Ελληνικό κρασί: Οι ιστορικές φιάλες που «χτύπησαν» τιμές έργων τέχνης σε δημοπρασία

Η πρώτη δημοπρασία ελληνικών κρασιών από τη Vergos Auctions σηματοδότησε μια νέα εποχή για τον εγχώριο αμπελώνα, με σπάνιες ετικέτες να αγγίζουν τιμές χιλιάδων ευρώ. Κορυφαίοι οινοπαραγωγοί άνοιξαν τα προσωπικά τους κελάρια, προσφέροντας φιάλες ιστορικής αξίας που διεκδικήθηκαν έντονα από συλλέκτες και οινόφιλους, επιβεβαιώνοντας τη δυναμική και την ωριμότητα της ελληνικής οινικής αγοράς.

Η εξέλιξη αυτή έρχεται ως συνέχεια μιας πολυετούς προσπάθειας για την αναβάθμιση του ελληνικού αμπελώνα, ο οποίος πλέον απομακρύνεται οριστικά από τη στερεοτυπική εικόνα του «φθηνού και γραφικού» προϊόντος. Η διοργάνωση μιας τέτοιας δημοπρασίας αποτελεί το επιστέγασμα της ωρίμανσης της εγχώριας οινικής κουλτούρας, μετατρέποντας το κρασί από απλό προϊόν κατανάλωσης σε ένα πολιτιστικό αγαθό με διάρκεια και επενδυτική αξία. Σε μια περίοδο που το τέλος του χαλαρού φαγητού στην Αθήνα αλλάζει τις συνήθειες των καταναλωτών, οι ρέκτες του είδους στρέφονται σε εμπειρίες υψηλής αξίας και σπάνια τεκμήρια της οινοποιητικής τέχνης.

Τα ρεκόρ της δημοπρασίας και οι εμβληματικές ετικέτες

Στο βιοκλιματικό οινοποιείο Παπαγιαννάκος, όπου πραγματοποιήθηκε η δημοπρασία, το ενδιαφέρον επικεντρώθηκε σε φιάλες με ιστορικό βάρος και παλαιότητα. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα αποτέλεσε το Vinsanto 1947 του κτήματος Αργυρού, μια φιάλη μισού λίτρου που, από την αρχική εκτίμηση των 100 ευρώ, εκτοξεύθηκε στα 1.223 ευρώ μετά από έντονη διεκδίκηση. Το συγκεκριμένο κρασί, ως φυσικώς γλυκύ και οξειδωτικό, διαθέτει τη δομή να αντέξει στον χρόνο, αποτελώντας ένα ζωντανό ιστορικό τεκμήριο.

Παράλληλα, οι μεγάλες φιάλες των τριών, έξι και εννέα λίτρων προσέλκυσαν το ενδιαφέρον όσων αναζητούν τη συλλογική εμπειρία και τη σπανιότητα. Η φιάλη εννέα λίτρων από τον «Μέγα Οίνο» του κτήματος Σκούρα κατέλαβε την κορυφή των τιμών, ξεπερνώντας τις 3.000 ευρώ, ενώ η τρίλιτρη «Νάουσα Μπουτάρη» του 1994 άγγιξε τα 673 ευρώ, υπερδιπλασιάζοντας την αρχική της τιμή εκτίμησης.

Η σημασία της τεκμηρίωσης και η ψυχολογία του πλειοδότη

Ένας από τους κρισιμότερους παράγοντες για την επιτυχία της δημοπρασίας ήταν το provenance (τεκμηρίωση προέλευσης). Το γεγονός ότι οι φιάλες προέρχονταν απευθείας από τα προσωπικά κελάρια των παραγωγών εξασφάλισε στους αγοραστές την ποιότητα και τις σωστές συνθήκες συντήρησης. Ο Κωνσταντίνος Λαζαράκης MW, Master of Wine, επισημαίνει ότι οι δημοπρασίες δεν είναι προνόμιο μιας «πλούσιας κάστας», αλλά ένας χώρος για όσους διαθέτουν αγάπη για το κρασί και επιθυμία για απόκτηση σπάνιων ετικετών.

Ο Ανδρέας Βέργος, managing director της Vergos Auctions, υπογράμμισε ότι η δημοπρασία ολοκληρώθηκε με αποτέλεσμα 100% by value, επιβεβαιώνοντας ότι το ελληνικό κρασί λειτουργεί πλέον και ως φορέας μνήμης. Η αναφορά σε ιστορικές ετικέτες, όπως η Ράμνιστα του 1994 με ετικέτα σχεδιασμένη από τον Γιάννη Μπουτάρη, προσέδωσε ένα επιπλέον συναισθηματικό φορτίο στις προσφορές των συλλεκτών.

Εξαγωγές και η «εκτόξευση» στη διεθνή αγορά

Νομικοί και οικονομικοί κύκλοι επισημαίνουν ότι η εσωτερική άνοδος της αξίας του ελληνικού κρασιού συμβαδίζει με την εντυπωσιακή πορεία των εξαγωγών. Η Βρετανία αποτελεί πλέον τη δυναμικότερη αγορά, με τις εξαγωγές να υπερδιπλασιάζονται από τα 3 εκατ. ευρώ το 2019 σε πάνω από 7 εκατ. ευρώ σήμερα. Το Ηνωμένο Βασίλειο, λειτουργώντας ως παγκόσμιος εμπορικός κόμβος, δημιουργεί τάσεις που ακολουθούνται και από άλλες χώρες με ισχυρή οινική κουλτούρα.

Η χημικός οινολόγος Σοφία Πέρπερα από τον Σύνδεσμο Ελληνικού Οίνου (ΣΕΟ) τονίζει ότι το πλεονέκτημα της Ελλάδας εντοπίζεται στις 300 γηγενείς ποικιλίες, οι οποίες καλύπτουν το 90% του ελληνικού αμπελώνα. Αυτές οι ποικιλίες, προσαρμοσμένες στο ξηροθερμικό περιβάλλον, δίνουν κρασιά πολυδιάστατα και γαστρονομικά, ικανά να τοποθετηθούν στη mainstream αγορά των ΗΠΑ, η οποία αποτελεί τη δεύτερη σημαντικότερη αγορά για τα ποιοτικά ελληνικά κρασιά.

Η επόμενη μέρα για την ελληνική οινική αγορά

Παρά τις προκλήσεις της κλιματικής αλλαγής, που έχει οδηγήσει σε μείωση της παραγωγής, η αξία των εξαγωγών παραμένει σταθερή γύρω στα 100 εκατ. ευρώ. Αυτό αποδεικνύει ότι η αγορά στρέφεται στην ποιότητα έναντι της ποσότητας. Η επιτυχία της πρώτης δημοπρασίας ανοίγει τον δρόμο για τη δημιουργία σταθερών σημείων αναφοράς στην ελληνική αγορά, επιτρέποντας στους συλλέκτες να επενδύουν με διαφάνεια και γνώση.

Στο μέλλον, η περαιτέρω ενίσχυση των δικτύων διανομής και η ανάδειξη της μοναδικότητας των ελληνικών ποικιλιών αναμένεται να εδραιώσουν την Ελλάδα ως έναν από τους πιο hot προορισμούς για τους οινόφιλους παγκοσμίως. Η αγορά φαίνεται να προεξοφλεί ότι το ελληνικό κρασί θα συνεχίσει να διεκδικεί τη θέση που του αναλογεί δίπλα στα κορυφαία κτήματα του Μπορντό και της Βουργουνδίας, όχι μόνο ως προϊόν αλλά ως πολιτιστικό κεφάλαιο.