Αγορά εργασίας: Πάνω από 250.000 κενές θέσεις το 2026 – Οι κλάδοι που «στεγνώνουν» από προσωπικό

Η ελληνική οικονομία βρίσκεται αντιμέτωπη με μια δομική κρίση στελέχωσης, καθώς οι ακάλυπτες θέσεις εργασίας αναμένεται να ξεπεράσουν τις 250.000 εντός του 2026. Το φαινόμενο δεν περιορίζεται πλέον σε ανειδίκευτο προσωπικό, αλλά επεκτείνεται σε κρίσιμους τομείς υψηλής τεχνογνωσίας, καθιστώντας την απλούστευση των μετακλήσεων από τρίτες χώρες ζήτημα επιβίωσης για χιλιάδες επιχειρήσεις.

Αυτή η εξέλιξη έρχεται ως συνέχεια μιας βαθιάς δομικής αναντιστοιχίας στην προσφορά και τη ζήτηση εργασίας, η οποία επιτείνεται από τη δημογραφική πίεση και τη διαρροή ταλέντων. Τεχνικά, η πρόκληση έγκειται στο γεγονός ότι η παραγωγικότητα της εργασίας στην Ελλάδα παραμένει σε επίπεδα που δεν επιτρέπουν την εύκολη κάλυψη του κόστους προσέλκυσης προσωπικού, την ίδια στιγμή που οι ανάγκες για ψηφιακό μετασχηματισμό και μεγάλες υποδομές αυξάνονται εκθετικά.

Τουρισμός και κατασκευές στην πρώτη γραμμή των ελλείψεων

Ο τουριστικός κλάδος και το 2026 θα βρεθεί αντιμέτωπος με το φάσμα των άδειων θέσεων, με τις ανάγκες να υπολογίζονται αυξημένες σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος. Πέρα από τις παραδοσιακές θέσεις στην εστίαση και την καθαριότητα, όπως σερβιτόροι και καμαριέρες, καταγράφονται σημαντικά κενά σε ειδικότητες όπως σεφ και στελέχη υποδοχής. Η εποχικότητα καθιστά το πρόβλημα οξύ, καθώς οι επιχειρήσεις απαιτούν άμεση στελέχωση χωρίς περιθώρια αναμονής.

Παράλληλα, ο κλάδος των ηλεκτρικών εγκαταστάσεων και των κατασκευών γενικότερα πιέζεται από τη ζήτηση για εξειδικευμένους τεχνίτες. Ηλεκτροσυγκολλητές, υδραυλικοί και χειριστές βαρέων μηχανημάτων βρίσκονται σε έλλειψη, γεγονός που απειλεί με καθυστερήσεις την υλοποίηση μεγάλων δημόσιων και ιδιωτικών έργων, αυξάνοντας ταυτόχρονα το λειτουργικό κόστος των τεχνικών εταιρειών.

Το στρατηγικό κενό στην πληροφορική και τη βιομηχανία

Στον τομέα της πληροφορικής, η έλλειψη εξειδικευμένων επαγγελματιών αποκτά πλέον στρατηγική σημασία. Οι ανάγκες για προγραμματιστές υψηλής κατάρτισης και ειδικούς στην κυβερνοασφάλεια αυξάνονται, ενώ ο διεθνής ανταγωνισμός δυσχεραίνει την εγχώρια προσέλκυση ταλέντων. Η αδυναμία κάλυψης αυτών των θέσεων επηρεάζει άμεσα την ψηφιακή ανάπτυξη των ελληνικών επιχειρήσεων.

Στη βιομηχανία, οι ελλείψεις καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα, από εργάτες παραγωγής έως τεχνικούς CNC και σχεδιαστές. Η δυσκολία εξεύρεσης κατάλληλου προσωπικού πλήττει την ανταγωνιστικότητα, σε μια περίοδο που απαιτείται υψηλή ταχύτητα και ποιότητα παραγωγής. Για την αντιμετώπιση αυτών των κενών, η αναβάθμιση ψηφιακών δεξιοτήτων μέσω προγραμμάτων κατάρτισης κρίνεται ως η μόνη βιώσιμη λύση μακροπρόθεσμα.

Το γραφειοκρατικό άχθος και οι μετακλήσεις

Ο πρωτογενής τομέας συνεχίζει να υποφέρει από την έλλειψη εργατών γης, με άμεσες επιπτώσεις στη συγκομιδή. Παρά τις προσπάθειες για μετακλήσεις από τρίτες χώρες, οι διαδικασίες παραμένουν εξαιρετικά αργές. Αναλυτές της αγοράς και επιχειρηματικοί σύνδεσμοι προειδοποιούν ότι το γεγονός πως η ολοκλήρωση της διαδικασίας απαιτεί από έξι έως εννέα μήνες λειτουργεί αποτρεπτικά για την οικονομική δραστηριότητα.

Ακόμη και μετά την άφιξη των εργαζομένων, η έκδοση εγγράφων όπως ο ΑΦΜ και ο ΑΜΚΑ παρουσιάζει καθυστερήσεις, κατά τις οποίες το προσωπικό παραμένει ανενεργό. Η ανάγκη για ψηφιακά εργαλεία και απλούστευση του πλαισίου είναι πλέον επιτακτική, καθώς χάνονται πολύτιμοι μήνες παραγωγικότητας σε κλάδους όπου ο χρόνος είναι κρίσιμος.

Η επόμενη μέρα για την ελληνική οικονομία

Εάν δεν υπάρξουν άμεσες και ουσιαστικές παρεμβάσεις μέσα στο 2026, το έλλειμμα εργατικού δυναμικού θα ενταθεί, απειλώντας τη βιωσιμότητα ολόκληρων κλάδων. Η αναπτυξιακή δυναμική της χώρας εξαρτάται πλέον από την ικανότητα του κράτους να συντονίσει τις ανάγκες των επιχειρήσεων με τις διαδικασίες εισόδου και εκπαίδευσης προσωπικού. Η επιτάχυνση των μεταρρυθμίσεων στην αγορά εργασίας αποτελεί το μοναδικό δρόμο για την αποφυγή μιας παρατεταμένης στασιμότητας.