- Ο Αλεξάντερ Λουκασένκο απένειμε χάρη σε 22 κρατούμενους μέσω νέου προεδρικού διατάγματος.
- Η απόφαση συνδέεται με τις διπλωματικές πιέσεις των ΗΠΑ για την απελευθέρωση πολιτικών κρατουμένων.
- Το Μινσκ επιδιώκει την άρση των κυρώσεων και την οικονομική επαναπροσέγγιση με τη Δύση.
- Η κίνηση ακολουθεί προηγούμενες μαζικές απελευθερώσεις που πραγματοποιήθηκαν τον Δεκέμβριο του 2025.
- Οι σχέσεις με τη Μόσχα παραμένουν στενές παρά το διπλωματικό άνοιγμα προς την Ουάσιγκτον.
Ο πρόεδρος της Λευκορωσίας, Αλεξάντερ Λουκασένκο, υπέγραψε διάταγμα για την απονομή χάρης σε 22 κρατούμενους, όπως μετέδωσε το κρατικό πρακτορείο Belta την Τρίτη 30 Δεκεμβρίου 2025. Η κίνηση αυτή αποτελεί το τελευταίο δείγμα μιας συνεχιζόμενης διπλωματικής προσέγγισης μεταξύ του Μινσκ και της Ουάσιγκτον, με στόχο την άρση των διεθνών κυρώσεων.
| Πεδίο Ανάλυσης | Στοιχεία & Δεδομένα |
|---|---|
| Αριθμός Κρατουμένων | 22 άτομα |
| Ημερομηνία Διατάγματος | 30 Δεκεμβρίου 2025 |
| Πηγή Πληροφόρησης | Πρακτορείο Belta / Reuters |
| Προηγούμενο Ορόσημο | Απελευθέρωση 123 ατόμων (14/12/2025) |
| Κύριος Στόχος | Διπλωματική εξομάλυνση με ΗΠΑ |
Αυτή η νέα κίνηση του Μινσκ έρχεται ως συνέχεια μιας σειράς ανθρωπιστικών χειρονομιών που ξεκίνησαν στα τέλη Νοεμβρίου, όταν ο Λουκασένκο απένειμε χάρη σε 31 Ουκρανούς πολίτες. Το γεωπολιτικό αποτύπωμα αυτής της απόφασης συνδέεται άρρηκτα με τις συνεχιζόμενες διαβουλεύσεις για την απομόνωση της Λευκορωσίας από τη ρωσική επιρροή και την αναζήτηση ενός νέου διπλωματικού διαύλου με τη διεθνή κοινότητα.
Η απελευθέρωση κρατουμένων αποτελεί το 'κλειδί' για την άρση των κυρώσεων και την έξοδο της Λευκορωσίας από τη διεθνή απομόνωση.
Γεωπολιτική Ανάλυση
Το παρασκήνιο των αποφυλακίσεων και η διπλωματία των κρατουμένων
Η απόφαση για την απελευθέρωση των 22 κρατουμένων δεν αποτελεί μεμονωμένο γεγονός, αλλά εντάσσεται σε μια σαφή πολιτική σκοπιμότητα. Τις προηγούμενες εβδομάδες, ο απεσταλμένος των ΗΠΑ, Τζον Κόουλ, πραγματοποίησε κρίσιμες επαφές στο Μινσκ, θέτοντας ως προϋπόθεση για τη βελτίωση των διμερών σχέσεων τη σταδιακή απελευθέρωση ατόμων που η Ουάσιγκτον θεωρεί πολιτικούς κρατούμενους. Όπως μεταδίδει το Reuters, το διάταγμα υπεγράφη σε μια χρονική συγκυρία όπου η Λευκορωσία επιδιώκει να δείξει πνεύμα συνεργασίας.
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις αναλυτών στρατηγικής που παρακολουθούν τις εξελίξεις στην Ανατολική Ευρώπη, η τακτική αυτή φαίνεται να αποδίδει καρπούς. Ήδη από τα μέσα Δεκεμβρίου, η κυβέρνηση των ΗΠΑ προχώρησε στην άρση κυρώσεων στο λευκορωσικό λίπασμα, μια κίνηση που ερμηνεύτηκε ως «αντάλλαγμα» για την προηγούμενη απελευθέρωση του νομπελίστα Άλες Μπιαλιάτσκι και άλλων 122 κρατουμένων. Η οικονομική ανάσα που προσφέρει αυτή η εξέλιξη είναι ζωτικής σημασίας για το καθεστώς Λουκασένκο, το οποίο πιέζεται από τον διεθνή αποκλεισμό.
Προτεινόμενο Τσιχανόφσκαγια: Οι ΗΠΑ πρέπει να χρησιμοποιήσουν «καρότο και μαστίγιο» με τον Λουκασένκο
Η στρατηγική σημασία της επαναπροσέγγισης με τις ΗΠΑ
Παρά τις στενές σχέσεις με τη Μόσχα, ο Λουκασένκο φαίνεται να επενδύει σε μια ιστορική συμφωνία με τον Πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ. Η προσπάθεια αυτή αποσκοπεί στην απομάκρυνση της χώρας από την απόλυτη γεωπολιτική τροχιά της Μόσχας, χωρίς ωστόσο να διαρρηγνύονται οι δεσμοί με τον Βλαντιμίρ Πούτιν. Η Λευκορωσία χρησιμοποιεί τους κρατούμενους ως διαπραγματευτικό μοχλό για να επιτύχει μια ισορροπία που θα της επιτρέψει να ανακτήσει την πρόσβασή της στις δυτικές αγορές.
Την ίδια στιγμή, η κατάσταση παραμένει εύθραυστη λόγω των στρατιωτικών εξελίξεων στην περιοχή. Ενώ το Μινσκ προχωρά σε αποφυλακίσεις, η Ρωσία συνεχίζει να ενισχύει τη στρατιωτική της παρουσία στο λευκορωσικό έδαφος, με την εγκατάσταση των πυραύλων Oreshnik. Αυτή η αντίφαση υπογραμμίζει τη δυσκολία του Λουκασένκο να πείσει τη Δύση για τις ειρηνικές του προθέσεις, την ώρα που η χώρα του παραμένει βάση για τις ρωσικές επιχειρήσεις στον πόλεμο στην Ουκρανία.
Οι αντιδράσεις και οι προοπτικές για τη «μεγάλη συμφωνία»
Οι αντιδράσεις από την πλευρά της λευκορωσικής αντιπολίτευσης παραμένουν επιφυλακτικές. Η Σβετλάνα Τσιχανόφσκαγια έχει επανειλημμένα τονίσει ότι ο Λουκασένκο χρησιμοποιεί τους κρατούμενους ως ανταλλακτικά αγαθά, ενώ εκατοντάδες άλλοι παραμένουν πίσω από τα κάγκελα. Ωστόσο, η απελευθέρωση των 22 ατόμων θεωρείται ένα ακόμη βήμα προς την αποκλιμάκωση της έντασης, με πολλούς να αναμένουν πλέον τις επίσημες τοποθετήσεις από την Ουάσιγκτον.
Το επόμενο διάστημα θα είναι καθοριστικό για το αν αυτές οι κινήσεις θα οδηγήσουν σε μια μόνιμη διπλωματική εξομάλυνση. Η διεθνής κοινότητα παρακολουθεί στενά αν οι αποφυλακίσεις θα συνεχιστούν με τον ίδιο ρυθμό ή αν πρόκειται για μια προσωρινή τακτική προκειμένου να αποφευχθούν νέες κυρώσεις. Η «μεγάλη συμφωνία» που οραματίζεται το Μινσκ φαίνεται να εξαρτάται από τη συνέπεια που θα επιδείξει ο Λουκασένκο στην τήρηση των ανθρωπιστικών δεσμεύσεων που έχει αναλάβει έναντι των ΗΠΑ.
