- Πέθανε σε ηλικία 72 ετών ο θρύλος της Νότιγχαμ Φόρεστ, John Robertson.
- Υπήρξε πρωταγωνιστής στην κατάκτηση δύο Κυπέλλων Πρωταθλητριών (1979, 1980).
- Ο Μπράιαν Κλαφ τον χαρακτήρισε ως τον «Πικάσο» του ποδοσφαίρου.
- Σημείωσε πάνω από 500 συμμετοχές με τον αγγλικό σύλλογο.
- Είχε σημαντική διεθνή καριέρα με την Εθνική Σκωτίας.
Ο κόσμος του ποδοσφαίρου θρηνεί την απώλεια του John Robertson, του θρυλικού εξτρέμ της Νότιγχαμ Φόρεστ, ο οποίος απεβίωσε σε ηλικία 72 ετών. Ο Robertson, τον οποίο ο εμβληματικός Μπράιαν Κλαφ είχε χαρακτηρίσει ως τον «Πικάσο του παιχνιδιού μας», υπήρξε ο ακρογωνιαίος λίθος της ομάδας που κατέκτησε δύο συνεχόμενα Κύπελλα Πρωταθλητριών το 1979 και το 1980, σφραγίζοντας μια από τις πιο ένδοξες σελίδες στην ιστορία του αθλήματος.
| Διοργάνωση / Ομάδα | Επίτευγμα / Στατιστικά |
|---|---|
| Νότιγχαμ Φόρεστ | 500+ Συμμετοχές |
| Κύπελλο Πρωταθλητριών | 2 Τίτλοι (1979, 1980) |
| Πρωτάθλημα Αγγλίας | 1 Τίτλος (1978) |
| Εθνική Σκωτίας | 28 Συμμετοχές / 3 Γκολ |
| Ατομικές Διακρίσεις | «Πικάσο του ποδοσφαίρου» (κατά Μ. Κλαφ) |
Αυτή η θλιβερή είδηση έρχεται να κλείσει έναν κύκλο για μια από τις πιο ρομαντικές και επιτυχημένες εποχές του αγγλικού ποδοσφαίρου. Η Νότιγχαμ Φόρεστ της δεκαετίας του ’70 και του ’80 δεν ήταν απλώς μια ομάδα, αλλά ένα κοινωνικό και αθλητικό φαινόμενο που κατάφερε να ανατρέψει κάθε προγνωστικό, περνώντας από τη δεύτερη κατηγορία στην απόλυτη κυριαρχία της Ευρώπης μέσα σε ελάχιστα χρόνια. Ο Robertson δεν ήταν απλώς ένα μέλος αυτής της ομάδας, αλλά ο δημιουργικός πνεύμονας που έδινε σάρκα και οστά στο όραμα του Κλαφ, αποδεικνύοντας ότι το ταλέντο μπορεί να θριαμβεύσει πάνω στις συμβατικές αθλητικές προδιαγραφές.
Η κληρονομιά του «Πικάσο» της Νότιγχαμ Φόρεστ
Όπως μεταδίδει το Reuters, ο σύλλογος της Premier League ανακοίνωσε την Πέμπτη τον θάνατο του Robertson, εκφράζοντας τη βαθιά του οδύνη. «Είμαστε συντετριμμένοι που ανακοινώνουμε τον θάνατο του θρύλου της Νότιγχαμ Φόρεστ και αγαπημένου φίλου, John Robertson», ανέφερε η επίσημη ανακοίνωση. Ο Robertson πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του στο City Ground, πραγματοποιώντας περισσότερες από 500 εμφανίσεις σε δύο διαφορετικές θητείες, αφήνοντας ανεξίτηλο το στίγμα του στην ιστορία του συλλόγου.
Ο Μπράιαν Κλαφ, γνωστός για τον καυστικό του λόγο, τον είχε περιγράψει κάποτε ως έναν «ατημέλητο και αγύμναστο» παίκτη που όμως εξελίχθηκε σε έναν από τους κορυφαίους δημιουργούς που είδε ποτέ το ποδόσφαιρο. Με το καλλιεργημένο αριστερό του πόδι, ο Robertson είχε την ικανότητα να στέλνει την μπάλα εκεί που κανείς άλλος δεν μπορούσε, κερδίζοντας τον σεβασμό συμπαικτών και αντιπάλων.
Από τη δεύτερη κατηγορία στην κορυφή της Ευρώπης
Η πορεία του Robertson ήταν ταυτισμένη με τη μετεωρική άνοδο της Φόρεστ. Ήταν βασικό στέλεχος της ομάδας που κέρδισε την άνοδο από τη δεύτερη κατηγορία και κατέκτησε αμέσως το πρωτάθλημα Αγγλίας το 1978. Η κορύφωση, ωστόσο, ήρθε στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Το 1979, έδωσε την ασίστ στον Trevor Francis για το νικητήριο γκολ στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών κόντρα στη Μάλμε, ενώ το 1980 σκόραρε ο ίδιος το μοναδικό γκολ που χάρισε το τρόπαιο στη Φόρεστ απέναντι στο Αμβούργο.
Σύμφωνα με αναλυτές του αθλήματος και παλαίμαχους ποδοσφαιριστές, η περίπτωση του Robertson αποτελεί το απόλυτο παράδειγμα του πώς ένας προπονητής μπορεί να ξεκλειδώσει τις δυνατότητες ενός παίκτη που άλλοι θεωρούσαν «τελειωμένο». Η τακτική ευφυΐα του και η ικανότητά του να διαβάζει το παιχνίδι τον κατέστησαν έναν από τους πιο επιδραστικούς εξτρέμ της γενιάς του, με πολλούς σύγχρονους προπονητές να μελετούν ακόμα και σήμερα τις κινήσεις του στο γήπεδο.
Η διεθνής καριέρα και η προπονητική πορεία
Πέρα από τη συλλογική του δράση, ο Robertson τίμησε τη φανέλα της Εθνικής Σκωτίας 28 φορές. Μια από τις πιο εμβληματικές στιγμές της καριέρας του με το εθνόσημο ήταν το νικητήριο γκολ που σημείωσε εναντίον της Αγγλίας το 1981. Μετά την απόσυρσή του από την ενεργό δράση, παρέμεινε στον χώρο του ποδοσφαίρου, υπηρετώντας ως βοηθός προπονητή δίπλα στον πρώην συμπαίκτη του, Martin O’Neill, σε συλλόγους όπως η Άστον Βίλα και η Σέλτικ.
Η επόμενη μέρα για την οικογένεια της Φόρεστ
Η απώλεια του Robertson αφήνει ένα δυσαναπλήρωτο κενό στη Νότιγχαμ Φόρεστ, αλλά η παρακαταθήκη του παραμένει ζωντανή. Ο σύλλογος αναμένεται να τιμήσει τη μνήμη του στις επόμενες αγωνιστικές υποχρεώσεις, ενώ οι οπαδοί ήδη κατακλύζουν τα κοινωνικά δίκτυα με μηνύματα ευγνωμοσύνης για τον άνθρωπο που τους χάρισε τις μεγαλύτερες στιγμές της ιστορίας τους. «Αναπαύσου εν ειρήνη, Robbo… Ο κορυφαίος μας», κατέληξε η ανακοίνωση της ομάδας, συνοψίζοντας το αίσθημα μιας ολόκληρης πόλης.