Ο Νίκος Συρίγος εξέφρασε ανοικτά διαφωνία με την τοποθέτηση που διατύπωσε ο Χάρης Λεμπιδάκης σχετικά με μια τηλεοπτική εκπομπή, υπογραμμίζοντας την ανάγκη τα κανάλια να δίνουν πίστωση χρόνου στις εκπομπές προτού τις κρίνουν απολύτως. Η συζήτηση ξεκίνησε με σχόλια για την εκπομπή της Τατιάνα Στεφανίδου και μεταφέρθηκε σε ευρύτερα ζητήματα τηλεοπτικής αξιολόγησης.
Το επεισόδιο που προκάλεσε τη συζήτηση
Ο διάλογος πυροδοτήθηκε από μια δημόσια τοποθέτηση του κ. Λεμπιδάκη πάνω στην παρουσίαση μιας εκπομπής, η οποία σχολιάστηκε περαιτέρω από τον κ. Συρίγο. Η αντιπαράθεση έφερε στο επίκεντρο την έννοια της τηλεοπτικής αξιολόγησης και πότε είναι κατάλληλο για ένα κανάλι να κλείσει ή να συνεχίσει μια εκπομπή.
Στο πλαίσιο της ανταλλαγής απόψεων αναφέρθηκε συγκεκριμένα η εκπομπή Χαμογέλα και πάλι, όπου εξετάστηκε ο ρόλος του χρόνου προσαρμογής και της δημόσιας αντίδρασης. Ο κ. Συρίγος τόνισε ότι μια πλήρης αξιολόγηση απαιτεί παρακολούθηση στοιχείων πέραν των πρώτων εμφανίσεων.
Η συζήτηση δεν περιορίστηκε σε προσωπικές απόψεις αλλά άγγιξε και πρακτικά θέματα σε σχέση με τον τρόπο που λειτουργούν τα κανάλια και οι παραγωγές, όπως οι διαδικασίες τηλεοπτικής παραγωγής και οι παράγοντες αξιολόγησης από τις διοικήσεις.
Τι εννοεί πίστωση χρόνου
Ο κ. Συρίγος επανέλαβε την ιδέα ότι οι τηλεοπτικές εκπομπές χρειάζονται έναν ρεαλιστικό κύκλο προσαρμογής προτού κριθούν οριστικά. Αυτή η αρχή της πίστωσης αφορά όχι μόνο την εμπορική απόδοση αλλά και την καλλιτεχνική και δημοσιογραφική ταυτότητα της εκπομπής.
Προτεινόμενο Αυτά θα τα πουν οι έξυπνοι άνθρωποι σε έναν τσακωμό
Στην πράξη, η πίστωση χρόνου μπορεί να σημαίνει την αξιολόγηση σειράς εκπομπών σε διαφορετικές ζώνες και με διαφορετικά πρότυπα μέτρησης. Ο κ. Συρίγος υπογράμμισε ότι τα κανάλια οφείλουν να λάβουν υπόψη το συνολικό πλαίσιο πριν προβούν σε βιαστικές αποφάσεις.
Παράλληλα, τέθηκαν ερωτήματα για το πώς επηρεάζεται η σχέση ανάμεσα σε παραγωγούς, παρουσιαστές και διοικήσεις όταν η δημόσια κριτική γίνεται γρήγορα και έντονα, χωρίς την αναγκαία εσωτερική αξιολόγηση.
Επιπτώσεις στην τηλεοπτική κοινότητα
Η δημόσια αντιπαράθεση ανάμεσα σε δύο φωνές με κύρος άνοιξε μια ευρύτερη συζήτηση για τον τρόπο που διαμορφώνονται τα πρότυπα στον χώρο της τηλεόρασης. Η ανταλλαγή επιχειρημάτων ανέδειξε την ανάγκη για πιο συστηματική και τεκμηριωμένη προσέγγιση στις αποφάσεις των καναλιών.
Είναι σαφές ότι τέτοια περιστατικά συχνά λειτουργούν ως καταλύτης για διάλογο ανάμεσα σε επαγγελματίες, αλλά και για αναθεώρηση της προσέγγισης της αγοράς απέναντι σε νέες εκπομπές. Η συζήτηση γύρω από την πίστωση χρόνου παραμένει ζωντανή και λειτουργεί ως σημείο αναφοράς για τις επόμενες κινήσεις στην τηλεοπτική σκακιέρα.
Η αντιπαράθεση μεταξύ του Ν. Συρίγου και του Χ. Λεμπιδάκη καταγράφεται ως ένα ακόμη επεισόδιο στην ανοιχτή συζήτηση για την αξιολόγηση περιεχομένου, με επίκεντρο την ευθύνη των καναλιών απέναντι στην κοινή γνώμη και τις παραγωγές.
