Αργύρης Ξάφης: Το οδυνηρό «αντίο» στη μητέρα του και η καταγγελία για το σύστημα υγείας

Τις τελευταίες ώρες ο δημοφιλής ηθοποιός Αργύρης Ξάφης βιώνει μια βαθιά προσωπική απώλεια, καθώς αποχαιρέτησε την αγαπημένη του μητέρα, Φανή, η οποία έδωσε σκληρή μάχη με τον καρκίνο. Μέσα από μια συγκλονιστική εξομολόγηση, ο πρωταγωνιστής περιγράφει τις τραυματικές εμπειρίες από το ΕΣΥ και τις γραφειοκρατικές αγκυλώσεις που αντιμετώπισε η οικογένειά του λόγω του καθεστώτος του ανασφάλιστου.

Η απώλεια ενός γονέα αποτελεί ένα από τα πιο καθοριστικά ορόσημα στην ψυχοσύνθεση ενός ανθρώπου, πόσο μάλλον όταν αυτή έρχεται ως συνέχεια ενός συλλογικού τραύματος. Ο Αργύρης Ξάφης, τέσσερα χρόνια μετά την απώλεια του πατέρα του εν μέσω πανδημίας, καλείται τώρα να διαχειριστεί την απώλεια της μητέρας του, σε μια χρονική συγκυρία που ξυπνά επώδυνες μνήμες από το παρελθόν. Η περίπτωση αυτή αναδεικνύει το συναισθηματικό βάρος που επωμίζονται οι φροντιστές όταν έρχονται αντιμέτωποι με συστημικές δυσλειτουργίες.

Το χρονικό μιας διπλής απώλειας και οι πληγές του παρελθόντος

Σύμφωνα με όσα δημοσίευσε ο ίδιος στο Facebook, η μητέρα του έφυγε από τη ζωή «καθόλου πλήρης ημερών», αφήνοντας πίσω της ένα δυσαναπλήρωτο κενό. Ο ηθοποιός συνέδεσε τη σημερινή του θλίψη με τον θάνατο του πατέρα του, ο οποίος σημειώθηκε πριν από ακριβώς τέσσερα χρόνια σε συνθήκες νοσοκομειακού χάους λόγω COVID-19. Οι εικόνες εκείνης της περιόδου παραμένουν τραυματικές, καθώς η οικογένεια δεν μπόρεσε να τον αποχαιρετήσει όπως θα ήθελε, βιώνοντας την αποξένωση που επέβαλαν τα τότε υγειονομικά πρωτόκολλα.

Η άνιση μάχη με τον καρκίνο και το εμπόδιο της ανασφάλειας

Η μητέρα του ηθοποιού έδινε μια εξαντλητική μάχη με τον καρκίνο από το 2021. Ο Αργύρης Ξάφης προχώρησε σε μια σοβαρή καταγγελία σχετικά με την πρόσβαση σε εξειδικευμένα φάρμακα. Όπως ανέφερε, το καθεστώς του ανασφάλιστου αποτέλεσε τροχοπέδη, καθώς η ισχύουσα νομοθεσία δεν επέτρεπε σε ιδιώτες γιατρούς να συνταγογραφήσουν συγκεκριμένα σκευάσματα, όπως το ibrance, σε μη ασφαλισμένους πολίτες. Η οικογένεια βρέθηκε σε αδιέξοδο, καθώς τα ραντεβού στο δημόσιο σύστημα μέσω της γραμμής 1535 ήταν διαθέσιμα μετά από μήνες, καθιστώντας την έγκαιρη θεραπεία πρακτικά αδύνατη.

Η «λύση» της εικονικής πρόσληψης και το ηθικό δίλημμα

Προκειμένου να προλάβουν την ραγδαία επιδείνωση της υγείας της, ο ηθοποιός αποκάλυψε πως αναγκάστηκαν να προχωρήσουν σε μια εικονική πρόσληψη της μητέρας του, ώστε να εμφανίζεται ως ασφαλισμένη. Αυτή η κίνηση, αν και σωτήρια για τη θεραπεία, σήμαινε την απώλεια της σύνταξης χηρείας και άλλων δικαιωμάτων. Η εξομολόγηση αυτή φέρνει στο φως τις απεγνωσμένες ενέργειες στις οποίες προβαίνουν οι πολίτες όταν το κράτος πρόνοιας αδυνατεί να καλύψει τις βασικές ανάγκες επιβίωσης.

Κοινωνικοί αναλυτές επισημαίνουν ότι τέτοιου είδους μαρτυρίες καταδεικνύουν το «γραφειοκρατικό τραύμα» που προστίθεται στο ήδη βαρύ πένθος. Η αίσθηση της αδικίας και η ανάγκη για «μέσον» ή πλάγιες οδούς προκειμένου να εξασφαλιστεί το δικαίωμα στην υγεία, δημιουργούν μια βαθιά ρήξη εμπιστοσύνης μεταξύ πολίτη και πολιτείας. Η απώλεια του πατέρα του ηθοποιού υπό παρόμοιες συνθήκες πίεσης στο ΕΣΥ, εντείνει την κριτική διάθεση απέναντι στις δομές υγείας.

Η παρακαταθήκη της αγάπης και η επόμενη μέρα

Παρά τον πόνο και την οργή για τις δυσλειτουργίες του συστήματος, ο Αργύρης Ξάφης επιλέγει να κρατήσει τη φωτεινή πλευρά της μητέρας του. Περιγράφει μια γυναίκα που, παρά τον αβάσταχτο πόνο, έστελνε βίντεο και γελούσε, προσπαθώντας να προστατεύσει τα παιδιά της από τη σκληρή πραγματικότητα. Η ανάρτησή του κλείνει με μια ποιητική αναφορά στον «ανεξερεύνητο πλανήτη» του ανθρώπινου εγκεφάλου, ο οποίος έδωσε τις τελικές εντολές για να «κλείσει η καρδιά».