Σε μια ομιλία του στην Ολομέλεια της Βουλής, ο Κυριάκος Μητσοτάκης έστειλε ένα σαφές μήνυμα εθνικής ενότητας, υπογραμμίζοντας τον αδιαμφισβήτητο χαρακτήρα του Μνημείου του Αγνώστου Στρατιώτη ως συμβόλου που ανήκει σε ολόκληρο τον ελληνικό λαό. Ταυτόχρονα, άσκησε έντονη κριτική σε αυτό που περιέγραψε ως τεχνητή απόπειρα διχασμού, αναφερόμενος στη συζήτηση γύρω από τα ονόματα των θυμάτων της τραγωδίας των Τεμπών.
Το Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη ως Κοινός Τόπος Μνήμης
Ο Πρωθυπουργός αναφέρθηκε στην τροπολογία που αφορά το Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη, περιγράφοντάς το ως έναν ιερό χώρο που ξεπερνά τις πολιτικές διαχωριστικές γραμμές. «Οι ιεροί τόποι ανήκουν σε όλους και όχι σε όσους φωνάζουν περισσότερο», δήλωσε χαρακτηριστικά, τονίζοντας ότι το μνημείο «δεν ανήκει σε καμία κυβέρνηση και κανένα κόμμα».
Η δήλωση αυτή υπογραμμίζει την πρόθεση της κυβέρνησης να προστατεύσει και να αναδείξει την εθνική διάσταση του συμβόλου αυτού, μακριά από κομματικές αντιπαραθέσεις. Ο κ. Μητσοτάκης παραδέχτηκε μάλιστα πως οι αποφάσεις που σχετίζονται με την ανάδειξη και προστασία του συγκεκριμένου μνημείου δεν ήταν εύκολες, αντανακλώντας το βάρος της ευθύνης απέναντι στην ιστορία και την εθνική συνείδηση.
Το Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο της συλλογικής μνήμης του ελληνικού έθνους, τιμώντας τις θυσίες εκείνων που έπεσαν για την πατρίδα. Η διαφύλαξη του συμβολισμού του ως τόπου ενότητας και σεβασμού αποτελεί, σύμφωνα με την κυβερνητική θέση, προτεραιότητα που υπερβαίνει τις συγκυριακές πολιτικές διαφωνίες.
Απάντηση στην Απόπειρα Διχασμού για τα Τέμπη
Σε μια άμεση αναφορά σε πρόσφατες δημόσιες συζητήσεις, ο Πρωθυπουργός έθιξε το θέμα της τραγωδίας των Τεμπών. Χαρακτήρισε τη «δήθεν διαφορά για τα ονόματα των θυμάτων» ως μια «τεχνητή απόπειρα διχασμού». Με αυτή τη δήλωση, ο κ. Μητσοτάκης απέρριψε την προσπάθεια πόλωσης γύρω από ένα τόσο ευαίσθητο ζήτημα, προτάσσοντας την ανάγκη για σεβασμό και ψυχραιμία.
Το ζήτημα της διαχείρισης της μνήμης των θυμάτων απαιτεί, κατά την κυβερνητική προσέγγιση, προσήλωση στην αλήθεια και αποφυγή πολιτικών εκμεταλλεύσεων. Η έκκληση για αποφυγή του διχασμού σε εθνικά ευαίσθητα θέματα αποτελεί κεντρικό άξονα του πολιτικού λόγου, ιδίως όταν αυτά άπτονται της κοινωνικής συνοχής και της συλλογικής διαχείρισης του πένθους.
Η στάση αυτή υποδηλώνει μια προσπάθεια να μην επιτραπεί η εργαλειοποίηση του πόνου και της μνήμης των θυμάτων για την εξυπηρέτηση μικροπολιτικών σκοπιμοτήτων. Αντιθέτως, αναδείχθηκε η ανάγκη για ένα πλαίσιο ειλικρινούς πολιτικού διαλόγου που θα συμβάλλει στην επούλωση των πληγών και όχι στην περαιτέρω όξυνση.
