Λένα Μαντά βρέθηκε στην εκπομπή EQ και μίλησε ανοικτά για την εμπειρία της με το πένθος, περιγράφοντας πώς μικρές καθημερινές στιγμές ξυπνούν έντονους συναισθηματικούς κραδασμούς. Η συγγραφέας αναφέρθηκε επίσης στο πώς αντιμετωπίζει τις σκέψεις για το τέλος της ζωής, εκφράζοντας και μια παρηγοριά που έχει προσωπική σημασία.
Η συζήτηση στην εκπομπή EQ
Στην τηλεοπτική συνέντευξη, η συζήτηση επικεντρώθηκε σε βιώματα και αναμνήσεις, με την παρουσιάστρια και την καλεσμένη να προσεγγίζουν το θέμα με σεβασμό. η τηλεοπτική συνάντηση ανέδειξε την ανθρώπινη πλευρά της συγγραφέα, χωρίς να περιστραφεί γύρω από δημοσιογραφικά κλισέ.
Καθώς η συζήτηση προχώρησε, η συγγραφέας εξήγησε πώς μικρά ερεθίσματα μπορούν να ξαναφέρουν στην επιφάνεια παλιό πόνο. μικρά ερεθίσματα ήταν αρκετά για να περιγράψει τον τρόπο που το πένθος επιστρέφει στην καθημερινότητα.
Η μεταφορά του πένθους και η εικόνα του «θηρίου»
Η Λένα Μαντά χρησιμοποίησε μια μεταφορική εικόνα για να περιγράψει την ένταση της απώλειας, σημειώνοντας ότι το συναίσθημα αυτό μπορεί να παραμένει υποβόσκον και να επανεμφανίζεται απροσδόκητα. η μεταφορική εικόνα βοήθησε να γίνει κατανοητός ο τρόπος που λειτουργεί η θλίψη.
Συγκεκριμένα, εξήγησε ότι αρκετές φορές το πένθος μοιάζει να «κοιμάται» μέχρι που κάτι ελάχιστο το ξυπνά. απροσδόκητη αφύπνιση είναι ο τρόπος που περιέγραψε αυτή την επανεμφάνιση των συναισθημάτων.
Σκέψεις για το τέλος της ζωής και η παρηγοριά
Σε ένα σημείο της συνέντευξης, η συγγραφέας μίλησε για τις προσωπικές της σκέψεις γύρω από το τέλος της ζωής και τι τις καθιστά λιγότερο φοβιστικές. προσωπικές σκέψεις περιέγραψαν την προσέγγιση της απέναντι στη δική της θνητότητα.
Η ίδια είπε ότι την παρηγορεί η ιδέα πως «ο Γιώργος» θα την περιμένει, μια εικόνα που φέρνει ανακουφιστική διάσταση στην ανάμνηση της σχέσης της. παρηγορητική ιδέα αποτέλεσε σημαντικό στοιχείο της εξομολόγησής της.
Η δημόσια συζήτηση γύρω από την εξομολόγηση
Η επιλογή μιας δημόσιας πλατφόρμας για τέτοιες προσωπικές αποκαλύψεις προκαλεί προβληματισμό για το πώς οι δημόσιοι άνθρωποι μοιράζονται τον πόνο τους. δημόσια εξομολόγηση αναδεικνύει την ισορροπία ανάμεσα στην ιδιωτική θλίψη και στην κοινή εμπειρία.
Οι δηλώσεις της Λένας Μαντά στο EQ λειτουργούν ταυτόχρονα ως προσωπική αφήγηση και ως απλός καθρέφτης για όσους βιώνουν παρόμοια συναισθήματα. κοινή εμπειρία επισημαίνει πόσο συχνά τα προσωπικά βιώματα παγιδεύουν συλλογικές αναμνήσεις.
Η αποτύπωση των σκέψεων και των συναισθημάτων που μοιράστηκε η συγγραφέας κλείνει με μια ήρεμη αλλά βαθιά νότα, αφήνοντας ανοιχτό το πεδίο της σκέψης για το πώς αντιμετωπίζει κανείς τον πόνο και τη μνήμη.
