- Ο Μιχάλης Αεράκης υποδύεται τον πατέρα του Νίκου Ξυλούρη στο θέατρο.
- Χαρακτήρισε τον Ξυλούρη ως έναν ταπεινό «γίγαντα» της μουσικής.
- Τόνισε ότι ο ερμηνευτής παραμένει αναντικατάστατος 45 χρόνια μετά.
- Συνέκρινε την προσφορά του με εκείνη των Θεοδωράκη και Χατζιδάκι.
Ο Μιχάλης Αεράκης βρέθηκε καλεσμένος στην εκπομπή της Αθηναΐδας Νέγκα, όπου προχώρησε σε μια συγκινητική εξομολόγηση για τον Νίκο Ξυλούρη. Ο σπουδαίος ηθοποιός, που υποδύεται τον πατέρα του εμβληματικού ερμηνευτή στη νέα του θεατρική δουλειά, χαρακτήρισε τον «Αρχάγγελο της Κρήτης» ως ένα αναντικατάστατο φαινόμενο που σφράγισε τον ελληνικό πολιτισμό.
Αυτή η εξέλιξη έρχεται ως συνέχεια της έντονης καλλιτεχνικής δραστηριότητας γύρω από τη ζωή του μεγάλου Κρητικού ερμηνευτή, καθώς το θέατρο και ο κινηματογράφος στρέφονται όλο και συχνότερα στις εμβληματικές προσωπικότητες που διαμόρφωσαν τη νεότερη ελληνική ιστορία. Ο Μιχάλης Αεράκης, έχοντας διαγράψει μια σημαντική πορεία, συνδέεται πλέον άρρηκτα με τη μνήμη του Ξυλούρη, φέρνοντας στο προσκήνιο την ανθρώπινη πλευρά του καλλιτέχνη που ταυτίστηκε με την αντίσταση και την παράδοση.
Η σύνδεση με τον «Αρχάγγελο της Κρήτης»
Κατά τη διάρκεια της συνέντευξής του στην εκπομπή της Αθηναΐδας Νέγκα, ο ηθοποιός αποκάλυψε ότι η συμμετοχή του στη συγκεκριμένη παράσταση αποτελεί την εκπλήρωση ενός ονείρου. Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά, συχνά οραματιζόταν τη μεταφορά της ζωής του Ξυλούρη στη σκηνή ή τη μεγάλη οθόνη, και πλέον καλείται να ενσαρκώσει τον πατέρα του Νίκου, έναν ρόλο με ιδιαίτερο συναισθηματικό βάρος. Στην παράσταση αυτή, όπου ο Αιμιλιανός Σταματάκης ενσαρκώνει τον Νίκο Ξυλούρη, η παρουσία του Αεράκη προσδίδει μια αίσθηση αυθεντικότητας και κρητικής λεβεντιάς.
Η σεμνότητα ενός «γίγαντα»
Ο Μιχάλης Αεράκης χρησιμοποίησε μια ιδιαίτερη μεταφορά για να περιγράψει τον καλλιτέχνη, αποκαλώντας τον «ελέφαντα του χώρου». Με αυτόν τον τρόπο θέλησε να τονίσει το τεράστιο καλλιτεχνικό του εκτόπισμα, το οποίο όμως συνοδευόταν από μια σπάνια σεμνότητα. «Του έλεγες “Νίκο” και έσκυβε τα μάτια κάτω», σημείωσε ο ηθοποιός, υπογραμμίζοντας ότι ο Ξυλούρης ντρεπόταν για τους επαίνους και προτιμούσε να αφήνει το έργο του να μιλά αντί για εκείνον. Αυτή η ταπεινότητα είναι που τον κατέστησε, κατά τον Αεράκη, ένα πραγματικό φαινόμενο που δεν μπορεί να επαναληφθεί.
Μια αναντικατάστατη κολώνα του πολιτισμού
Αναφερόμενος στην απώλεια του ερμηνευτή, ο οποίος έφυγε από τη ζωή στην ηλικία των 44 ετών, ο ηθοποιός εξέφρασε τη θλίψη του για το πρόωρο τέλος. Ωστόσο, τόνισε ότι ο χρόνος είναι ο τελικός κριτής που δικαιώνει τις μεγάλες προσωπικότητες. Πολιτιστικοί κύκλοι επισημαίνουν ότι ο Ξυλούρης παραμένει αναντικατάστατος εδώ και 45 χρόνια, καταλαμβάνοντας μια θέση δίπλα σε «κολώνες» όπως ο Μίκης Θεοδωράκης και ο Μάνος Χατζιδάκις. Ο Μιχάλης Αεράκης κατέληξε λέγοντας πως τέτοιες μορφές αποτελούν τα θεμέλια της ιστορίας αυτού του τόπου.
Οι θεωρίες για το φινάλε και η παρακαταθήκη
Η συζήτηση έκλεισε με μια αναφορά στη διαχρονικότητα του έργου του Ξυλούρη, το οποίο συνεχίζει να εμπνέει και να συγκινεί. Η νέα θεατρική προσπάθεια, στην οποία συμμετέχουν καλλιτέχνες με έντονο κρητικό άρωμα, όπως ο σκηνοθέτης Νικορέστης Χανιωτάκης, στοχεύει να αναδείξει όχι μόνο τη μουσική, αλλά και το ήθος του ανθρώπου που έγινε σύμβολο μιας ολόκληρης γενιάς. Η ερμηνεία του Αεράκη αναμένεται να αποτελέσει έναν από τους βασικούς πυλώνες αυτής της καλλιτεχνικής κατάθεσης.
