- Ο Χάρης Ρώμας απέκλεισε οριστικά κάθε ενδεχόμενο ριμέικ της σειράς «Κωνσταντίνου και Ελένης».
- Χαρακτήρισε μια πιθανή επιστροφή ως καλλιτεχνικό «αναμάσημα» που θα έβλαπτε την υστεροφημία του έργου.
- Διέψευσε το στερεότυπο ότι οι κωμικοί ηθοποιοί είναι μελαγχολικοί στην προσωπική τους ζωή.
- Αναφέρθηκε στη Ρένα Βλαχοπούλου ως πηγή έμπνευσης και παράδειγμα αισιοδοξίας.
- Εστιάζει πλέον στο θέατρο και σε νέα δημιουργικά μονοπάτια μακριά από τη νοσταλγία του παρελθόντος.
Ο Χάρης Ρώμας, σε μια αποκαλυπτική συνέντευξη στην εκπομπή «Ζω καλά» του ΣΚΑΪ, έθεσε οριστικό τέλος στις φήμες για την επιστροφή της θρυλικής σειράς «Κωνσταντίνου και Ελένης». Ο δημοφιλής δημιουργός εξήγησε ότι η άρνησή του πηγάζει από τον σεβασμό στην καλλιτεχνική ακεραιότητα του έργου, χαρακτηρίζοντας μια ενδεχόμενη επιστροφή ως «αναμάσημα του παλιού μας εαυτού» που θα αλλοίωνε την αρχική επιτυχία.
| Θέμα / Οντότητα | Λεπτομέρειες & Θέση |
|---|---|
| Σειρά-Σταθμός | Κωνσταντίνου και Ελένης (1998-2000) |
| Απόφαση για Remake | Οριστικό «Όχι» από τον Χάρη Ρώμα |
| Καλλιτεχνικό Επιχείρημα | Αποφυγή «αναμασήματος» του παλιού εαυτού |
| Ψυχολογία Δημιουργού | Αισιόδοξος και «έξω καρδιά» στην καθημερινότητα |
| Πρώτη Συνεργασία | Με τη Ρένα Βλαχοπούλου (στο ρόλο του γιου της) |
| Τρέχουσα Δραστηριότητα | Συγγραφή και πρωταγωνιστικός ρόλος σε θεατρικό έργο |
Η συζήτηση για την επιστροφή της εμβληματικής σειράς δεν είναι τυχαία, καθώς πρόσφατα viral φαινόμενα με φωτογραφίες τεχνητής νοημοσύνης αναζωπύρωσαν το ενδιαφέρον του κοινού, οδηγώντας σε έναν καταιγισμό ερωτήσεων προς τους συντελεστές. Αυτή η νοσταλγική τάση της ελληνικής τηλεόρασης φαίνεται πως προσκρούει στην κάθετη άρνηση του δημιουργού να επιστρέψει σε έναν ρόλο που έχει γράψει ιστορία, προτιμώντας να διατηρήσει την αίγλη του παρελθόντος ανέπαφη.
Η καλλιτεχνική άρνηση στο «αναμάσημα» του παρελθόντος
Ο Χάρης Ρώμας ήταν σαφής και κατηγορηματικός απέναντι στον Μιχάλη Κεφαλογιάννη, δηλώνοντας ότι η είδηση είναι πως δεν επιθυμεί να επαναλάβει το «Κωνσταντίνου και Ελένης». Σύμφωνα με τον ίδιο, η σειρά αποτελεί ένα μοναδικό τηλεοπτικό προϊόν που δεν επιδέχεται επανάληψης. Η ανησυχία του εστιάζεται στο ότι ένα ριμέικ ή σίκουελ θα λειτουργούσε ως ένας στείρος αυτοαναφορικός μηχανισμός, στερούμενος της φρεσκάδας που έκανε το σίριαλ να παραμένει επίκαιρο επί 25 συναπτά έτη.
Αυτή η στάση ευθυγραμμίζεται και με τις πρόσφατες δηλώσεις που έκανε η Ελένη Ράντου, η οποία επίσης εξέφρασε επιφυλάξεις για την αλλοίωση της καλλιτεχνικής αλήθειας μέσω σύγχρονων τεχνολογικών παρεμβάσεων. Για τον Ρώμα, η δημιουργική εξέλιξη προϋποθέτει την ενασχόληση με νέα κείμενα, όπως το τρέχον θεατρικό του έργο, το οποίο του προκαλεί αυθόρμητο γέλιο κατά τη διάρκεια της συγγραφής, αποτελώντας για τον ίδιο το απόλυτο κριτήριο επιτυχίας.
Προτεινόμενο Ιωάννης Παπαζήσης: Η αποκάλυψη για την αποχώρηση από παράσταση και η σύγκρουση με σκηνοθέτη
Καταρρίπτοντας τον μύθο του «μελαγχολικού κωμικού»
Πέρα από τα τηλεοπτικά σχέδια, ο δημιουργός προχώρησε σε μια ενδιαφέρουσα ψυχογραφική ανάλυση του επαγγέλματός του. Κατέρριψε τον μύθο που θέλει τους κωμικούς να είναι στην προσωπική τους ζωή καταθλιπτικοί ή εσωστρεφείς. Αν και παραδέχθηκε ότι υπάρχουν τέτοιες περιπτώσεις στον χώρο, ο ίδιος αυτοπροσδιορίζεται ως ένας άνθρωπος «έξω καρδιά», που απολαμβάνει το γέλιο στην καθημερινότητά του.
Κοινωνικοί ερευνητές και αναλυτές των μέσων ενημέρωσης επισημαίνουν ότι η εμμονή του κοινού με τα ριμέικ αντανακλά μια βαθύτερη ανάγκη για ψυχολογική ασφάλεια μέσω της νοσταλγίας. Ωστόσο, η απόφαση ενός δημιουργού να αρνηθεί την εμπορική εκμετάλλευση ενός παλιού brand name θεωρείται από τους ειδικούς ως δείγμα υψηλής καλλιτεχνικής ωριμότητας και αυτοσεβασμού, προστατεύοντας το πολιτισμικό κεφάλαιο της αρχικής δημιουργίας.
Η Ρένα Βλαχοπούλου και η κληρονομιά του γέλιου
Ο Χάρης Ρώμας αναφέρθηκε με συγκίνηση στη Ρένα Βλαχοπούλου, την οποία χαρακτήρισε ως το απόλυτο παράδειγμα ζωτικής ενέργειας. Θυμήθηκε τα πρώτα του βήματα δίπλα της, όταν υποδυόταν τον γιο της, τονίζοντας ότι η μεγάλη πρωταγωνίστρια μετέδιδε τη χαρά παρά τις στιγμιαίες εντάσεις της. Η αναφορά αυτή συνδέεται με την ευρύτερη εκτίμηση που τρέφει για τα ιερά τέρατα του ελληνικού κινηματογράφου, όπως είχε δηλώσει πρόσφατα και για τον Λάμπρο Κωνσταντάρα.
Η φιλοσοφία του Ρώμα για την τέχνη παραμένει ανθρωποκεντρική και αυθεντική. Επιλέγει να επενδύει σε έργα που μιλούν στο σήμερα, αποφεύγοντας την παγίδα της εύκολης τηλεθέασης που θα προσέφερε μια επιστροφή στο Μαρούσι. Η δημιουργική του ανησυχία διοχετεύεται πλέον στο θέατρο, όπου η επαφή με τον θεατή είναι άμεση και η ικανοποίηση του γέλιου παραμένει ο πρωταρχικός του στόχος.
Οι αντιδράσεις και τα επόμενα βήματα
Παρά το γεγονός ότι οι θαυμαστές θα πρέπει να αποδεχθούν ότι δεν θα υπάρξει συνέχεια για τον Κωνσταντίνο Κατακουζηνό και την Ελένη Βλαχάκη, ο Χάρης Ρώμας παραμένει ένας από τους πιο παραγωγικούς δημιουργούς της γενιάς του. Η στάση του αποτελεί μια δήλωση προθέσεων για το μέλλον της ελληνικής μυθοπλασίας: η ποιότητα υπερέχει της ποσότητας και η πρωτοτυπία είναι ο μόνος δρόμος για να παραμείνει ένας καλλιτέχνης ζωντανός στη συνείδηση του κοινού. Η επόμενη μέρα τον βρίσκει στις θεατρικές σκηνές, συνεχίζοντας να υπηρετεί την κωμωδία με τον δικό του, ασυμβίβαστο τρόπο.
