιστά απότομη αλλαγή σε σχέση με προηγούμενες προβλέψεις για επίμονα ελλείμματα και ήταν αρκετή για να αλλάξει τον τόνο στις διεθνείς αγορές. Παράλληλα, η σταδιακή επαναφορά παραγωγής από τον ΟΠΕΚ+ ενισχύει την αίσθηση ότι η αγορά δεν στερείται βαρελιών, αποδυναμώνοντας τα βασικά επιχειρήματα του ανοδικού σεναρίου.

Η εντονότερη πίεση, ωστόσο, προέρχεται εκτός του πετρελαϊκού καρτέλ. Οι Ηνωμένες Πολιτείες και άλλοι μη συμμετέχοντες στον ΟΠΕΚ παραγωγοί αυξάνουν την παραγωγή τους με ρυθμό σχεδόν τριπλάσιο από εκείνον της παγκόσμιας ζήτησης. Την ίδια στιγμή, η ζήτηση συνεχίζει μεν να αυξάνεται, αλλά όχι με την ένταση που θα μπορούσε να απορροφήσει τον όγκο της νέας παραγωγής.

Επιβράδυνση της ζήτησης και τεχνική εικόνα

Η Κίνα εμφανίζει σημάδια σταθεροποίησης αντί για επιτάχυνση, ενώ η παγκόσμια μεταποίηση παραμένει ανομοιογενής και ευάλωτη σε μακροοικονομικές πιέσεις. Το αποτέλεσμα είναι μια αγορά όπου οι πωλητές διατηρούν σαφές πλεονέκτημα και το επενδυτικό συναίσθημα έχει μετατοπιστεί ξεκάθαρα προς την απαισιοδοξία.

Η τεχνική εικόνα επιβεβαιώνει τη θεμελιώδη αυτή μεταβολή. Τόσο το Μπρεντ όσο και το αμερικανικό αργό κινούνται σε καθοδικά κανάλια από τις αρχές του 2025, με κάθε ανοδική αντίδραση να εξαντλείται σε χαμηλότερα επίπεδα από τα προηγούμενα. Οι δείκτες ορμής δεν υποδηλώνουν πανικό ή συνθήκες υπερβολικής πώλησης, αλλά μια επίμονη έλλειψη αγοραστικού ενδιαφέροντος, στοιχείο που ενισχύει την άποψη ότι οι πρόσκαιρες ανακάμψεις έχουν περισσότερο διορθωτικό χαρακτήρα παρά σηματοδοτούν αλλαγή τάσης.

Αναλυτές της αγοράς εκτιμούν ότι η επίμονη έλλειψη αγοραστικού ενδιαφέροντος, σε συνδυασμό με την αυξανόμενη παραγωγή εκτός καρτέλ, δημιουργεί ένα περιβάλλον όπου οι πωλητές διατηρούν σαφές πλεονέκτημα. Αυτή η τάση, σύμφωνα με τους ειδικούς, δεν είναι πρόσκαιρη, αλλά αντανακλά μια θεμελιώδη αλλαγή στις δυναμικές προσφοράς και ζήτησης που θα διαρκέσει.

Οι προβλέψεις για το 2026 και το ακραίο σενάριο

Οι προβλέψεις για το 2026 αντικατοπτρίζουν αυτή τη νέα πραγματικότητα. Σύμφωνα με δημοσκόπηση του Reuters σε 35 αναλυτές, η μέση τιμή του Μπρεντ τοποθετείται γύρω στα 62,23 δολάρια το βαρέλι, ενώ το αμερικανικό αργό κοντά στα 59 δολάρια. Τα επίπενα αυτά συνιστούν αισθητή υποχώρηση σε σχέση με τον μέσο όρο των 68,80 δολαρίων που καταγράφεται μέχρι στιγμής το 2025, υποδηλώνοντας απώλεια τιμολογιακής ισχύος για τους παραγωγούς.

Το ακραίο αρνητικό σενάριο παραμένει, ωστόσο, στο τραπέζι. Η JP Morgan προειδοποιεί ότι εάν η προσφορά συνεχίσει να αυξάνεται ταχύτερα από τη ζήτηση και τα αποθέματα παραμείνουν υψηλά έως τα μέσα του 2026, το Μπρεντ θα μπορούσε θεωρητικά να υποχωρήσει ακόμη και προς τα χαμηλά των 30 δολαρίων. Αν και δεν αποτελεί τη βασική εκτίμηση της αγοράς, σε ένα περιβάλλον επίμονων πλεονασμάτων, το σενάριο αυτό παύει πλέον να θεωρείται αδιανόητο.

Η επόμενη μέρα στην αγορά πετρελαίου

Η νέα ισορροπία που διαμορφώνεται στην αγορά πετρελαίου για το 2026 υποδηλώνει μια περίοδο χαμηλότερων τιμών και αυξημένης αβεβαιότητας για τους παραγωγούς. Η επίμονη υπερπροσφορά και η μετριασμένη ζήτηση, ειδικά από μεγάλες οικονομίες όπως η Κίνα, θα συνεχίσουν να ασκούν καθοδικές πιέσεις, μετατοπίζοντας το πλεονέκτημα στους αγοραστές και αναδιαμορφώνοντας τις παγκόσμιες ενεργειακές στρατηγικές.