- Ο Ορέστης Τζιόβας μίλησε για τις σχέσεις εξουσίας και τους «αυλικούς» στον χώρο της υποκριτικής.
- Τόνισε ότι η τεχνική ικανότητα μπορεί να κρύβει κακοποιητικές συμπεριφορές συναδέλφων.
- Ο ηθοποιός αποκάλυψε ότι κόβει επαφές με άτομα που τον πλησιάζουν με υστεροβουλία.
- Χαρακτήρισε την τάση για «αυλικούς» άδικη, αλλά όχι παράλογη, ως μέρος ενός κοινωνικού συστήματος.
Ο γνωστός ηθοποιός Ορέστης Τζιόβας βρέθηκε καλεσμένος στην εκπομπή «Καλύτερα αργά» με την Αθηναϊδα Νέγκα, που προβλήθηκε χθες το βράδυ στο Action 24. Ο Τζιόβας μίλησε ανοιχτά για τη διαχείριση της αναγνωρισιμότητας και τις σχέσεις εξουσίας στον καλλιτεχνικό χώρο, αναφερόμενος σε συναδέλφους που μπορεί να χαίρονται να έχουν «αυλικούς».
Οι δηλώσεις του Ορέστη Τζιόβα έρχονται να προστεθούν στη συνεχώς αυξανόμενη συζήτηση γύρω από τις συνθήκες εργασίας και τις διαπροσωπικές σχέσεις στον καλλιτεχνικό χώρο, φέρνοντας στην επιφάνεια πτυχές που συχνά παραμένουν στο παρασκήνιο. Η τοποθέτησή του φωτίζει την πολυπλοκότητα της επαγγελματικής επιτυχίας και της ηθικής στάσης σε ένα ανταγωνιστικό περιβάλλον.
Οι δηλώσεις του Ορέστη Τζιόβα για την εξουσία στον χώρο της υποκριτικής
Ο Ορέστης Τζιόβας, κατά τη διάρκεια της συνέντευξής του στην εκπομπή «Καλύτερα αργά», αναφέρθηκε εκτενώς στο φαινόμενο της κακοποιητικής συμπεριφοράς και της απαράδεκτης στάσης ορισμένων ανθρώπων στον χώρο, οι οποίοι ωστόσο μπορεί να είναι εξαιρετικά καλοί στη δουλειά τους. «Συμβαίνει άνθρωποι να είναι κακοποιητικοί ή απαράδεκτοι και να κάνουν πολύ καλά τη δουλειά τους», σημείωσε χαρακτηριστικά, υπογραμμίζοντας ότι η τεχνική αρτιότητα μπορεί να καλύψει την πραγματική προσωπικότητα ενός ηθοποιού. Αυτό δημιουργεί ένα όριο στο πόσο καλός μπορεί να είναι κάποιος, καθώς η επιφάνεια της δουλειάς δεν αποκαλύπτει πάντα την ουσία του ατόμου.
Η συζήτηση γύρω από τις σχέσεις εξουσίας στον καλλιτεχνικό χώρο έχει ενταθεί τα τελευταία χρόνια, με πολλούς επαγγελματίες να αναδεικνύουν παρόμοια ζητήματα. Η παραδοχή ότι «κάποιοι που έχουν δύναμη στον χώρο μπορεί να χαίρονται όταν έχουν αυλικούς» υποδηλώνει την ύπαρξη ενός συστήματος όπου η υποταγή και η κολακεία ανταμείβονται, κάτι που ο Τζιόβας χαρακτήρισε «άδικο, αλλά όχι παράλογο». Αυτή η δυναμική, όπως τόνισε, είναι μια γενικότερη τάση στην κοινωνία, όχι μόνο στον χώρο της υποκριτικής, όπου η υπερτίμηση μπορεί να οδηγήσει σε τέτοιες συμπεριφορές.
Η διαχείριση της αναγνωρισιμότητας και η προσωπική στάση
Ο Ορέστης Τζιόβας αποκάλυψε και την προσωπική του στάση απέναντι σε αυτές τις δυναμικές, δηλώνοντας ότι από πολύ μικρός έχει αναπτύξει έναν μηχανισμό άμυνας. «Όταν με πλησίαζαν οι άνθρωποι και αντιλαμβανόμουν ότι θέλει κάτι άλλο, εκτός από το ότι με εκτιμάει πραγματικά, μου γυρίζουν τα λαμπάκια», εξήγησε. Αυτή η εσωτερική ειδοποίηση τον οδηγεί να κόβει τις επαφές και να απομακρύνεται από άτομα που επιδιώκουν να τον εκμεταλλευτούν ή να αποκομίσουν όφελος από την αναγνωρισιμότητά του. Η στάση του αναδεικνύει την ανάγκη για αυθεντικότητα και την προστασία της προσωπικής ακεραιότητας σε ένα περιβάλλον όπου οι σχέσεις μπορεί να είναι επιφανειακές.
Οι προεκτάσεις των δηλώσεων και η συνέχεια της συζήτησης
Οι δηλώσεις του Ορέστη Τζιόβα αναμένεται να τροφοδοτήσουν περαιτέρω τη συζήτηση για τις ηθικές διαστάσεις του επαγγέλματος του ηθοποιού και τις ευθύνες των ανθρώπων που κατέχουν θέσεις εξουσίας. Η ανάδειξη τέτοιων ζητημάτων από δημόσια πρόσωπα συμβάλλει στην ευαισθητοποίηση και την ενθάρρυνση ενός πιο υγιούς και δίκαιου εργασιακού περιβάλλοντος. Η ειλικρίνεια του ηθοποιού προσφέρει μια πολύτιμη ματιά στις κρυφές πτυχές της λάμψης του θεάματος.
