- Η Μαρία Ελένη Λυκουρέζου περιέγραψε τη διάλυση του κόσμου της μετά την απώλεια της Ζωής Λάσκαρη.
- Αποκάλυψε τον έντονο τσακωμό όταν η μητέρα της την έπιασε με ναρκωτικά.
- Η Ζωή Λάσκαρη απέκρυψε το πρόβλημα των ουσιών από τον Αλέξανδρο Λυκουρέζο για να τον προστατεύσει.
- Η ίδια δηλώνει πως ακόμα αδυνατεί να δει ταινίες της μητέρας της λόγω θλίψης.
- Τόνισε την αξία της ανεξάρτητης ανατροφής που έλαβε, μακριά από το κλασικό μοντέλο οικογένειας.
Σε μια βαθιά εξομολογητική συνέντευξη στην εκπομπή «Στούντιο 4», η Μαρία Ελένη Λυκουρέζου άνοιξε την καρδιά της για την απώλεια της μητέρας της, Ζωής Λάσκαρη, και τις σκοτεινές στιγμές της εξάρτησης από τα ναρκωτικά. Η ίδια περιέγραψε με αφοπλιστική ειλικρίνεια τη στιγμή που η σπουδαία ηθοποιός ανακάλυψε την αλήθεια, προκαλώντας έναν έντονο οικογενειακό τσακωμό, αλλά και το ψυχικό «σκοτάδι» που βίωσε μετά τον θάνατο της γυναίκας που αποτελούσε το στήριγμά της.
| Θεματική Ενότητα | Λεπτομέρειες Εξομολόγησης |
|---|---|
| Απώλεια Μητέρας | Αίσθημα κατάθλιψης και «σκοταδιού» για μήνες μετά τον θάνατο της Ζωής Λάσκαρη. |
| Περιστατικό Ναρκωτικών | Έντονος τσακωμός μετά την ανακάλυψη των ουσιών από τη μητέρα της· ο πατέρας δεν ενημερώθηκε. |
| Μοντέλο Ανατροφής | Ανορθόδοξο, με έμφαση στην ανεξαρτησία, την ελευθερία και την αποφυγή της «αγέλης». |
| Τρόπος Ανάρρωσης | Σωματική άσκηση (περπάτημα) και βίωμα του πόνου χωρίς χημικά βοηθήματα. |
| Σχέση με τη Μνήμη | Αδυναμία παρακολούθησης ταινιών της Λάσκαρη· απομάκρυνση φωτογραφιών από το δωμάτιο. |
Η δημόσια κατάθεση ψυχής της Μαρίας Ελένης Λυκουρέζου έρχεται να φωτίσει τις αθέατες πλευρές μιας εμβληματικής καλλιτεχνικής οικογένειας, όπου η λάμψη των προβολέων συχνά κάλυπτε βαθιές προσωπικές προκλήσεις. Η σχέση της με τη Ζωή Λάσκαρη δεν ήταν απλώς μια τυπική σχέση μητέρας-κόρης, αλλά ένας δεσμός απόλυτης ελευθερίας και ανεξαρτησίας, ο οποίος σφυρηλατήθηκε μέσα από αντισυμβατικές μεθόδους ανατροφής και κοινές εμπειρίες, όπως η παλαιότερη περιπέτεια στην έρημο που είχε αποκαλύψει πρόσφατα.
Το «σκοτάδι» της απώλειας και η μάχη με την κατάθλιψη
Μιλώντας για τον θάνατο της μητέρας της, η Μαρία Ελένη Λυκουρέζου παραδέχθηκε ότι «διαλύθηκε ο κόσμος της». Η απώλεια ήταν τόσο καθοριστική που την οδήγησε σε μια παρατεταμένη περίοδο κατάθλιψης, κατά την οποία ένιωθε να πνίγεται μέσα στο ίδιο της το σπίτι. «Ήθελα να νιώσω τον πόνο», ανέφερε χαρακτηριστικά, εξηγώντας πως επέλεξε να βιώσει το πένθος χωρίς τη βοήθεια σκευασμάτων, αναζητώντας διέξοδο σε απλές δραστηριότητες όπως το περπάτημα.
Η ίδια τόνισε πως η απουσία της μητέρας της παραμένει μια ανοιχτή πληγή, σε σημείο που μέχρι και σήμερα αδυνατεί να παρακολουθήσει ταινίες της ή να κρατήσει πολλές φωτογραφίες της στον χώρο της. Αυτή η δυσκολία διαχείρισης του πένθους θυμίζει αντίστοιχες περιπτώσεις δημόσιων προσώπων, όπως η απώλεια της μητέρας που περιέγραψε πρόσφατα η Μαρία Ηλιάκη, αναδεικνύοντας το βάρος της ορφάνιας ανεξάρτητα από την ηλικία.
Προτεινόμενο Μαρία Ελένη Λυκουρέζου: Η άγνωστη περιπέτεια 4 μηνών στην έρημο με τη Ζωή Λάσκαρη
Η αποκάλυψη των ναρκωτικών και ο ρόλος του Αλέξανδρου Λυκουρέζου
Μία από τις πιο συγκλονιστικές στιγμές της συνέντευξης ήταν η αναφορά στην ημέρα που η Ζωή Λάσκαρη ανακάλυψε τα ναρκωτικά. Η Μαρία Ελένη Λυκουρέζου περιέγραψε μια σκηνή γεμάτη ένταση, ντροπή και θυμό, σημειώνοντας πως η μητέρα της επέλεξε να διαχειριστεί την κατάσταση μόνη της. «Ο μπαμπάς ήταν απών λόγω εργασίας», εξήγησε, προσθέτοντας πως η μητέρα της δεν του αποκάλυψε ποτέ το γεγονός για να τον προστατεύσει από το άγχος και για να μην υπάρξει λάθος αντιμετώπιση του προβλήματος.
Αυτή η μάχη με τις ουσίες, για την οποία έχει μιλήσει και στο παρελθόν ως μέρος της διαδικασίας απεξάρτησής της, αποτέλεσε ένα σκληρό μάθημα ενηλικίωσης. Σύμφωνα με κοινωνικούς ερευνητές και ειδικούς ψυχικής υγείας, η στάση της Λάσκαρη να λειτουργήσει ως «κυματοθραύστης» στην οικογένεια είναι συχνή σε δυναμικές προσωπικότητες, αν και εγκυμονεί κινδύνους για την ίδια τη μητέρα που επωμίζεται όλο το βάρος.
Η φιλοσοφία της ανατροφής και οι οικογενειακές αξίες
Παρά το μη κλασικό μοντέλο οικογένειας, η Μαρία Ελένη Λυκουρέζου δήλωσε ευγνώμων για τον ανορθόδοξο τρόπο με τον οποίο μεγάλωσε. Η ανεξαρτησία που της εμφύσησε η μητέρα της από την ηλικία των 17 ετών την βοήθησε να μην ακολουθεί την «αγέλη» και να διαμορφώσει δική της κριτική σκέψη. «Μεγάλωσα με αξιοπρέπεια και σεβασμό», τόνισε, υπογραμμίζοντας ότι η μητέρα είναι αυτή που ενώνει μια οικογένεια και αποτελεί τη βάση της.
Η επόμενη μέρα και η διαχείριση της μνήμης
Κλείνοντας την εξομολόγησή της, η κόρη της Ζωής Λάσκαρη επεσήμανε πως η απώλεια ξεπερνιέται μόνο εσωτερικά. Η απόφασή της να απομακρύνει τα προσωπικά αντικείμενα της μητέρας της από το οπτικό της πεδίο αποτελεί έναν μηχανισμό άμυνας απέναντι στη θλίψη που την κατακλύζει. Η διαδικασία της επούλωσης συνεχίζεται, με την ίδια να επιλέγει τη μοναχική διαδρομή της αυτοβελτίωσης, μακριά από τη σοβαροφάνεια και τη μιζέρια που πάντα απέφευγε η οικογένειά της.
Διαχείριση της απώλειας και του πένθους
- Επιτρέψτε στον εαυτό σας να βιώσει τον πόνο χωρίς να τον καταπιέζετε, καθώς η αποδοχή είναι το πρώτο βήμα της ίασης.
- Εντάξτε την ήπια σωματική άσκηση, όπως το περπάτημα, στην καθημερινότητά σας για την αποφόρτιση του στρες.
- Μην πιέζετε τον εαυτό σας να έρθει σε επαφή με αναμνήσεις (φωτογραφίες, βίντεο) αν δεν νιώθετε έτοιμοι.
- Αναζητήστε στήριξη σε πρόσωπα εμπιστοσύνης ή ειδικούς αν το αίσθημα του «σκοταδιού» επιμένει για μεγάλο διάστημα.
- Διατηρήστε τις αξίες και τα διδάγματα που σας κληροδότησαν οι αγαπημένοι σας ως οδηγό για τη δική σας ανεξαρτησία.
