Η δημόσια συζήτηση για την οπλοφορία και οπλοκατοχή έχει ενταθεί τις τελευταίες ημέρες με αφορμή στοιχεία που παρουσιάστηκαν στην εκπομπή ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΑΝΩ ΚΑΤΩ, προβάλλοντας ότι ο συνολικός αριθμός όπλων στη χώρα είναι αντικείμενο ανάλυσης. Η ανάλυση επιχείρησε να ξεχωρίσει το μέγεθος του φαινομένου από τον τρόπο με τον οποίο τα όπλα χρησιμοποιούνται.
Τι δείχνουν τα στοιχεία
Τα νούμερα που τέθηκαν στο τραπέζι αφορούν τόσο νόμιμη όσο και παράνομη κατοχή. Η εκπομπή υπερτόνισε την ανάγκη διάκρισης μεταξύ νόμιμης και παράνομης κατοχής, επισημαίνοντας πως οι παραβατικοί δεν χρησιμοποιούν συνήθως νόμιμα όπλα για τις παράνομες πράξεις τους.
Σε πολλές περιπτώσεις η καταγραφή αφορούσε αριθμούς κατοχής από νοικοκυριά, κυνηγούς και συλλέκτες. Η παρουσία αυτών των στοιχείων απαιτεί προσεκτική ερμηνεία καθώς το πλαίσιο της χρήσης καθορίζει κατά μεγάλο μέρος τον βαθμό επικινδυνότητας.
Οι απόψεις των ειδικών
Στην εκπομπή μίλησαν άνθρωποι με άμεση εμπλοκή στο χώρο, μεταξύ των οποίων ο Νίκος Σταθόπουλος – πρόεδρος κυνηγετικής ομοσπονδίας, ο οποίος υπογράμμισε την αξία της σωστής εκπαίδευσης και της υπεύθυνης κατοχής. Η τοποθέτηση αυτή συνοδεύτηκε από πρακτικές παρατηρήσεις για τον τρόπο αδειοδότησης και φύλαξης όπλων.
Επίσης ο Αντώνης Μαμής – νομικός σύμβουλος πανελλήνιας ένωσης βιοτεχνών εμπόρων κυνηγετικών ειδών ανάλυσε τα νόμιμα βήματα για κατοχή και μεταβίβαση όπλων, εξηγώντας ποια δικαιολογητικά και διαδικασίες απαιτούνται στην πράξη και πώς αυτές ελέγχονται.
Το νομικό πλαίσιο και οι διαδικασίες
Το ισχύον νομικό πλαίσιο περιγράφει τις προϋποθέσεις για έκδοση αδειών και ελέγχους, με έμφαση στην καταγραφή και στην αστυνόμευση. Η εκπαίδευση και ο έλεγχος αποτελούν μέρος της σωστής διαδικασίας και η τήρηση των οδηγιών, όπως η διαδικασία έκδοσης άδειας, μειώνει τον κίνδυνο κατάχρησης.
Παράλληλα η εφαρμογή των κανόνων απαιτεί συνεργασία μεταξύ αρχών και κλάδου, όπως ανέφερε ο νομικός σύμβουλος, επισημαίνοντας τον ρόλο της πανελλήνιας ένωσης και των οργανώσεων στην ενημέρωση. Στην ίδια συζήτηση αναδείχθηκε η ανάγκη για προσαρμογή των ελέγχων ανά περίπτωση και η δυνατότητα βελτίωσης των μηχανισμών.
Στην πράξη, λοιπόν, η δημόσια αντιπαράθεση εστιάζει περισσότερο στην πρόληψη και στην εκπαίδευση παρά στην απλή μέτρηση κατοχής. Η τήρηση του υπάρχοντος πλαισίου και η σωστή εφαρμογή των διαδικασιών αναδείχθηκαν ως κρίσιμα σημεία για τη μείωση της επικινδυνότητας.