Αγρότες: Ποιοι είναι οι «σκληροί» των μπλόκων και το παρασκήνιο της συμμαχίας ΚΚΕ – «γαλάζιων»

Οι αγροτικές κινητοποιήσεις που ξεκίνησαν στις 30 Νοεμβρίου αποκτούν νέα δυναμική, με το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ να αποτελεί το βασικό «καύσιμο» για τα τρακτέρ στις εθνικές οδούς. Στην πρώτη γραμμή των μπλόκων βρίσκεται μια ετερόκλητη συμμαχία στελεχών του ΚΚΕ και παραδοσιακών «γαλάζιων» αγροτοσυνδικαλιστών, που παρά τις πολιτικές διαφορές τους, διατηρούν το μέτωπο αρραγές ενόψει των εορτών.

Αυτή η εξέλιξη έρχεται ως συνέχεια μιας έντονης δυσαρέσκειας που σιγοβράζει στον αγροτικό κόσμο, καθώς οι φετινές κινητοποιήσεις ξεκίνησαν νωρίτερα από κάθε άλλη χρονιά. Το παρασκήνιο της υπόθεσης συνδέεται άμεσα με την Εξεταστική για τον ΟΠΕΚΕΠΕ, η οποία έχει μετατραπεί σε ένα ιδιότυπο «πολιτικό ριάλιτι» στα καφενεία του Κάμπου, αποκαλύπτοντας δοσοληψίες εκατομμυρίων και αδιαφανείς διαδικασίες που εξόργισαν τους παραγωγούς.

Η ανθρωπογεωγραφία των μπλόκων: Μια παράδοξη συμμαχία

Στην καρδιά των κινητοποιήσεων, η ανθρωπογεωγραφία των μπλόκων αποκαλύπτει μια ενδιαφέρουσα πολιτική σύνθεση. Ενώ το ΚΚΕ παραμένει η συντεταγμένη δύναμη που καθοδηγεί τις δράσεις, η μαζικότητα οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην ενεργή συμμετοχή «γαλάζιων» αγροτών. Η επανεμφάνιση παλαιών στελεχών, όπως ο Θανάσης Κοκκινούλης στη Λάρισα, σηματοδότησε μια αλλαγή πλεύσης, καθώς η βάση της Νέας Δημοκρατίας στον αγροτικό χώρο φαίνεται να συντάσσεται με τα αιτήματα των συλλόγων.

Στο μπλόκο της Νίκαιας, ο Ρίζος Μαρούδας, μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ, ηγείται των προσπαθειών, έχοντας στο πλευρό του στελέχη που πρόσκεινται στη Νέα Δημοκρατία, όπως ο Ιορδάνης Ιωαννίδης και ο Γιάννης Κουκούτσης. Αυτή η συλλογική λήψη αποφάσεων υπερβαίνει τις κομματικές γραμμές, με τους αγρότες να πίνουν τον πρωινό τους καφέ στο ίδιο καφενείο και να παρατάσσουν τα τρακτέρ τους δίπλα-δίπλα, παρά τις πολιτικές τους διαφωνίες.

Το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ ως καταλύτης οργής

Το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ λειτούργησε ως ο απόλυτος καταλύτης για την έξοδο των τρακτέρ στους δρόμους. Οι αγρότες παρακολουθούν με κομμένη την ανάσα τις αποκαλύψεις για μαγνητοφωνημένες συνομιλίες και ακριβά αυτοκίνητα, την ώρα που οι ίδιοι αντιμετωπίζουν πρόβλημα επιβίωσης. Η αίσθηση της αδικίας ενισχύεται από το γεγονός ότι οι οφειλές στα γεωπονικά καταστήματα στη Θεσσαλία αγγίζουν πλέον τα 60 εκατομμύρια ευρώ.

Η κυβέρνηση, από την πλευρά της, κάνει λόγο για αδιαλλαξία, υποστηρίζοντας ότι έχει ήδη ικανοποιήσει τα 20 από τα 27 αιτήματα. Ωστόσο, οι αγρότες έχουν ήδη αποστείλει τη λίστα με τα αιτήματά τους στο Μέγαρο Μαξίμου, ζητώντας κατώτερες εγγυημένες τιμές και κατάργηση του χρηματιστηρίου ενέργειας, μέτρα που η κυβέρνηση θεωρεί ασύμβατα με τους κανόνες της Ε.Ε..

Η νέα γενιά και η ανάγκη για εθνικό σχεδιασμό

Αυτό που ανησυχεί τους αναλυτές είναι το γεγονός ότι στα μπλόκα συμμετέχουν πλέον πολλοί νέοι αγρότες, οι οποίοι αισθάνονται ότι δεν υπάρχει κανένας σχεδιασμός για το μέλλον τους. Αυτά τα «νέα παιδιά» επένδυσαν στην παραγωγή, αλλά βρίσκονται αντιμέτωπα με μη βιώσιμες συνθήκες και άσχετους ανθρώπους σε καίριες θέσεις. Η φωνή τους, αν και συχνά περνά σε δεύτερο πλάνο στις συνελεύσεις, είναι αυτή που εκφράζει την υπαρξιακή αγωνία του κλάδου.

Νομικοί και οικονομικοί κύκλοι, όπως ο καθηγητής Κώστας Τσιμπούκας, επισημαίνουν ότι η λύση δεν μπορεί να βασίζεται σε πρακτικές του παρελθόντος. Αντί για εγγυημένες τιμές που απαγορεύονται από τον ΠΟΕ, η πολιτεία θα έπρεπε να επενδύσει σε ένα Εθνικό Σχέδιο για τη βελτίωση των αρδευτικών δικτύων και τη δημιουργία ενός δικτύου συμβούλων που θα καθοδηγεί την παραγωγή προς βιώσιμες κατευθύνσεις.

Η επόμενη μέρα και οι προκλήσεις των εορτών

Η απόφαση των αγροτών να παραμείνουν στα μπλόκα κατά τη διάρκεια των εορτών, έστω και με ανοιχτές κάποιες λωρίδες κυκλοφορίας, δημιουργεί ένα εκρηκτικό σκηνικό. Η κυβέρνηση φοβάται ότι η κοινωνική πλειοψηφία θα στραφεί κατά των διαμαρτυρόμενων λόγω της ταλαιπωρίας στις μετακινήσεις, ενώ ταυτόχρονα επιχειρεί να μεταπείσει τα γαλάζια στελέχη ώστε να σπάσει το μέτωπο.

Η επόμενη μέρα θα κριθεί από την ικανότητα των δύο πλευρών να βρουν μια χρυσή τομή ανάμεσα στις δημοσιονομικές αντοχές και την ανάγκη για δραστική μείωση του κόστους παραγωγής. Οι αγρότες δηλώνουν αποφασισμένοι, τονίζοντας ότι για χάρη της ενότητας παραμερίζουν τις επιμέρους διαφορές τους, στοχεύοντας σε μια συνολική ανατροπή της υφιστάμενης αγροτικής πολιτικής.