Η Βουλή των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ ψηφίζει το αμυντικό νομοσχέδιο του 2026 ύψους σχεδόν 1 τρισ. δολαρίων

Η Βουλή των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ ενέκρινε την Τετάρτη την τελική έκδοση του Νόμου Εξουσιοδότησης Εθνικής Άμυνας (NDAA) του 2026, ένα νομοσχέδιο ύψους σχεδόν 1 τρισεκατομμυρίου δολαρίων, όπως μεταδίδει το Reuters. Αυτή η νομοθετική πράξη, η οποία ψηφίζεται για 63η συνεχόμενη χρονιά, καθορίζει την πολιτική για το Πεντάγωνο και περιλαμβάνει διατάξεις που αφορούν από τις αυξήσεις μισθών για τους στρατιώτες μέχρι την ενίσχυση της ασφάλειας της Ουκρανίας και της Ταϊβάν, καθώς και την αντιμετώπιση της Κίνας και της Ρωσίας.

Αυτή η εξέλιξη έρχεται ως συνέχεια μιας μακράς παράδοσης, καθώς το NDAA αποτελεί ένα από τα λίγα νομοσχέδια που ψηφίζονται ανελλιπώς από το Κογκρέσο για 63 συναπτά έτη, λειτουργώντας ως βασικό όχημα για ένα ευρύ φάσμα πρωτοβουλιών που διαμορφώνουν την αμυντική και εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ. Το νομοσχέδιο αυτό είναι κεντρικής σημασίας για τον καθορισμό της πολιτικής του Πενταγώνου και επηρεάζει άμεσα τις στρατιωτικές επιχειρήσεις, τις διεθνείς συμμαχίες και την αμυντική βιομηχανία.

Βασικές διατάξεις και γεωπολιτικές προτεραιότητες

Το νομοσχέδιο του 2026, το οποίο πέρασε την Τετάρτη, περιλαμβάνει σημαντικές διατάξεις για την ενίσχυση της ασφάλειας της Ευρώπης, λίγες ημέρες αφότου ο Πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ δημοσίευσε μια Στρατηγική Εθνικής Ασφάλειας που θεωρήθηκε φιλική προς τη Ρωσία. Συγκεκριμένα, προβλέπει 800 εκατομμύρια δολάρια για την Ουκρανία – 400 εκατομμύρια για καθένα από τα επόμενα δύο έτη – στο πλαίσιο της Πρωτοβουλίας Βοήθειας Ασφαλείας για την Ουκρανία, η οποία χρηματοδοτεί αμερικανικές εταιρείες για την προμήθεια όπλων στον ουκρανικό στρατό. Επίσης, εξουσιοδοτεί την Πρωτοβουλία Ασφαλείας της Βαλτικής και παρέχει 175 εκατομμύρια δολάρια για την υποστήριξη της άμυνας της Λετονίας, της Λιθουανίας και της Εσθονίας. Περιορίζει επίσης την ικανότητα του Υπουργείου Άμυνας να μειώσει τον αριθμό των αμερικανικών δυνάμεων στην Ευρώπη σε λιγότερους από 76.000 και απαγορεύει στον Αμερικανό Ευρωπαίο Διοικητή να παραιτηθεί από τον τίτλο του Ανώτατου Διοικητή του ΝΑΤΟ.

Στο μέτωπο της Κίνας, το NDAA θεσπίζει μια διαδικασία για τον έλεγχο των εξερχόμενων επενδύσεων, απαιτώντας από Αμερικανούς και αμερικανικές εταιρείες να ειδοποιούν το Υπουργείο Οικονομικών όταν υποστηρίζουν ευαίσθητες τεχνολογίες στην Κίνα. Το Υπουργείο Οικονομικών θα έχει επίσης περισσότερες εξουσίες για να μπλοκάρει τέτοιες συμφωνίες. Περιλαμβάνει επίσης τον «Νόμο για τη Βιοασφάλεια» (Biosecure Act), ο οποίος απαγορεύει σε ορισμένες κινεζικές εταιρείες βιοτεχνολογίας να λαμβάνουν ομοσπονδιακή χρηματοδότηση. Εν μέσω ανησυχιών ότι η Κίνα μπορεί να προσπαθήσει να εισβάλει στην Ταϊβάν, το νομοσχέδιο χρηματοδοτεί πλήρως την Πρωτοβουλία Συνεργασίας για την Ασφάλεια της Ταϊβάν με 1 δισεκατομμύριο δολάρια, εξουσιοδοτεί τη χρηματοδότηση για τις αμερικανικές δυνάμεις να συνεχίσουν την εκπαίδευση για την Ταϊβάν και απαιτεί από το Πεντάγωνο να επιδιώξει τη δημιουργία ενός κοινού προγράμματος με την Ταϊβάν για την ανάπτυξη συστημάτων drones και αντι-drones. Επίσης, εξουσιοδοτεί 1,5 δισεκατομμύρια δολάρια σε νέα βοήθεια ασφαλείας για τις Φιλιππίνες.

Το νομοσχέδιο περιλαμβάνει εκτεταμένη υποστήριξη για το Ισραήλ, συμπεριλαμβανομένης της πλήρους χρηματοδότησης για τα συνεργατικά προγράμματα αντιπυραυλικής άμυνας Iron Dome και David’s Sling. Απαιτεί επίσης μια συνεχή αξιολόγηση των διεθνών εμπάργκο όπλων κατά του Ισραήλ, όπως αυτά που ανταποκρίνονται στον πόλεμο στη Γάζα, και μια αξιολόγηση του κατά πόσο οι ΗΠΑ μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες αμυντικής παραγωγής του Ισραήλ. Το προτεινόμενο NDAA καταργεί τις αυστηρές κυρώσεις «Caesar» που επιβλήθηκαν στη Συρία υπό τον πρώην ηγέτη της Μπασάρ αλ Άσαντ, μια κίνηση που θεωρείται βασικό μέρος της οικονομικής ανάκαμψης της Συρίας, όπως είχε αναφερθεί και σε προηγούμενο ρεπορτάζ (Η US Congress κλειδώνει την άρση των κυρώσεων Caesar στη Συρία).

Αυτό που ανησυχεί τους αναλυτές είναι η συνεχιζόμενη χρήση του NDAA ως οχήματος για την προώθηση ενός τόσο ευρέος φάσματος πολιτικών πρωτοβουλιών, από την εξωτερική πολιτική έως τα κοινωνικά ζητήματα, γεγονός που καθιστά την ετήσια έγκρισή του πολύπλοκη και συχνά αμφιλεγόμενη. Η αγορά, εν τω μεταξύ, παρακολουθεί στενά τις διατάξεις που αφορούν τις μεγάλες αμυντικές εταιρείες, καθώς αυτές επηρεάζουν άμεσα τα συμβόλαια του Υπουργείου Άμυνας.

Εσωτερικές πολιτικές και κοινωνικά ζητήματα

Το NDAA του 2026 καταργεί επίσης τις Εξουσιοδοτήσεις για τη Χρήση Στρατιωτικής Δύναμης (AUMF) του 1991 και του 2002 κατά του Ιράκ, σε μια προσπάθεια να επαναβεβαιωθεί ο ρόλος του Κογκρέσου στην απόφαση αποστολής στρατευμάτων σε μάχη. Οι νομοθέτες υποστηρίζουν εδώ και καιρό ότι το Κογκρέσο έχει εκχωρήσει υπερβολική εξουσία στον πρόεδρο σχετικά με το αν πρέπει να σταλούν στρατεύματα σε μάχη, περνώντας και στη συνέχεια αποτυγχάνοντας να καταργήσει ευρείες, ανοιχτές εξουσιοδοτήσεις πολέμου που οι πρόεδροι έχουν χρησιμοποιήσει για να δικαιολογήσουν στρατιωτική δράση σε όλο τον κόσμο. Κατά την πρώτη του θητεία, ο Τραμπ δήλωσε ότι η AUMF του 2002 παρείχε νομική εξουσία για τη δολοφονία του ανώτερου Ιρανού στρατιωτικού διοικητή Κασέμ Σουλεϊμανί στο Ιράκ το 2020.

Το νομοσχέδιο περιλαμβάνει επίσης αύξηση μισθών 4% για τα μέλη των ενόπλων δυνάμεων και επεκτείνει τις προσπάθειες για τη βελτίωση της φροντίδας των παιδιών και της στρατιωτικής στέγασης. Ωστόσο, περιλαμβάνει και ορισμένες από τις προσπάθειες «πολιτιστικού πολέμου» που είναι δημοφιλείς στους πολιτικούς της αμερικανικής δεξιάς. Ένα μέτρο απαγορεύει στις διεμφυλικές γυναίκες να συμμετέχουν σε αθλητικά προγράμματα που προορίζονται για γυναίκες στις στρατιωτικές ακαδημίες των ΗΠΑ. Δεν περιλαμβάνει, ωστόσο, απαγόρευση της χρηματοδότησης του Υπουργείου Άμυνας για ιατρική περίθαλψη σχετική με το φύλο. Η επέκταση της κάλυψης για την εξωσωματική γονιμοποίηση για στρατιωτικές οικογένειες δεν περιλαμβάνεται στο τελικό NDAA, ούτε και η χρηματοδότηση για το σχέδιο του Τραμπ να αλλάξει το όνομα του Υπουργείου Άμυνας σε Υπουργείο Πολέμου, μια προσπάθεια που εκτιμάται ότι θα κόστιζε 2 δισεκατομμύρια δολάρια.

Η επόμενη μέρα και οι προκλήσεις

Η ψήφιση του NDAA 2026 υπογραμμίζει τη συνεχή δέσμευση των ΗΠΑ σε ένα ευρύ φάσμα αμυντικών και γεωπολιτικών ζητημάτων, από την υποστήριξη συμμάχων μέχρι την αντιμετώπιση στρατηγικών αντιπάλων. Ωστόσο, η ενσωμάτωση κοινωνικών και πολιτιστικών ζητημάτων στο νομοσχέδιο αναδεικνύει την πολυπλοκότητα της νομοθετικής διαδικασίας και τις εσωτερικές πολιτικές διαμάχες που διαμορφώνουν την αμερικανική αμυντική πολιτική. Οι επόμενοι μήνες αναμένεται να δείξουν πώς οι νέες διατάξεις θα επηρεάσουν τις διεθνείς σχέσεις και την εσωτερική λειτουργία των ενόπλων δυνάμεων των ΗΠΑ.