Μία σημαντική τοποθέτηση, που ρίχνει φως στις σύγχρονες προκλήσεις της ελληνικής αγοράς εργασίας, έκανε η Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, Νίκη Κεραμέως. Σε πρόσφατη τηλεοπτική της εμφάνιση στην εκπομπή «Πίσω από τις Γραμμές», η Υπουργός τόνισε με σαφήνεια ότι «οικονομικά δεν συμφέρει τον εργοδότη να δουλεύει 13ωρο ο εργαζόμενος».
Η δήλωση αυτή αναδεικνύει μια κρίσιμη πτυχή των εργασιακών σχέσεων και των συνεπειών της υπερεργασίας, όχι μόνο για τους εργαζομένους, αλλά και για την ίδια τη βιωσιμότητα των επιχειρήσεων.
Η θέση της Υπουργού Εργασίας έρχεται σε μια περίοδο που ο διάλογος για το ωράριο απασχόλησης και την παραγωγικότητα της εργασίας είναι ιδιαίτερα έντονος. Η ανάλυση επικεντρώνεται στο ότι η εκτεταμένη εργασία, πέραν των προβλεπόμενων ορίων, μπορεί να οδηγήσει σε μειωμένη απόδοση και αυξημένο κόστος για τις επιχειρήσεις, παρά την αρχική αντίληψη περί μεγαλύτερης παραγωγής.
Η Οικονομική Λογική Πίσω από τη Δήλωση
Η δήλωση της Νίκης Κεραμέως δεν αποτελεί απλώς μια παρατήρηση επί της εργασιακής ηθικής, αλλά βασίζεται σε μια ευρύτερη οικονομική θεώρηση. Η υπερβολική διάρκεια εργασίας, όπως το 13ωρο, συχνά συνδέεται με τη μείωση της παραγωγικότητας ανά ώρα. Οι εργαζόμενοι που υποβάλλονται σε εξαντλητικά ωράρια είναι πιθανότερο να εμφανίσουν κόπωση, μειωμένη συγκέντρωση, αυξημένα λάθη και ακόμη και προβλήματα υγείας, τα οποία μεταφράζονται σε μεγαλύτερο κόστος για την επιχείρηση.
Το κόστος εργασίας για έναν εργοδότη δεν περιορίζεται μόνο στον μισθό. Περιλαμβάνει επίσης τις ασφαλιστικές εισφορές, τις υπερωρίες, αλλά και το έμμεσο κόστος που προκύπτει από την ενδεχόμενη αύξηση των απουσιών λόγω ασθένειας, τη χαμηλότερη ποιότητα της παραγόμενης εργασίας και την ανάγκη για επαναλαμβανόμενη εκπαίδευση λόγω αυξημένης κινητικότητας προσωπικού.
Όλα αυτά τα στοιχεία μπορούν να επιβαρύνουν σημαντικά τον προϋπολογισμό μιας επιχείρησης, καθιστώντας το 13ωρο ωράριο ασύμφορο μακροπρόθεσμα.
Εργατική Νομοθεσία και Πρακτικές Επιχειρήσεων
Η τοποθέτηση της Υπουργού εντάσσεται στο ευρύτερο πλαίσιο των συζητήσεων για την επικαιροποίηση και την τήρηση της ισχύουσας εργατικής νομοθεσίας στην Ελλάδα. Η νομοθεσία προβλέπει συγκεκριμένα όρια στο ωράριο εργασίας, με σκοπό την προστασία των εργαζομένων και τη διασφάλιση υγιών συνθηκών απασχόλησης.
Ωστόσο, η εφαρμογή και η επιτήρηση των διατάξεων αποτελούν διαρκή πρόκληση.
Η κα Κεραμέως, ως επικεφαλής του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, δίνει έμφαση στην ανάγκη οι εργοδοτικές πρακτικές να συνάδουν όχι μόνο με το γράμμα του νόμου, αλλά και με την οικονομική λογική και την επιδίωξη βιώσιμης ανάπτυξης. Η ενίσχυση της παραγωγικότητας δεν έγκειται στην ατελείωτη αύξηση των ωρών εργασίας, αλλά στην αποτελεσματική διαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού, την επένδυση σε δεξιότητες και την εφαρμογή σύγχρονων μεθόδων οργάνωσης.
Οι Επιπτώσεις στην Κοινωνία και την Παραγωγικότητα
Πέρα από το άμεσο οικονομικό κόστος για τους εργοδότες, η δήλωση της Υπουργού υπογραμμίζει και τις ευρύτερες κοινωνικές επιπτώσεις της υπερεργασίας. Η διασφάλιση ενός ισορροπημένου εργασιακού περιβάλλοντος είναι ζωτικής σημασίας για την ψυχική και σωματική υγεία των εργαζομένων, την προσωπική τους ζωή και την κοινωνική τους ενσωμάτωση.
Ένας εργαζόμενος που νιώθει εξαντλημένος και αγνοημένος ως προς τα δικαιώματά του, είναι λιγότερο αφοσιωμένος και αποδοτικός.
Η σύγχρονη οικονομία επιβάλλει την αναζήτηση λύσεων που θα συνδυάζουν την επιχειρηματική ανάπτυξη με την προστασία των εργασιακών δικαιωμάτων. Η διαπίστωση ότι το 13ωρο δεν συμφέρει οικονομικά τον εργοδότη αποτελεί ένα σημαντικό επιχείρημα για την προώθηση πιο ευέλικτων και ανθρώπινων ωραρίων, τα οποία τελικά μπορούν να οδηγήσουν σε υψηλότερη ποιότητα εργασίας και αυξημένη μακροπρόθεσμη παραγωγικότητα για τις επιχειρήσεις και την εθνική οικονομία γενικότερα.