Χρήστος Μάντακας: Γιατί πολλοί ηθοποιοί της «Λάμψης» δεν είχαν την αναμενόμενη εξέλιξη

Ο Χρήστος Μάντακας, σε μια αποκαλυπτική συνέντευξη στην εφημερίδα On Time, αναφέρθηκε στο ξεκίνημά του από τη θρυλική σειρά «Λάμψη». Ο ηθοποιός υποστήριξε ότι η συμμετοχή στη σειρά του Νίκου Φώσκολου λειτούργησε ως επαγγελματικός περιορισμός για πολλούς συναδέλφους του, εμποδίζοντας την περαιτέρω εξέλιξή τους στον χώρο της υποκριτικής.

Η τηλεοπτική ιστορία της Ελλάδας τη δεκαετία του ’90 σημαδεύτηκε από την κυριαρχία των καθημερινών σειρών του Νίκου Φώσκολου, οι οποίες σημείωναν ποσοστά τηλεθέασης που άγγιζαν το 60%. Παρά την τεράστια επιτυχία, η βιομηχανία της εποχής συχνά «εγκλώβιζε» τους πρωταγωνιστές σε συγκεκριμένα πρότυπα, δημιουργώντας μια άτυπη τυποποίηση που καθιστούσε δύσκολη τη μετάβαση σε διαφορετικά είδη μυθοπλασίας ή στο ποιοτικό θέατρο. Αυτό το παρασκήνιο εξηγεί σε μεγάλο βαθμό την αίσθηση του «περιορισμού» που βίωσαν πολλοί νέοι τότε ηθοποιοί.

Ο επαγγελματικός περιορισμός και το «στίγμα» της καθημερινής σειράς

Μιλώντας στη Σίσσυ Μενεγάτου, ο Χρήστος Μάντακας ήταν αφοπλιστικός σχετικά με την τύχη των συναδέλφων του μετά το τέλος της σειράς. Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά, δεν είναι τυχαίο που πολλοί ηθοποιοί της «Λάμψης» δεν εξελίχθηκαν ή δεν έκαναν την καριέρα που θα μπορούσαν. Ο ίδιος επισήμανε ότι υπήρχε ένας σαφής περιορισμός για όσους ξεκινούσαν από τέτοιες παραγωγές, εκτός από εκείνους που είχαν ήδη διαγράψει μια σημαντική πορεία πριν ενταχθούν στο καστ.

Αυτή η διαπίστωση έρχεται να επιβεβαιώσει παλαιότερες δηλώσεις, όπου για παράδειγμα ο Νίκος Παπαδόπουλος είχε περιγράψει τον εαυτό του ως μια «πολυχρησιμοποιημένη» τηλεοπτική παρουσία λόγω της μακρόχρονης συμμετοχής του στις σειρές του Φώσκολου. Η δυσκολία των παραγωγών να δουν αυτούς τους ηθοποιούς σε διαφορετικούς ρόλους αποτελούσε ένα από τα μεγαλύτερα εμπόδια στην καριέρα τους.

Οι σχέσεις στο πλατό και η συνεργασία με τον Γιώργο Βασιλείου

Παρά τις επαγγελματικές προκλήσεις, ο Χρήστος Μάντακας θυμάται με αγάπη τη συνεργασία του με τον Νίκο Φώσκολο και τους συναδέλφους του. «Με τον Νίκο Φώσκολο είχα μια πάρα πολύ καλή σχέση, την αγάπησα αυτή τη δουλειά», δήλωσε ο ηθοποιός, υπογραμμίζοντας ότι για εκείνον η «Λάμψη» ήταν η πρώτη του επαγγελματική δουλειά. Ιδιαίτερη αναφορά έκανε στον αείμνηστο Γιώργο Βασιλείου, με τον οποίο μοιράστηκαν πολλές σκηνές και διατήρησαν μια εξαιρετική επαφή.

Σύμφωνα με έμπειρους κριτικούς τηλεόρασης και αναλυτές των media, η καθημερινή τριβή στα γυρίσματα των σειρών του Φώσκολου δημιουργούσε ισχυρούς δεσμούς μεταξύ των ηθοποιών, αλλά ταυτόχρονα καλλιεργούσε μια συγκεκριμένη υποκριτική μανιέρα. Αυτή η μανιέρα, αν και αγαπητή στο κοινό, συχνά θεωρούνταν «ξεπερασμένη» από τους σκηνοθέτες της νέας γενιάς που ακολούθησε στα τέλη των ’00s.

Η εξέλιξη και η αναζήτηση νέων προκλήσεων

Στην μετέπειτα πορεία του, ο Χρήστος Μάντακας κατάφερε να σπάσει αυτόν τον περιορισμό, αναλαμβάνοντας ρόλους που ξάφνιασαν, όπως ο Αστέρης στο Καφέ της Χαράς, ένας χαρακτήρας που για την εποχή του θεωρήθηκε πρωτοποριακός και παρακινδυνευμένος. Η ικανότητά του να μεταπηδά από το δράμα στην κωμωδία τον βοήθησε να παραμείνει στην επικαιρότητα, παρά τις δυσκολίες που αντιμετώπισε, συμπεριλαμβανομένης μιας πρόσφατης περιπέτειας με την υγεία του που τον κράτησε μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.

Τι αναμένεται για τους ηθοποιούς της «χρυσής εποχής»

Η συζήτηση για την παρακαταθήκη της «Λάμψης» παραμένει ανοιχτή, καθώς πολλοί από τους πρωταγωνιστές της επανέρχονται στο προσκήνιο μέσα από αναδρομικές συνεντεύξεις ή νέες θεατρικές προσπάθειες. Η περίπτωση του Χρήστου Μάντακα αναδεικνύει την ανάγκη για διαρκή επανεφεύρεση στον χώρο του θεάματος, ειδικά όταν το ξεκίνημα γίνεται σε σειρές που αφήνουν τόσο έντονο το αποτύπωμά τους στη συλλογική μνήμη.