- Ο Ντόναλντ Τραμπ χαρακτηρίζει την Ευρώπη «αποσυντιθέμενη» και τους ηγέτες της «αδύναμους».
- Η κριτική εστιάζει στην αποτυχία ελέγχου της μετανάστευσης και τη διαχείριση της Ουκρανίας.
- Ο πρόεδρος των ΗΠΑ προαναγγέλλει στήριξη σε ευρωπαίους υποψηφίους που συμμερίζονται το όραμά του.
- Η ρητορική αυτή απειλεί με οριστική ρήξη τις παραδοσιακές διατλαντικές σχέσεις.
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, εξαπέλυσε μια πρωτοφανή επίθεση κατά της ευρωπαϊκής ηγεσίας, χαρακτηρίζοντας τα έθνη της γηραιάς ηπείρου ως «σε αποσύνθεση» και τους ηγέτες τους «αδύναμους». Σε μια εκρηκτική συνέντευξη στο POLITICO, ο Αμερικανός πρόεδρος απείλησε με οριστική ρήξη στις διατλαντικές σχέσεις, θέτοντας ως επίκεντρο την αποτυχία της Ευρώπης στη διαχείριση του μεταναστευτικού και του πολέμου στην Ουκρανία.
| Τομέας Κριτικής | Θέση Προέδρου ΗΠΑ |
|---|---|
| Πολιτική Ηγεσία | Χαρακτηρισμός ως «αδύναμη» και «πολιτικά ορθή" |
| Κατάσταση Εθνών | Περιγραφή της Ευρώπης ως «σε αποσύνθεση» |
| Μετανάστευση | Αποτυχία ελέγχου των ροών |
| Ουκρανία | Ανεπαρκής δράση για τον τερματισμό του πολέμου |
Αυτή η εξέλιξη έρχεται ως αποκορύφωμα μιας περιόδου έντονων τριβών, όπου το γεωπολιτικό αποτύπωμα της Ουάσιγκτον μετατοπίζεται από την παραδοσιακή συμμαχία σε μια λογική απροσχημάτιστου ανταγωνισμού. Η ρητορική του προέδρου των ΗΠΑ δεν αποτελεί απλώς μια λεκτική επίθεση, αλλά αντικατοπτρίζει μια ευρύτερη στρατηγική επαναπροσδιορισμού της εθνικής κυριαρχίας και των διεθνών δεσμεύσεων, θέτοντας την Ευρώπη προ των ευθυνών της για την ασφάλεια και τη δημογραφική της σταθερότητα.
Πιστεύω ότι είναι αδύναμοι. Αλλά πιστεύω επίσης ότι θέλουν να είναι τόσο πολιτικά ορθοί.
Ντόναλντ Τραμπ, Πρόεδρος των ΗΠΑ
Η «αποσύνθεση» της Ευρώπης και το μεταναστευτικό
Στη συνέντευξή του, ο Ντόναλντ Τραμπ χρησιμοποίησε ιδιαίτερα σκληρή γλώσσα, περιγράφοντας την Ευρώπη ως μια ομάδα εθνών που «αποσυντίθενται». Ο πρόεδρος των ΗΠΑ εστίασε στην αδυναμία των Βρυξελλών να ελέγξουν τις μεταναστευτικές ροές, μια κριτική που έχει προκαλέσει ήδη την αντίδραση ηγετών όπως η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, η οποία κάλεσε τον Λευκό Οίκο να μην αναμειγνύεται στις εσωτερικές υποθέσεις της ευρωπαϊκής δημοκρατίας. Σύμφωνα με τον Τραμπ, η εμμονή στην πολιτική ορθότητα εμποδίζει τους Ευρωπαίους ηγέτες να λάβουν τις απαραίτητες αποφάσεις για την προστασία των συνόρων τους.
Παρέμβαση στις ευρωπαϊκές εκλογές και πολιτική ορθότητα
Πέρα από την κριτική στις υφιστάμενες κυβερνήσεις, ο Αμερικανός πρόεδρος προχώρησε ένα βήμα παρακάτω, δηλώνοντας την πρόθεσή του να στηρίξει πολιτικούς υποψηφίους στην Ευρώπη που ευθυγραμμίζονται με το δικό του όραμα. Αυτή η στάση ενισχύει τις ανησυχίες για μια ενορχηστρωμένη προσπάθεια αποσταθεροποίησης του ευρωπαϊκού οικοδομήματος, την οποία έχει επισημάνει και ο Επίτροπος Άμυνας της ΕΕ, κατηγορώντας τις ΗΠΑ για προσπάθεια διάλυσης της ενότητας του μπλοκ. Ο Τραμπ θεωρεί ότι η Γαλλία και η Γερμανία βρίσκονται σε μια πορεία παρακμής, καθώς οι ηγέτες τους στερούνται της απαραίτητης πολιτικής βούλησης για να αντιμετωπίσουν τις σύγχρονες προκλήσεις.
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις έμπειρων αναλυτών στρατηγικής, η στάση αυτή του προέδρου των ΗΠΑ αποτελεί μέρος μιας διαπραγματευτικής τακτικής που στοχεύει στην απόσπαση παραχωρήσεων. Αυτό φάνηκε ξεκάθαρα και από τη μονόπλευρη εμπορική συμφωνία που επιβλήθηκε πρόσφατα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία σηματοδότησε μια ιστορική υποχώρηση των Βρυξελλών υπό την απειλή ενός ολοκληρωτικού εμπορικού πολέμου.
Η επόμενη μέρα των διατλαντικών σχέσεων
Η επίθεση του Τραμπ έρχεται σε μια στιγμή που η Ευρώπη προσπαθεί να βρει μια κοινή γραμμή για τον πόλεμο στην Ουκρανία. Ενώ ηγέτες όπως ο Κιρ Στάρμερ επιμένουν ότι η ήπειρος παραμένει ισχυρή και ενωμένη, ο πρόεδρος των ΗΠΑ αμφισβητεί ανοιχτά την αποτελεσματικότητα των ευρωπαϊκών προσπαθειών. Η κριτική αυτή έχει προκαλέσει σφοδρές αντιδράσεις στο Βερολίνο, με τον Φρίντριχ Μερτς να χαρακτηρίζει τις αμερικανικές θέσεις ως «απαράδεκτες» και να ζητά μεγαλύτερη ευρωπαϊκή ανεξαρτησία στην πολιτική ασφάλειας. Η επόμενη μέρα των διατλαντικών σχέσεων προμηνύεται γεμάτη προκλήσεις, καθώς η Ουάσιγκτον φαίνεται διατεθειμένη να πιέσει για μια ριζική αναδιάρθρωση της διεθνούς τάξης πραγμάτων.
