Ο Νίκος Καρβέλας, σε συζήτηση με τις Rainbow Mermaids, επανέφερε μνήμες από την περίοδο που ακολούθησε τη σκηνική του εργασία «Δαίμονες». Ο δημιουργός περιέγραψε πώς οι αντιδράσεις που δέχτηκε άλλαξαν την εικόνα του στο δημόσιο πεδίο, αναφέροντας ότι τον χάραξαν με ετικέτες και βίωσε κοινωνική απόσταση.
Η πρώτη αντίδραση του κοινού και των θεσμών
Μετά την παράσταση, όπως ανέφερε ο ίδιος, υπήρξαν έντονες δημόσιες αντιδράσεις που τον επηρέασαν προσωπικά και επαγγελματικά. Ο καλλιτέχνης τόνισε ότι δέχτηκε χαρακτηρισμούς που επηρέασαν την εικόνα του στη συνείδηση του κοινού.
Η αφήγησή του αναδεικνύει πώς ένα έργο μπορεί να προκαλέσει αντιδράσεις που υπερβαίνουν την κριτική της τέχνης και εισέρχονται στην περιοχή του στιγματισμού. Στη συζήτηση υπήρξαν αναφορές σε περιστατικά όπου, κατά την περιγραφή του, οι χαρακτηρισμοί έγιναν μέρος της δημόσιας συζήτησης γύρω από την παράσταση παράσταση Δαίμονες.
Η οπτική του δημιουργού πάνω στην αποδοκιμασία
Στην κουβέντα με τις Rainbow Mermaids ο Καρβέλας περιέγραψε την εμπειρία του ως μια περίοδο έντονης προσωπικής πίεσης και αμφισβήτησης. Εξέφρασε ότι η αντίδραση δεν περιορίστηκε μόνο σε κριτικές αλλά επεκτάθηκε σε κοινωνικά σχόλια που τον επηρέασαν σε καθημερινό επίπεδο.
Ο ίδιος σχολίασε ότι τέτοιες καταστάσεις φωτίζουν το χάσμα ανάμεσα στην πρόθεση του δημιουργού και στην ανάγνωση του έργου από το κοινό. Η κουβέντα ανέδειξε επίσης τη σημασία του πλαισίου όταν ένα έργο προκαλεί ισχυρά συναισθήματα στη πολιτιστική σφαίρα.
Σχέση με τα μέσα και το κοινό
Η συζήτηση άγγιξε και τον ρόλο της δημοσιότητας στην εξέλιξη της υπόθεσης. Ο Καρβέλας αναφέρθηκε στη δυναμική που δημιουργείται όταν τα μέσα αναμεταδίδουν κρίσεις, με αποτέλεσμα να ενισχύονται κοινωνικές αντιδράσεις που αποκτούν ευρύτερη εμβέλεια.
Αυτή η εμπειρία, σύμφωνα με τα λεγόμενά του, επηρέασε τις μετέπειτα επιλογές του και τη δημόσια παρουσία του. Η αφήγηση ανέδειξε επίσης το πώς οι παρεξηγήσεις μπορούν να παγιωθούν όταν δεν υπάρχει διάλογος μεταξύ δημιουργού, κοινού και σχέσεις με ΜΜΕ.
Τι δείχνει η συζήτηση για την τέχνη και την κοινωνία
Από τη μαρτυρία του προκύπτει ότι ο δημόσιος διάλογος γύρω από προκλητικά έργα απαιτεί προσοχή ώστε να μην μετατραπεί σε στιγματισμό. Ο Καρβέλας υπογράμμισε την ανάγκη για μια πιο ψύχραιμη ανάγνωση όταν η τέχνη αμφισβητεί κοινωνικές νόρμες, γιατί διαφορετικά η συζήτηση οδηγείται σε εύκολους χαρακτηρισμούς αντί σε ουσιαστική κριτική.
Στο πλαίσιο αυτό αναφέρθηκε η θέση της μουσικής σκηνής στην ευρύτερη κουλτούρα.
Η συνομιλία με τις Rainbow Mermaids λειτουργεί ως καταγραφή μιας εμπειρίας που συνδέει προσωπικές ιστορίες με γενικότερες κοινωνικές αντιδράσεις. Το περιεχόμενο της συνομιλίας επιβεβαιώνει πως οι αντιδράσεις στο πλαίσιο ενός έργου μπορούν να έχουν μακροχρόνιες επιπτώσεις στην εικόνα του δημιουργού και στην πορεία του στον χώρο της μουσική σκηνή.
Η αφήγηση έκλεισε με την παρατήρηση ότι τέτοιες εμπειρίες αποτελούν ένα είδος καθρέφτη για την κοινωνία, όπου η τέχνη δοκιμάζει όρια και προκαλεί συζητήσεις που συχνά υπερβαίνουν το ίδιο το έργο. Ο Καρβέλας κατέθεσε την προσωπική του ανάμνηση της περιόδου εκείνης, αφήνοντας ωστόσο ανοιχτό το πεδίο για αναστοχασμό πάνω στη σχέση μεταξύ δημιουργού και κοινού.
Το τέλος της κουβέντας διατήρησε έναν τόνο προβληματισμού χωρίς εύκολες απαντήσεις, υπογραμμίζοντας τη σύνθετη φύση της δημόσιας αναμέτρησης με την τέχνη.