Ναυάγιο στην Κρήτη: 17 νεκροί και 15 αγνοούμενοι από κρύο και ασιτία

Μια νέα τραγωδία με μετανάστες εκτυλίχθηκε ανοιχτά της Κρήτης, όπου εντοπίστηκε ημιβυθισμένη φουσκωτή βάρκα με 17 σορούς. Μόνο δύο υπήκοοι Αιγύπτου διασώθηκαν, ενώ 15 άτομα εξακολουθούν να αγνοούνται, ανεβάζοντας τον τραγικό απολογισμό σε 32 θύματα. Οι νεκροί φέρονται να έχασαν τη ζωή τους από υποθερμία και ασιτία, μετά από ένα εξάμερο ταξίδι από τη Λιβύη.

Η πρόσφατη αποκάλυψη του πολύνεκρου ναυαγίου νότια της Κρήτης αποτελεί μια ακόμη δραματική υπενθύμιση των κινδύνων που αντιμετωπίζουν οι μετανάστες στην προσπάθειά τους να φτάσουν στην Ευρώπη. Αυτή η τραγωδία έρχεται να προστεθεί στον μακρύ κατάλογο παρόμοιων περιστατικών στην ελληνική περιοχή ευθύνης έρευνας και διάσωσης (SAR), καθιστώντας το πλέον πολύνεκρο ναυάγιο μετά την τραγωδία της Πύλου τον Ιούνιο του 2023.

Η τραγωδία ανοιχτά της Κρήτης

Το απόγευμα του περασμένου Σαββάτου, ένα παραπλέον πλοίο υπό σημαία Τουρκίας εντόπισε μια ημιβυθισμένη φουσκωτή βάρκα 36 ναυτικά μίλια νοτιοδυτικά της Ιεράπετρας. Η εικόνα που αντίκρισαν τα μέλη του πληρώματος ήταν αποκαρδιωτική: 17 σοροί ανδρών βρέθηκαν μέσα στη βάρκα, έχοντας χάσει τη ζωή τους από το κρύο και την ασιτία. Δύο υπήκοοι Αιγύπτου, οι μοναδικοί επιζώντες, διασώθηκαν και μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο της Ιεράπετρας για τις πρώτες βοήθειες.

Σύμφωνα με τις μαρτυρίες των δύο διασωθέντων, το ταξίδι τους είχε ξεκινήσει από το λιμάνι Τομπρούκ της Λιβύης το βράδυ της 1ης Δεκεμβρίου. Μόλις 24 ώρες μετά τον απόπλου, το φουσκωτό έμεινε ακυβέρνητο λόγω μηχανικής βλάβης, ενώ βρέθηκε στο μάτι της κακοκαιρίας «Byron». Οι ίδιοι δήλωσαν ότι συνολικά 34 άτομα είχαν επιβιβαστεί στη βάρκα, με τους 15 από αυτούς να πέφτουν στη θάλασσα και να αγνοούνται έκτοτε. Ο τραγικός απολογισμός ανέρχεται σε 17 νεκρούς και 15 αγνοούμενους, ανεβάζοντας τον συνολικό αριθμό των πιθανών θυμάτων σε 32.

Η επιχείρηση έρευνας και διάσωσης

Μετά την ενημέρωση από το φορτηγό πλοίο, ο θάλαμος επιχειρήσεων του Λιμενικού Σώματος κινητοποίησε άμεσα δύο περιπολικά σκάφη, ένα σκάφος της δύναμης της Frontex, καθώς και ένα αεροσκάφος και ένα ελικόπτερο για να πραγματοποιήσουν έρευνες στην περιοχή για τυχόν άλλους ναυαγούς. Ωστόσο, οι έρευνες αυτές δεν απέδωσαν θετικά αποτελέσματα για τον εντοπισμό των 15 αγνοουμένων. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι επιβαίνοντες δεν είχαν εκπέμψει σήμα κινδύνου, ούτε είχαν επικοινωνήσει με τις αρχές οι ίδιοι ή κάποια ΜΚΟ, καθιστώντας την ανακάλυψη του ναυαγίου αποτέλεσμα τυχαίας παρατήρησης.

Νομικοί κύκλοι επισημαίνουν ότι η έλλειψη έκκλησης για βοήθεια, σε συνδυασμό με τις αντίξοες καιρικές συνθήκες και την μηχανική βλάβη, καθιστά τις επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης εξαιρετικά δύσκολες και συχνά με τραγική κατάληξη. Η απουσία επικοινωνίας μπορεί να οφείλεται σε φόβο, έλλειψη μέσων ή ακόμα και σε οδηγίες από τους διακινητές, γεγονός που περιπλέκει περαιτέρω την κατάσταση και μειώνει τις πιθανότητες έγκαιρης επέμβασης.

Παρόμοια τραγωδία στη Σάμο

Παράλληλα με το ναυάγιο της Κρήτης, μια άλλη τραγωδία εκτυλίχθηκε στη Σάμο, όπου ένα 12χρονο αγόρι έχασε τη ζωή του. Σύμφωνα με πληροφορίες, ένας διακινητής-χειριστής ταχυπλόου προσέγγισε με μεγάλη ταχύτητα τις ακτές της Σάμου και υποχρέωσε 37 μετανάστες να πέσουν στη θάλασσα λίγο πριν φτάσουν. Το 12χρονο αγόρι πιθανολογείται ότι χτυπήθηκε από την προπέλα του σκάφους, με αποτέλεσμα τον θανάσιμο τραυματισμό του.

Ο δουλέμπορος, βλέποντας την άφιξη σκαφών του Λιμενικού, αποπειράθηκε να διαφύγει κάνοντας αναστροφή, πριν τελικά εγκαταλείψει το ταχύπλοο σε διπλανή παραλία και διαφύγει πεζός. Οι 37 μετανάστες εντοπίστηκαν στην ξηρά, ενώ η σορός του άτυχου αγοριού μεταφέρθηκε στο νεκροτομείο του νοσοκομείου Σάμου. Αυτό το περιστατικό αναδεικνύει για άλλη μια φορά την απανθρωπιά των κυκλωμάτων διακίνησης και τους κινδύνους που ελλοχεύουν σε κάθε βήμα του ταξιδιού των μεταναστών.

Η επόμενη μέρα και οι προκλήσεις

Οι δύο αυτές τραγωδίες υπογραμμίζουν την επείγουσα ανάγκη για αποτελεσματικές λύσεις στο μεταναστευτικό ζήτημα και την ενίσχυση των μηχανισμών έρευνας και διάσωσης. Η συνεχής ροή ανθρώπων που αναζητούν μια καλύτερη ζωή, αντιμετωπίζοντας ακραίους κινδύνους και την εκμετάλλευση από αδίστακτους διακινητές, απαιτεί εντατικοποίηση των προσπαθειών τόσο σε εθνικό όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Η προστασία της ανθρώπινης ζωής πρέπει να παραμείνει η απόλυτη προτεραιότητα, ενώ η πάταξη των κυκλωμάτων διακίνησης αποτελεί αναγκαία συνθήκη για την αποτροπή παρόμοιων τραγωδιών στο μέλλον.