Γιάννης Απέργης: Το δίλημμα «ποιοτικό ή θα πεινάσω» και ο καθοριστικός ρόλος της συζύγου του

Ο γνωστός ηθοποιός Γιάννης Απέργης παραχώρησε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη στην εκπομπή «Καλύτερα αργά» τα μεσάνυχτα της Τετάρτης, αποκαλύπτοντας προσωπικές πτυχές της ζωής του. Ο Απέργης μίλησε ανοιχτά για τις στιγμές που έχασε μεγαλώνοντας τον γιο του, την περίπλοκη σχέση του με το χρήμα και το δύσκολο επαγγελματικό δίλημμα μεταξύ ποιοτικών ρόλων και βιοπορισμού.

Η πρόσφατη συνέντευξη του Γιάννη Απέργη στην εκπομπή «Καλύτερα αργά» έρχεται να αναδείξει τις προσωπικές προκλήσεις που αντιμετωπίζουν πολλοί καλλιτέχνες, ειδικά όσοι έχουν οικογένεια, στην προσπάθειά τους να ισορροπήσουν την καλλιτεχνική τους φύση με τις βιοποριστικές ανάγκες. Η ειλικρινής του εξομολόγηση προσφέρει μια σπάνια ματιά πίσω από τη λάμψη της σκηνής, σε έναν κόσμο όπου οι επιλογές είναι συχνά δύσκολες και γεμάτες συμβιβασμούς.

Οι προσωπικές εξομολογήσεις και ο ρόλος της οικογένειας

Ο Γιάννης Απέργης αναφέρθηκε με συγκίνηση στις στιγμές που έχασε μεγαλώνοντας ο γιος του, Οδυσσέας, μια εμπειρία που τον σημάδεψε βαθιά. Όπως χαρακτηριστικά δήλωσε, «μου το λέγανε όλοι όταν ήταν η σύζυγος σε ενδιαφέρουσα στον πρώτο, στον Οδυσσέα μας, ότι “κοίτα μην μεγαλώσουνε” και δεν μπορούσα να το καταλάβω». Η συνειδητοποίηση ήρθε όταν αναγκάστηκε να σβήσει την τούρτα των τεσσάρων ετών του γιου του μέσω τηλεδιάσκεψης, καθώς βρισκόταν στην Καλαμάτα για επαγγελματικούς λόγους. Αυτή η εμπειρία τον οδήγησε στην απόφαση να είναι πλέον «αυτοκόλλητοι» με τον γιο του, αναθεωρώντας τις προτεραιότητές του. Η σύζυγός του, Κατερίνα, αποτελεί για τον ηθοποιό έναν «βράχο» και έχει καθοριστικό ρόλο στις προσωπικές και επαγγελματικές του επιλογές, λειτουργώντας ως πυξίδα και υποστήριξη.

Η σχέση με το χρήμα και οι επαγγελματικές επιλογές

Ο ηθοποιός εξομολογήθηκε για την περίπλοκη σχέση του με το χρήμα, υπογραμμίζοντας ότι ενώ είναι απαραίτητο, συχνά οδηγεί σε απληστία. «Χρειάζονται τα χρήματα, αλλά κάτι παθαίνουμε και θέλουμε όλο περισσότερα», ανέφερε. Αυτή η διαπίστωση τον οδήγησε σε ένα κρίσιμο επαγγελματικό δίλημμα: να επιλέξει ποιοτικές δουλειές ρεπερτορίου, όπως έργα του Μολιέρου ή του Σαίξπηρ, ή να στραφεί σε πιο εμπορικές παραγωγές για να εξασφαλίσει τον βιοπορισμό της οικογένειάς του. «Ήρθαν κάποιες δουλειές ρεπερτορίου, τύπου Μολιέρο, Σαίξπηρ, και λέμε “να περάσω στο ποιοτικό ή θα πεινάσω;”», αποκάλυψε, αναδεικνύοντας τις σκληρές πραγματικότητες του χώρου.

Αυτό που ανησυχεί τους αναλυτές της βιομηχανίας του θεάματος είναι η διαρκής πίεση που βιώνουν οι ηθοποιοί να επιλέξουν μεταξύ της καλλιτεχνικής τους ολοκλήρωσης και της οικονομικής τους επιβίωσης. Η περίπτωση του Γιάννη Απέργη δεν είναι μεμονωμένη, αλλά αντανακλά ένα ευρύτερο πρόβλημα όπου η τέχνη συχνά υποχωρεί μπροστά στην ανάγκη, δημιουργώντας ένα περιβάλλον όπου το «ποιοτικό» θεωρείται πολυτέλεια. Παρατηρητές του χώρου επισημαίνουν ότι η έλλειψη σταθερών δομών στήριξης για τους καλλιτέχνες εντείνει αυτό το δίλημμα, οδηγώντας σε συμβιβασμούς που μπορεί να επηρεάσουν την ποιότητα του πολιτιστικού προϊόντος.

Η στρατηγική και οι μελλοντικοί στόχοι

Παρά τις δυσκολίες, ο Γιάννης Απέργης διατηρεί μια σαφή στρατηγική και έχει θέσει στόχους για την καριέρα του. Ενώ του αρέσει το δράμα, επιθυμεί να αφήσει το λιθαράκι του και στην κωμωδία, δείχνοντας την επιθυμία του για ποικιλία και εξέλιξη. «Έχω στόχους, αλλά δεν τα αποκαλύπτεις. Υπάρχει στρατηγική, αν νιώθεις δύναμη, φτιάχνεις σχέδιο», δήλωσε, υπογραμμίζοντας τη σημασία του προγραμματισμού και της αυτοπεποίθησης στον απαιτητικό χώρο της υποκριτικής. Η στάση του αναδεικνύει την ανάγκη για προσαρμοστικότητα και την ικανότητα να διαμορφώνεις το μέλλον σου, ακόμα και όταν οι συνθήκες είναι αντίξοες.

Τι αναμένεται στη συνέχεια

Οι εξομολογήσεις του Γιάννη Απέργη προσφέρουν μια πολύτιμη εικόνα για τις προσωπικές και επαγγελματικές προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι καλλιτέχνες στην Ελλάδα. Η ειλικρίνεια με την οποία μίλησε για την οικογένειά του, τη σχέση του με το χρήμα και τα διλήμματα της υποκριτικής, αναμένεται να προβληματίσει και να ευαισθητοποιήσει το κοινό. Η επιμονή του στην τέχνη, σε συνδυασμό με τη στρατηγική του σκέψη, δείχνει ότι ο ηθοποιός είναι αποφασισμένος να συνεχίσει να εξελίσσεται και να προσφέρει στο θέατρο και την τηλεόραση, πάντα με την υποστήριξη της οικογένειάς του ως κινητήρια δύναμη.