Μια σημαντική απόφαση που διαμορφώνει το μέλλον της ελληνικής κτηνοτροφίας ανακοινώθηκε πρόσφατα, θέτοντας ένα οριστικό τέλος στο ζήτημα του εμβολιασμού των αιγοπροβάτων για την καταπολέμηση της ευλογιάς. Το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, σε συνεργασία με τον Εθνικό Οργανισμό Φαρμάκων (ΕΟΦ), έθεσαν τέλος στις συζητήσεις γύρω από την ανάγκη ενός τέτοιου μέτρου, παρά τις διαρκείς πιέσεις και τις εκκλήσεις των κτηνοτρόφων για τη θωράκιση των κοπαδιών τους.
Η εξέλιξη αυτή σηματοδοτεί μια νέα εποχή στην προσέγγιση της διαχείρισης της νόσου, δημιουργώντας παράλληλα σημαντικούς προβληματισμούς στον αγροτικό κόσμο.
Το τέλος των συζητήσεων για τον εμβολιασμό
Οι αρμόδιοι φορείς της χώρας, το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, που είναι υπεύθυνο για τον σχεδιασμό και την εφαρμογή της αγροτικής πολιτικής, και ο Εθνικός Οργανισμός Φαρμάκων, που εποπτεύει την κυκλοφορία και τη χρήση φαρμακευτικών προϊόντων, συμπεριλαμβανομένων των κτηνιατρικών, προχώρησαν σε μια απόφαση που χαρακτηρίζεται ως τελεσίδικη.
Αυτή η κοινή τους στάση κλείνει τον κύκλο των συζητήσεων και των αιτημάτων που αφορούσαν την ανάγκη για ένα πρόγραμμα μαζικού εμβολιασμού κατά της ευλογιάς αιγοπροβάτων.
Η ευλογιά είναι μια σοβαρή ιογενής νόσος που επηρεάζει τα πρόβατα και τις αίγες, προκαλώντας υψηλή νοσηρότητα και θνησιμότητα, με σημαντικές οικονομικές επιπτώσεις στους παραγωγούς. Η διαχείρισή της απαιτεί συχνά συντονισμένες ενέργειες, και ο εμβολιασμός αποτελεί συνήθως ένα αποτελεσματικό εργαλείο για τον έλεγχό της.
Ωστόσο, η συγκεκριμένη απόφαση δείχνει ότι οι αρχές έχουν επιλέξει μια διαφορετική στρατηγική, πιθανώς βασιζόμενες σε συγκεκριμένα επιδημιολογικά δεδομένα, διεθνή πρωτόκολλα ή εναλλακτικές μεθόδους ελέγχου της νόσου.
Η επιμονή των κτηνοτρόφων για προστασία του ζωικού κεφαλαίου
Από την πλευρά τους, οι κτηνοτρόφοι εκφράζουν σταθερά την επιθυμία και την ανάγκη για εμβολιασμό των ζώων τους. Για τους ίδιους, η ευλογιά δεν είναι απλώς μια ασθένεια, αλλά μια απειλή για την ίδια την επιβίωση των μονάδων τους. Η απώλεια ζώων λόγω της νόσου συνεπάγεται τεράστιες οικονομικές ζημίες, μειωμένη παραγωγή γάλακτος και κρέατος, καθώς και ψυχολογική επιβάρυνση για τους ίδιους και τις οικογένειές τους.
Η απαίτηση για εμβολιασμό πηγάζει από την άμεση εμπειρία τους με τις συνέπειες της νόσου. Οι κτηνοτρόφοι βλέπουν τον εμβολιασμό ως ένα απαραίτητο μέτρο πρόληψης, έναν τρόπο να προστατεύσουν το ζωικό τους κεφάλαιο και να διασφαλίσουν τη βιωσιμότητα των επιχειρήσεών τους.
Η άρνηση των αρμόδιων φορέων να υιοθετήσουν αυτή την προσέγγιση δημιουργεί ένα κλίμα ανασφάλειας και απογοήτευσης στον κλάδο, ο οποίος ήδη αντιμετωπίζει πολλές προκλήσεις.
Προβληματισμοί και οι επιπτώσεις στην κτηνοτροφία
Η απόφαση να μην προχωρήσει ο εμβολιασμός εγείρει μια σειρά από ερωτήματα σχετικά με τις επιπτώσεις στη δημόσια υγεία, την οικονομία του κτηνοτροφικού τομέα και την εθνική στρατηγική για την υγεία των ζώων. Χωρίς την προστασία του εμβολίου, οι κτηνοτρόφοι ενδέχεται να χρειαστεί να καταφύγουν σε άλλες, πιθανώς πιο δαπανηρές ή λιγότερο αποτελεσματικές, μεθόδους για την πρόληψη και τον έλεγχο της εξάπλωσης της ευλογιάς.
Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει αυστηρότερα μέτρα βιοασφάλειας, απομόνωση των νοσούντων ζώων ή, στην ακραία περίπτωση, αναγκαστικές σφαγές, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τις μονάδες τους.
Είναι προφανές ότι η διαφωνία μεταξύ των φορέων λήψης αποφάσεων και του κτηνοτροφικού κόσμου αναδεικνύει μια διαρκή ένταση γύρω από τις προτεραιότητες και τις μεθόδους διαχείρισης κρίσεων στον αγροτικό τομέα. Η προσπάθεια εξάλειψης μιας νόσου όπως η ευλογιά απαιτεί συνεκτικότητα και συνεργασία όλων των εμπλεκομένων μερών.
Η παρούσα εξέλιξη, όμως, αφήνει ανοιχτό το ζήτημα του τρόπου με τον οποίο θα αντιμετωπιστεί πλέον αυτή η χρόνια απειλή για τα κοπάδια των αιγοπροβάτων στην Ελλάδα.
