Ο Βύρων Κολάσης επιστρέφει στο θεατρικό πεδίο με έναν ρόλο που αγγίζει υπαρξιακές διαστάσεις: η παράσταση «Ο Σταθμάρχης», διασκευασμένη από τον Γιώργο Αγγελίδη, μεταφέρει στη σκηνή μια σκοτεινή ιστορία για το φόβο και την ευθύνη.
Μια σύγχρονη μεταφορά ενός κλασικού ψιθύρου
Η παράσταση προέρχεται από την επεξεργασία της νουβέλας του Κάρολου Ντίκενς, αλλά αναδιαρθρώνει το υλικό σε μια σκηνική διασκευή που συνδέει διαχρονικά ζητήματα με σημερινές εμπειρίες. Ο Κολάσης ερμηνεύει έναν μοναχικό σταθμάρχη που αντιμετωπίζει οράματα και ψυχολογική φθορά.
Ο συγγραφικός χειρισμός αποδίδει την ένταση ως ψυχολογικός μονόλογος, όπου το παρελθόν και το παρόν συναντώνται πάνω στις ράγες μιας συμβολικής αφήγησης. Η παράσταση επιχειρεί να μετατρέψει το αρχικό υλικό σε θεατρική εμπειρία έντασης και αναστοχασμού.
Σκηνοθετική προσέγγιση και παραγωγή
Τη σκηνοθεσία υπογράφει η Νατάσα Παπαδάκη, σε μια υλοποίηση που βασίζεται στην ακρίβεια και την ατμόσφαιρα. Η συνεργασία ανάμεσα σε σκηνοθέτη και ηθοποιό επιδιώκει να αναδείξει το έργο ως δραματικό δοκίμιο πάνω στον φόβο και τη μοναξιά.
Την αισθητική της παράστασης συμπληρώνουν σκηνικά και φωτισμοί που λειτουργούν ως ενεργά στοιχεία της αφήγησης. Στην παραγωγή συμμετέχουν επίσης επαγγελματίες όπως ενδυματολόγοι και τεχνικοί, δημιουργώντας ένα συνολικό θεατρικό σύνολο με έντονη συνθετικότητα.
Ο ρόλος ως κοσμοθεωρία
Ο Κολάσης περιγράφει τον χαρακτήρα του ως κάτι πέρα από απλό ρόλο: πρόκειται για μια οπτική πάνω στη ζωή και τον θάνατο που λειτουργεί ως κεντρική ιδέα της παράστασης. Η προσπάθεια προσέγγισης αυτού του ρόλου απαιτεί συνεχή εσωτερική εργασία και συναισθηματική ένταση.
Στη συζήτηση για το έργο, ο ηθοποιός συνδέει την παράσταση με πρόσφατα συμβάντα που επηρεάζουν το κοινό και την κοινωνική διάσταση της τέχνης. Η παράσταση προτείνει να δει ο θεατής την εμπειρία ως ένα σιδηροδρομικό ταξίδι συμβολικών σταθμών, όπου η απώλεια και η απροσδόκητη διακοπή εγείρουν ηθικά ερωτήματα.
Δημοσιογραφικά στοιχεία και παραστάσεις
Η παράσταση παρουσιάζεται κάθε Πέμπτη στις 20:00 στο θέατρο Αργώ, με πρεμιέρα στις 16 Οκτωβρίου. Πρόκειται για μια περιοδική σκηνική πρόταση που απευθύνεται σε κοινό έτοιμο για έντονες αισθητικές εμπειρίες και στοχασμό.
Μεταξύ των συντελεστών αναφέρονται ο Βασίλης Δαρόγλου στα σκηνικά, η Έλενα Στρατηγοπούλου στις ενδυμασίες, ο Κωνσταντίνος Λέπουρης στη φωτογραφία και ο Θάνος Παπαναστασίου στην τεχνική επιμέλεια ήχου και φωτισμού, στοιχείο που ενισχύει την ομαδική δουλειά πίσω από την παράσταση.
Τι υπόσχεται η παράσταση στον θεατή
Το έργο επιχειρεί να προσφέρει μια εμπειρία που μένει μετά το τέλος της παράστασης: εικόνες από μοναξιά, υπευθυνότητα και φόβο που δεν εξαντλούνται στο χρονικό πλαίσιο της παράστασης. Ο δημιουργικός στόχος είναι να εγείρει εσωτερικά ερωτήματα χωρίς να δίνει έτοιμες απαντήσεις, με έντονη δραματική παρουσία.
Η παράσταση απευθύνεται σε θεατές που αναζητούν μια έντονη, συγκινησιακά φορτισμένη επαφή με το θέατρο και την κοινωνική του διάσταση. Οι εμπλεκόμενοι παραγωγοί και η ομάδα προβάλλουν την παράσταση ως μια σταθερή σκηνική επιλογή για την τρέχουσα σεζόν.