Ιωάννης Παπαζήσης: Η αποκάλυψη για την αποχώρηση από παράσταση και η σύγκρουση με σκηνοθέτη

Ο Ιωάννης Παπαζήσης, σε μια εξομολογητική συνέντευξη στην εκπομπή «Χαμογέλα και πάλι», αναφέρθηκε στην εικοσαετή πορεία του στον χώρο της υποκριτικής και αποκάλυψε το παρασκήνιο της μοναδικής φοράς που αναγκάστηκε να εγκαταλείψει θεατρική παραγωγή. Ο γνωστός πρωταγωνιστής περιέγραψε με αφοπλιστική ειλικρίνεια τα όρια της επαγγελματικής του ανοχής και την έντονη αντίδρασή του απέναντι σε τοξικές συμπεριφορές κατά τη διάρκεια των προβών.

Η δημόσια παραδοχή του Ιωάννη Παπαζήση έρχεται σε μια χρονική στιγμή που ο καλλιτεχνικός χώρος επαναπροσδιορίζει τους κανόνες της επαγγελματικής δεοντολογίας. Έχοντας συμπληρώσει δύο δεκαετίες στην τηλεόραση και το θέατρο, ο ηθοποιός έχει διαμορφώσει μια ισχυρή προσωπικότητα που δεν διστάζει να θέσει κόκκινες γραμμές όταν η προσωπική αξιοπρέπεια τίθεται υπό αμφισβήτηση. Η εμπειρία του αυτή αντικατοπτρίζει μια ευρύτερη τάση των ηθοποιών να μην αποδέχονται πλέον την «καλλιτεχνική αυθεντία» ως άλλοθι για κακοποιητικές πρακτικές.

Το χρονικό της αποχώρησης και η «έκρηξη» στις πρόβες

Κατά τη διάρκεια της εμφάνισής του στο πλατό του MEGA, ο Ιωάννης Παπαζήσης μοιράστηκε το περιστατικό που τον οδήγησε στην έξοδο από μια παραγωγή. Όπως εξήγησε, η απόφαση αυτή δεν ελήφθη ελαφρά τη καρδία, αλλά ήταν αποτέλεσμα μιας συμπεριφοράς που ξεπέρασε τα όρια της αντοχής του. «Η αλήθεια είναι ότι έχω φύγει από παράσταση, μια φορά, γιατί υπήρχε μια συμπεριφορά που δεν μπορούσα να την ανεχτώ», δήλωσε χαρακτηριστικά, υπογραμμίζοντας ότι εκείνη την εποχή ο όρος «τοξικότητα» δεν ήταν τόσο διαδεδομένος όσο σήμερα.

Η ένταση της στιγμής ήταν τέτοια που ο ηθοποιός παραδέχθηκε πως κατέβηκε από τη σκηνή έτοιμος για μια σφοδρή αντιπαράθεση. Η αντίδρασή του αυτή, αν και την χαρακτήρισε «δυστυχώς» ως αδυναμία συγκράτησης του δικίου του, αναδεικνύει την εσωτερική ανάγκη του καλλιτέχνη να προστατεύσει τον επαγγελματικό του χώρο. Παρόμοια στάση έχουν τηρήσει και άλλοι συνάδελφοί του, όπως ο Περικλής Λιανός, ο οποίος έχει δηλώσει πως αποχωρεί όταν οι καταστάσεις ξεπερνούν τα προσωπικά του όρια.

Η αμφισβήτηση της ιεραρχίας και η «ανωτερότητα» του σκηνοθέτη

Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα σημεία της συνέντευξης ήταν η τοποθέτηση του Ιωάννη Παπαζήση σχετικά με τη δομή εξουσίας στο θέατρο. Ο ηθοποιός εξέφρασε την πάγια άρνησή του να αποδεχθεί την υποτιθέμενη ανωτερότητα του σκηνοθέτη έναντι του ηθοποιού. «Δεν μπορούσα να καταλάβω ποτέ την ανωτερότητα του σκηνοθέτη απέναντι στον ηθοποιό, δεν μπορώ να την συνειδητοποιήσω μέχρι και σήμερα», ανέφερε, θέτοντας το ζήτημα σε μια βάση ισότιμης συνεργασίας.

Σύμφωνα με κοινωνικούς ερευνητές και ειδικούς σε θέματα εργασιακής ψυχολογίας, η παραδοσιακή πυραμιδωτή ιεραρχία στις τέχνες συχνά αποτελεί το γόνιμο έδαφος για την ανάπτυξη τοξικών περιβαλλόντων. Η σύγχρονη προσέγγιση επιτάσσει μια οριζόντια συνεργασία, όπου ο σεβασμός είναι αμφίδρομος και η δημιουργική διαδικασία δεν απαιτεί την ψυχολογική εξουθένωση των συμμετεχόντων. Η στάση του Παπαζήση φαίνεται να ευθυγραμμίζεται με αυτό το νέο πρότυπο, παρά το γεγονός ότι ο ίδιος αυτοσαρκάζεται για την εκρηκτικότητα του χαρακτήρα του.

Η διαχείριση της τοξικότητας και η επόμενη μέρα

Παρά την ένταση του συμβάντος, ο ηθοποιός αποκάλυψε ότι υπήρξε αμοιβαία υποχώρηση, καθώς ο σκηνοθέτης του ζήτησε συγνώμη. Ωστόσο, η εμπειρία αυτή λειτούργησε ως πυξίδα για τις μετέπειτα επαγγελματικές του επιλογές. Ο Παπαζήσης, που δηλώνει ευτυχισμένος στην προσωπική του ζωή, φαίνεται να επιζητά την ίδια ισορροπία και στα επαγγελματικά του, αποφεύγοντας συνεργασίες που απειλούν την ψυχική του γαλήνη.

Η συζήτηση για την τοξικότητα στον χώρο του θεάματος παραμένει επίκαιρη, με πολλούς καλλιτέχνες να μοιράζονται παρόμοιες εμπειρίες. Η δημόσια κατάθεση τέτοιων περιστατικών από καταξιωμένους πρωταγωνιστές συμβάλλει στην απομυθοποίηση των δύσκολων συνεργασιών και ενθαρρύνει τους νεότερους ηθοποιούς να διεκδικούν υγιείς συνθήκες εργασίας. Η επόμενη μέρα για τον Ιωάννη Παπαζήση τον βρίσκει επικεντρωμένο στο νέο του θεατρικό εγχείρημα, έχοντας πλέον την εμπειρία να αναγνωρίζει και να απομακρύνεται εγκαίρως από περιβάλλοντα που δεν συνάδουν με τις αξίες του.