- Οι πρώτοι κλιματικοί μετανάστες από το Τουβαλού έφτασαν στην Αυστραλία την Πέμπτη.
- Η μετανάστευση γίνεται λόγω της ανόδου της στάθμης της θάλασσας που απειλεί το νησί.
- Η Αυστραλία προσφέρει 280 βίζες ετησίως για την αξιοπρεπή μετεγκατάσταση των κατοίκων.
- Προβλέψεις της NASA δείχνουν ότι το μισό Φουναφούτι θα βυθιστεί έως το 2050.
- Οι μετανάστες στοχεύουν στη διατήρηση των πολιτιστικών και πνευματικών δεσμών με την πατρίδα τους.
Οι πρώτοι κλιματικοί μετανάστες από το νησιωτικό έθνος του Τουβαλού, το οποίο απειλείται από την άνοδο της στάθμης της θάλασσας, έφτασαν στην Αυστραλία την Πέμπτη, σηματοδοτώντας την έναρξη μιας ιστορικής συμφωνίας. Περισσότερο από το ένα τρίτο του πληθυσμού του Τουβαλού υπέβαλε αίτηση για κλιματική βίζα, με την Αυστραλία να δέχεται έως 280 βίζες ετησίως.
Αυτή η εξέλιξη έρχεται ως συνέχεια μιας πρωτοποριακής συμφωνίας που συνήφθη μεταξύ των δύο χωρών πριν από δύο χρόνια, αναδεικνύοντας την αυξανόμενη παγκόσμια πρόκληση της κλιματικής μετανάστευσης και την ανάγκη για συντονισμένες διεθνείς απαντήσεις. Η άφιξη των πρώτων μεταναστών αποτελεί απτή απόδειξη των καταστροφικών συνεπειών της κλιματικής αλλαγής σε ευάλωτες νησιωτικές κοινότητες.
Η απειλή της ανόδου της στάθμης της θάλασσας
Το Τουβαλού, ένα σύμπλεγμα χαμηλών ατολών που είναι διάσπαρτα στον Ειρηνικό Ωκεανό μεταξύ της Αυστραλίας και της Χαβάης, θεωρείται ένα από τα κράτη με τον μεγαλύτερο κίνδυνο από την κλιματική αλλαγή λόγω της συνεχούς ανόδου της στάθμης της θάλασσας. Σε πολλές εκτάσεις της κύριας ατόλης, της Φουναφούτι, η ξηρά είναι μόλις πιο φαρδιά από τον δρόμο, με τις οικογένειες να ζουν κάτω από αχυρένιες στέγες και τα παιδιά να παίζουν ποδόσφαιρο στον διάδρομο του αεροδρομίου λόγω έλλειψης χώρου.
Οι προβλέψεις των επιστημόνων της NASA είναι δυσοίωνες. Έως το 2050, εκτιμάται ότι οι καθημερινές παλίρροιες θα βυθίσουν το μισό της ατόλης Φουναφούτι, η οποία φιλοξενεί το 60% των κατοίκων του Τουβαλού. Στο χειρότερο σενάριο, με διπλάσια άνοδο της στάθμης της θάλασσας, το 90% της κύριας ατόλης θα βρεθεί κάτω από το νερό, αναγκάζοντας τους κατοίκους να προσκολλώνται σε μια στενή λωρίδα γης μόλις 20 μέτρων.
Η συμφωνία με την Αυστραλία και οι πρώτοι μετανάστες
Σύμφωνα με το Reuters, περισσότερο από το ένα τρίτο των 11.000 κατοίκων του Τουβαλού υπέβαλε αίτηση για κλιματική βίζα, στο πλαίσιο της συμφωνίας με την Αυστραλία. Η συμφωνία προβλέπει την παροχή έως 280 βιζών ετησίως, με στόχο την αποφυγή «διαρροής εγκεφάλων» από το μικρό νησιωτικό έθνος. Αυτή η πρωτοβουλία αποτελεί μέρος των ευρύτερων προσπαθειών για την αντιμετώπιση των κλιματικών επιπτώσεων, όπως συζητήθηκε και σε προηγούμενες συνόδους για το κλίμα, όπου η Αυστραλία έχει αναλάβει ενεργό ρόλο.
Μεταξύ των πρώτων που επιλέχθηκαν είναι η πρώτη γυναίκα οδηγός περονοφόρου του Τουβαλού, η Κιτάι Χαουλάπι, η οποία θα μετεγκατασταθεί στη Μελβούρνη με την οικογένειά της, ελπίζοντας να βρει εργασία και να στέλνει χρήματα πίσω στην πατρίδα της. Επίσης, η οδοντίατρος Μασίνα Ματόλου, με τρία παιδιά σχολικής ηλικίας, θα μετακομίσει στο Ντάργουιν της βόρειας Αυστραλίας, με σχέδια να εργαστεί με τις αυτόχθονες κοινότητες και να μεταφέρει τις γνώσεις της πίσω στο Τουβαλού. Ο Μανιπούα Πουαφόλαου, εκπαιδευόμενος πάστορας, έφτασε στην Αυστραλία πριν από δύο εβδομάδες και θα ζήσει στην πόλη Ναρακόρτε, όπου ήδη εργάζονται εκατοντάδες νησιώτες του Ειρηνικού.
Αυτό που υπογραμμίζουν οι αξιωματούχοι είναι η σημασία της διατήρησης των πολιτιστικών και πνευματικών δεσμών. Ο Πρωθυπουργός του Τουβαλού, Φελέτι Τέο, επισκέφθηκε την κοινότητα του Τουβαλού στη Μέλμπουρν τον περασμένο μήνα για να τονίσει αυτή την ανάγκη, καθώς οι πολίτες μεταναστεύουν. Η υπουργός Εξωτερικών της Αυστραλίας, Πένι Γουόνγκ, δήλωσε ότι οι κλιματικοί μετανάστες θα συμβάλουν στην αυστραλιανή κοινωνία, προσφέροντας «κινητικότητα με αξιοπρέπεια», παρέχοντας στους Τουβαλουανούς την ευκαιρία να ζήσουν, να σπουδάσουν και να εργαστούν στην Αυστραλία καθώς οι κλιματικές επιπτώσεις επιδεινώνονται.
Η επόμενη μέρα για τους μετανάστες και το Τουβαλού
Η Αυστραλία δημιουργεί υπηρεσίες υποστήριξης για να βοηθήσει τις οικογένειες από το Τουβαλού να εγκατασταθούν σε πόλεις όπως η Μελβούρνη, η Αδελαΐδα και το Κουίνσλαντ. Οι κλιματικοί μετανάστες, όπως ο πάστορας Μανιπούα Πουαφόλαου, τονίζουν ότι η μετακίνηση δεν αφορά μόνο τη φυσική και οικονομική ευημερία, αλλά και την ανάγκη για πνευματική καθοδήγηση χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από το σπίτι τους. Η ελπίδα είναι ότι οι νέες κοινότητες θα διατηρήσουν ζωντανή την κουλτούρα και την ταυτότητα του Τουβαλού, ακόμα και όταν η φυσική τους πατρίδα αντιμετωπίζει την απειλή της εξαφάνισης.