- Η Νικολέτα Βλαβιανού θεωρεί πως ο Πέτρος Φιλιππίδης έχει ήδη υποστεί την κοινωνική και δικαστική του τιμωρία.
- Εστιάζει την κριτική της στο συστηματικό μπούλινγκ και τις κακοποιητικές συμπεριφορές στον εργασιακό χώρο.
- Αποκάλυψε πως ένα βιβλίο που ετοίμαζε για το θέμα ακυρώθηκε λόγω της ταχύτητας των αποκαλύψεων του metoo.
- Υπογράμμισε πως η κοινωνία πλέον έχει «ανοιχτά αυτιά» για να ακούσει καταγγελίες που παλαιότερα αποσιωπούνταν.
Η Νικολέτα Βλαβιανού, σε μια αποκαλυπτική συνέντευξη στην εκπομπή «Πρωινό Σαββατοκύριακο», τοποθετήθηκε για την πολύκροτη υπόθεση του Πέτρου Φιλιππίδη, τονίζοντας πως η δικαστική και κοινωνική τιμωρία έχει ήδη επέλθει. Η γνωστή ηθοποιός, με πολυετή διαδρομή στο θέατρο, διευκρίνισε πως κατά την άποψή της η συμπεριφορά του συναδέλφου της αφορούσε κυρίως εργασιακό εκφοβισμό και μπούλινγκ, ενώ αποκάλυψε το παρασκήνιο ενός βιβλίου που δεν εκδόθηκε ποτέ.
| Θεματική Ενότητα | Ανάλυση Δηλώσεων |
|---|---|
| Πηγή Συνέντευξης | Πρωινό Σαββατοκύριακο (ΑΝΤ1) |
| Κεντρικό Πρόσωπο | Πέτρος Φιλιππίδης |
| Βασική Θέση | Η τιμωρία έχει επέλθει, αμφιβολία για την επίγνωση του θύτη |
| Φύση Καταγγελιών | Εστίαση σε εργασιακό εκφοβισμό και μπούλινγκ |
| Ακυρωμένο Project | Συγγραφή βιβλίου για τις παθογένειες του χώρου |
| Κίνητρο metoo | Όχι εκδίκηση, αλλά ανάγκη να ακουστεί η αλήθεια |
Οι αποκαλύψεις στο πλαίσιο του ελληνικού metoo άλλαξαν ριζικά τον χάρτη των εργασιακών σχέσεων στον καλλιτεχνικό χώρο, φέρνοντας στο φως παθογένειες δεκαετιών. Η παρέμβαση της Βλαβιανού έρχεται να προστεθεί σε μια σειρά από μαρτυρίες ανθρώπων του θεάτρου που βίωσαν ή υπήρξαν μάρτυρες κακοποιητικών συμπεριφορών, αναδεικνύοντας τη λεπτή γραμμή μεταξύ της καλλιτεχνικής αυστηρότητας και της κατάχρησης εξουσίας.
Η διάκριση μεταξύ σεξουαλικής παρενόχλησης και μπούλινγκ
Σύμφωνα με όσα δήλωσε η Νικολέτα Βλαβιανού στην κάμερα του ΑΝΤ1 και τη δημοσιογράφο Μαρία Κοκολάκη, η ίδια εστιάζει περισσότερο στην ψυχολογική πίεση και τις άσχημες συμπεριφορές που επικρατούσαν στις πρόβες. «Ο Πέτρος Φιλιππίδης τιμωρήθηκε», ανέφερε χαρακτηριστικά, εκφράζοντας ωστόσο την αμφιβολία της για το αν ο ίδιος έχει πλήρη επίγνωση των συνεπειών των πράξεών του. Η ηθοποιός υπογράμμισε ότι, αν και το κίνημα εστιάζει συχνά στη σεξουαλική βία, στην προκειμένη περίπτωση το συστηματικό μπούλινγκ ήταν ο πυρήνας της δικαστικής περιπέτειας του Πέτρου Φιλιππίδη.
Το βιβλίο που δεν εκδόθηκε ποτέ
Μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα αποκάλυψη της συνέντευξης στην εκπομπή Πρωινό Σαββατοκύριακο αφορούσε την πρόθεση της ηθοποιού να καταγράψει τις εμπειρίες της σε ένα βιβλίο. Όπως εξήγησε, η ραγδαία εξέλιξη των γεγονότων και η δημοσιοποίηση των καταγγελιών την πρόλαβαν. «Περίμενα ότι θα γίνει πολύ αργότερα», παραδέχτηκε, σημειώνοντας πως πλέον η έκδοση ενός τέτοιου πονήματος δεν έχει την ίδια αξία, καθώς η αλήθεια βγήκε στο φως με καταιγιστικούς ρυθμούς, ακυρώνοντας τον αρχικό σχεδιασμό.
Κύκλοι της υποκριτικής τέχνης και κριτικοί θεάτρου επισημαίνουν πως η δημόσια παραδοχή τέτοιων περιστατικών λειτουργεί ως κάθαρση για τον κλάδο. Η αίσθηση που επικρατεί είναι πως η «ομερτά» του παρελθόντος έχει δώσει τη θέση της σε μια νέα εποχή διαφάνειας και λογοδοσίας, όπου οι καταγγελίες δεν αντιμετωπίζονται πλέον ως πράξεις εκδίκησης, αλλά ως αναγκαία κοινωνική διόρθωση.
Γιατί «άνοιξαν τα αυτιά» της κοινωνίας τώρα;
Η Βλαβιανού απέρριψε κατηγορηματικά το σενάριο της γυναικείας εκδικητικότητας, το οποίο συχνά προβάλλεται ως αντεπιχείρημα. Τόνισε πως οι συμπεριφορές αυτές ήταν γνωστές στους παροικούντες την Ιερουσαλήμ εδώ και χρόνια, όμως το κοινωνικό κλίμα δεν επέτρεπε την ακρόασή τους. «Παλιά λέγονταν πράγματα αλλά δεν μας άκουγαν», δήλωσε στην εκπομπή της Ελένης Τσολάκη, επισημαίνοντας πως η συγκυρία του ελληνικού metoo ήταν ο καταλύτης που επέτρεψε στα θύματα να βρουν φωνή και υποστήριξη.
Η επόμενη μέρα για το ελληνικό θέατρο
Η στάση της Νικολέτας Βλαβιανού αντικατοπτρίζει μια ευρύτερη τάση αναθεώρησης των όσων θεωρούνταν «φυσιολογικά» στον χώρο του θεάματος. Η αποδοχή της τιμωρίας ως μέσο σωφρονισμού, αλλά και η ανάγκη για αυτοκριτική από την πλευρά των θυτών, παραμένουν τα κεντρικά ζητήματα της επόμενης ημέρας. Το στοίχημα για τον καλλιτεχνικό χώρο είναι η διατήρηση αυτών των ανοιχτών διαύλων επικοινωνίας, ώστε να διασφαλιστεί ένα υγιές και ασφαλές περιβάλλον εργασίας για τις επόμενες γενιές ηθοποιών.
