- Ο Στέλιος Ρόκκος μίλησε στο Κοσμοράδιο 95,1 για τη δημόσια εικόνα των καλλιτεχνών.
- Τόνισε ότι κάθε καλλιτέχνης αποφασίζει τι θα προβάλει, αναφέροντας ως παράδειγμα τον Γιώργο Μαζωνάκη.
- Υπογράμμισε ότι τίποτα δεν συμβαίνει χωρίς τη γνώση του καλλιτέχνη.
- Ο ίδιος επιλέγει να μην προβάλλει την προσωπική του ζωή, παρόλο που θα μπορούσε.
Ο δημοφιλής καλλιτέχνης Στέλιος Ρόκκος, σε πρόσφατη συνέντευξή του στο Κοσμοράδιο 95,1 και τον Τάσο Ριζόπουλο, τοποθετήθηκε για τον συνάδελφό του, Γιώργο Μαζωνάκη, και γενικότερα για τη διαχείριση της δημόσιας εικόνας. Υπογράμμισε ότι ο κάθε καλλιτέχνης αποφασίζει τι θα δείξει προς τα έξω, τονίζοντας ότι τίποτα δεν συμβαίνει χωρίς τη γνώση και τη συγκατάθεσή του.
Η διαχείριση της δημόσιας εικόνας αποτελεί ένα από τα πιο κρίσιμα ζητήματα στον χώρο της ψυχαγωγίας, με τους καλλιτέχνες να βρίσκονται συχνά στο επίκεντρο συζητήσεων για το πόσο από την προσωπική τους ζωή επιλέγουν να μοιραστούν. Αυτή η συζήτηση αναζωπυρώθηκε με τις πρόσφατες δηλώσεις του Στέλιου Ρόκκου, ο οποίος, με αφορμή τις δικές του εμφανίσεις, έδωσε το στίγμα του για το θέμα.
Η συνέντευξη στον Κοσμοράδιο 95,1
Ο Στέλιος Ρόκκος παραχώρησε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη στον Τάσο Ριζόπουλο και το Κοσμοράδιο 95,1, στο πλαίσιο των νέων του μουσικών εμφανίσεων στη συμπρωτεύουσα. Κατά τη διάρκεια της συζήτησης, ο δημοφιλής τραγουδιστής κλήθηκε να σχολιάσει διάφορα θέματα, με ιδιαίτερη έμφαση στον τρόπο που οι καλλιτέχνες επιλέγουν να προβάλλουν τον εαυτό τους στο κοινό.
Αυτό που ανησυχεί τους αναλυτές των media είναι η λεπτή γραμμή μεταξύ αυθεντικότητας και ελεγχόμενης προβολής, καθώς η δημόσια εικόνα μπορεί να επηρεάσει σημαντικά την καριέρα και την αποδοχή ενός καλλιτέχνη. Η δήλωση του Ρόκκου έρχεται να επιβεβαιώσει την άποψη ότι οι περισσότερες δημόσιες εμφανίσεις και αποκαλύψεις είναι προϊόντα προσεκτικού σχεδιασμού.
Οι δηλώσεις για τον Γιώργο Μαζωνάκη και τη δημόσια εικόνα
Ο Στέλιος Ρόκκος αναφέρθηκε στον συνάδελφό του, Γιώργο Μαζωνάκη, με τον οποίο έχουν συνεργαστεί στο παρελθόν. «Με τον Γιώργο έχουμε δουλέψει μαζί, το ξέρω και την πρώτη του αφίσα την έχω κάνει εγώ. Με τσαμπουκά κιόλας, δηλαδή έθεσα βέτο», σημείωσε χαρακτηριστικά. Η τοποθέτησή του επικεντρώθηκε στην ιδέα ότι ο κάθε καλλιτέχνης είναι ο απόλυτος κυρίαρχος της εικόνας που προβάλλει.
«Ο καθένας κανονίζει και αποφασίζει τι θα πει και πως θα βγει προς τα έξω. Δεν νομίζω ότι γίνεται κάτι που δεν είναι εν γνώση μας», τόνισε ο Ρόκκος, υπογραμμίζοντας ότι δεν υπάρχει κάτι που να συμβαίνει τυχαία ή χωρίς τη συναίνεση του ίδιου του καλλιτέχνη. Αυτή η άποψη βρίσκει απήχηση και σε άλλους καλλιτέχνες, όπως ο Παναγιώτης Βασιλάκος, ο οποίος έχει δηλώσει ότι δεν αλλάζει την προσωπικότητά του για την τηλεόραση, ή ο Γιώργος Λιάγκας που αποκάλυψε ότι έκοψε κομμάτι συνέντευξης για να προστατεύσει παιδιά, δείχνοντας τον έλεγχο στην προβολή.
Η προσωπική επιλογή του Στέλιου Ρόκκου
Ο Στέλιος Ρόκκος έφερε ως παράδειγμα τη δική του προσωπική ζωή, τονίζοντας ότι θα μπορούσε να προβάλει πολλά στοιχεία, αλλά επιλέγει να μην το κάνει. «Δηλαδή εγώ δεν μπορούσα να βγάλω προς τα έξω την προσωπική μου ζωή με την Λελέ; Έχει πολύ ενδιαφέρον, δεν θα το πιστεύετε. Δεν θέλω όμως. Μπορώ να βγάλω πάρα πολλά πράγματα, μπορώ να τα αφήσω να βγουν, γιατί να το κάνω;», δήλωσε ρητά. Αυτή η στάση αναδεικνύει την προσωπική ευθύνη και τον έλεγχο που έχει ο καθένας πάνω στην εικόνα του.
«Ο καθένας αποφασίζει τι εικόνα θα δείξει προς τα έξω, τι θα πει, πότε θα το πει και πως θα το πει. Δεν θέλω να σχολιάσω. Δηλαδή τα σχόλια μας χαρακτηρίζουν, η εικόνα μας μας χαρακτηρίζουν, αυτό», συμπλήρωσε ο Στέλιος Ρόκκος, τονίζοντας ότι η εικόνα και τα σχόλια είναι καθρέφτης της προσωπικότητας και των επιλογών του κάθε ατόμου. Η συζήτηση για τη δημόσια εικόνα έχει απασχολήσει και άλλους καλλιτέχνες, όπως τον Νίκο Οικονομόπουλο, ο οποίος έχει μιλήσει για τη σχέση του με τον Γιώργο Μαζωνάκη και τις εξομολογήσεις για τα δύσκολα παιδικά του χρόνια.
Η επόμενη μέρα για τη δημόσια εικόνα
Οι δηλώσεις του Στέλιου Ρόκκου αναμένεται να τροφοδοτήσουν περαιτέρω τη συζήτηση γύρω από τον ρόλο των καλλιτεχνών και των media στη διαμόρφωση της δημόσιας εικόνας. Ενώ η ανάγκη για προβολή είναι δεδομένη, η επιλογή του τι και πώς προβάλλεται παραμένει αποκλειστικό δικαίωμα του κάθε προσώπου. Το κοινό, από την πλευρά του, καλείται να διακρίνει την αυθεντικότητα από την επιμελημένη προβολή, διαμορφώνοντας έτσι μια πιο κριτική στάση απέναντι στα όσα βλέπει και ακούει.