- Η Φωτεινή Πελούζο εξομολογείται τον φόβο της για την αστάθεια στην προσωπική ζωή λόγω επαγγέλματος.
- Η ηθοποιός τονίζει τη σημασία της διατήρησης των ριζών παρά την ανάγκη για ανεξαρτησία.
- Η εσωτερική σύγκρουση και το τραύμα θεωρούνται πηγές ενσυναίσθησης και καλλιτεχνικής δημιουργίας.
- Η πρωταγωνίστρια της «Μεγάλης Χίμαιρας» παραδέχεται την αναποφασιστικότητά της ως πηγή ανησυχίας.
Η Φωτεινή Πελούζο, η Ελληνοϊταλίδα πρωταγωνίστρια της πολυαναμενόμενης σειράς «Μεγάλη Χίμαιρα», προχώρησε σε μια βαθιά εξομολόγηση για το κόστος της καλλιτεχνικής φύσης και την αβεβαιότητα των ανθρωπίνων σχέσεων. Μιλώντας στα «Νέα Σαββατοκύριακο», η ηθοποιός αποκάλυψε πως η εσωτερική αναποφασιστικότητα και ο φόβος της απώλειας των προσωπικών της ριζών αποτελούν τις δικές της «χίμαιρες» σε μια καθημερινότητα που αλλάζει διαρκώς.
| Θέμα Εξομολόγησης | Κεντρική Τοποθέτηση |
|---|---|
| Προσωπική Ζωή | Φόβος για την έλλειψη σταθερότητας λόγω της φύσης της δουλειάς. |
| Εσωτερική Κατάσταση | Αναποφασιστικότητα και άγνωστες πτυχές του εαυτού που προκαλούν φόβο. |
| Τέχνη & Τραύμα | Τα τραύματα ως εργαλείο για την ανάπτυξη βαθύτερης ενσυναίσθησης. |
| Προτεραιότητες | Διατήρηση των ανθρώπων που αγαπά και των προσωπικών της ριζών. |
| Δημιουργικότητα | Η ανάγκη για εσωτερική σύγκρουση ως κινητήριος δύναμη στην τέχνη. |
Η φύση του επαγγέλματος του ηθοποιού, χαρακτηριζόμενη από έντονη κινητικότητα και συναισθηματική έκθεση, συχνά λειτουργεί ως τροχοπέδη στη δημιουργία ενός σταθερού οικογενειακού πυρήνα. Αυτή η επαγγελματική ιδιομορφία δημιουργεί ένα παράδοξο: την ανάγκη για απόλυτη ελευθερία και ανεξαρτησία, η οποία όμως συγκρούεται με τη βαθιά επιθυμία του ατόμου να διατηρήσει τις συναισθηματικές του ρίζες και τους ανθρώπους που αποτελούν το σταθερό του σημείο αναφοράς.
Είναι πολύ δύσκολο να έχεις μια σταθερή προσωπική ζωή, κι αυτό είναι κάτι που με φοβίζει πάντα.
Φωτεινή Πελούζο, Ηθοποιός
Η σύγκρουση ανάμεσα στην ανεξαρτησία και τις ρίζες
Στη συνέντευξή της στα «Νέα Σαββατοκύριακο» και τη Διονυσία Μαρίνου, η Φωτεινή Πελούζο περιέγραψε με αφοπλιστική ειλικρίνεια την εσωτερική της πάλη. Η ηθοποιός παραδέχτηκε ότι η αόριστη φύση της δουλειάς της καθιστά εξαιρετικά δύσκολη τη διατήρηση μιας σταθερής προσωπικής ζωής, έναν παράγοντα που της προκαλεί μόνιμο φόβο. Παρά την επιθυμία της να κινείται χωρίς εμπόδια, η ανάγκη να κρατήσει κοντά της τους ανθρώπους που αγαπά παραμένει η μεγαλύτερη προτεραιότητά της, ακόμα και αν αυτό την φέρνει συχνά σε δύσκολη θέση.
Αυτή η αίσθηση του ανικανοποίητου συνδέεται άρρηκτα με την διπλή της καταγωγή και τις μνήμες που κουβαλά, οι οποίες διαμορφώνουν μια προσωπικότητα που αναζητά συνεχώς την ισορροπία. Όπως σημειώνει η ίδια, η αναποφασιστικότητα και η δυσκολία να κατανοήσει πλήρως ορισμένες πτυχές του εαυτού της είναι στοιχεία που την τρομάζουν, αλλά ταυτόχρονα την ωθούν σε μια συνεχή εσωτερική αναζήτηση.
Η «χίμαιρα» ως πηγή δημιουργικότητας και ενσυναίσθησης
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις έμπειρων παρατηρητών των κοινωνικών τάσεων, η ικανότητα ενός καλλιτέχνη να μεταβολίζει τις εσωτερικές του συγκρούσεις σε τέχνη αποτελεί το κλειδί για την καλλιτεχνική ωρίμανση. Η Πελούζο υποστηρίζει ότι η ύπαρξη μιας «χίμαιρας» — η οποία ορίζει μια ανέφικτη επιδίωξη ή μια εσωτερική ψευδαίσθηση που κινητοποιεί το άτομο — είναι απαραίτητη όχι μόνο για τους καλλιτέχνες, αλλά για όλους τους ανθρώπους. Αυτή η δημιουργική σύγκρουση είναι που επιτρέπει την ανάπτυξη της ενσυναίσθησης και της περιέργειας για τις ζωές των άλλων.
Η ηθοποιός, η οποία όπως και η Μαριλίτα Λαμπροπούλου βιώνει έντονες εσωτερικές διακυμάνσεις, τονίζει ότι τα ψυχικά τραύματα μπορούν να λειτουργήσουν θετικά αν αξιοποιηθούν σωστά. Η σωστή διαχείριση του πόνου και των ελλείψεων οδηγεί σε μια βαθύτερη συμπάθεια προς τον συνάνθρωπο και σε μια διαδικασία ωρίμανσης που είναι απαραίτητη για την ερμηνευτική προσέγγιση σύνθετων ρόλων.
Η αναζήτηση της εσωτερικής ισορροπίας
Η Φωτεινή Πελούζο καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η τέχνη απαιτεί μια δόση ασάφειας και εσωτερικού σκοταδιού για να παραμείνει ζωντανή. Η ελευθερία που επιδιώκει δεν είναι μια άναρχη ανεξαρτησία, αλλά μια κατάσταση που της επιτρέπει να εξελίσσεται χωρίς να προδίδει τις αξίες της. Η πρόκληση για την ίδια παραμένει η συμφιλίωση με τους φόβους της, μετατρέποντάς τους σε δημιουργικό καύσιμο για τη συνέχεια της πορείας της στο θέατρο και την τηλεόραση.