Η Καίτη Ζαμπέτα μιλάει ανοιχτά για την προσωπική πλευρά του πατέρα της, του σπουδαίου λαϊκού συνθέτη, και για τον τρόπο που ο ίδιος αντιμετώπιζε τη δισκογραφία και τις εμπορικές διακρίσεις. Η αφήγησή της ρίχνει φως σε επιλογές που διαμόρφωσαν την καριέρα του, ενώ παράλληλα αναδεικνύει μια πιο ανθρώπινη πλευρά της σχέσης τους.
Η συνέντευξη προβλήθηκε στο πλαίσιο του αφιερώματος της #Παρέα με τον Γιώργο Κουβαρά που μεταδόθηκε το Σάββατο 1η Νοεμβρίου 2025.
Μια προσωπική μαρτυρία για τον καλλιτέχνη
Η κόρη του ερμηνευτή περιέγραψε πώς ο πατέρας της αντιδρούσε σε δημόσιες τιμές και επαίνους. Η στάση του, όπως την περιέγραψε η ίδια, δεν ήταν αποτέλεσμα αδιαφορίας αλλά μια εσωτερική αντίδραση απέναντι σε ό,τι ένιωθε ότι τον «περιορίζει». Η αφήγηση περιείχε συγκεκριμένες αναμνήσεις από πρόβες και οικογενειακές στιγμές που δείχνουν την άλλη πλευρά του καλλιτέχνη.
Στην εξομολόγηση της αναφέρθηκε επίσης ότι δεν δέχθηκε ποτέ να προωθήσει σχέσεις με εταιρείες, μια επιλογή που επηρέασε τη δημόσια αναγνώριση του έργου του. Αυτή η άρνηση είχε συνέπειες στην προβολή του και στην πρόσβαση σε βραβεύσεις. Η μαρτυρία υπογράμμισε τη σημασία που έδινε ο ίδιος στην ελευθερία της δημιουργίας και στη διατήρηση της καλλιτεχνικής ακεραιότητας.
Η έννοια του χρυσού δίσκου στην εποχή του
Η Καίτη ανέφερε ότι ο πατέρας της δεν πήρε ποτέ χρυσό δίσκο και εξήγησε ότι αυτό δεν ήταν απαραίτητα αποτέλεσμα έλλειψης επιτυχίας, αλλά μάλλον επιλογής. Η αναφορά αυτή θέτει ερωτήματα για τη σχέση του κόσμου της τέχνης με τους θεσμούς της δισκογραφίας.
Η αναφορά πάντοτε συνοδευόταν από προσωπικά σχόλια σχετικά με το πώς αντιλαμβανόταν την αξία της μουσικής.
Η περίοδος κατά την οποία έζησε και δημιούργησε ο ίδιος ο καλλιτέχνης υπήρξε απαιτητική για τους καλλιτέχνες που ήθελαν να παραμείνουν ανεξάρτητοι. Η επιλογή του να μην αναζητήσει συμβάσεις με εταιρείες επηρέασε τον τρόπο που το κοινό και η βιομηχανία τον τοποθέτησαν.
Αυτή η στάση καταγράφηκε ως στοιχείο της μουσικής του ταυτότητας.
Το αφιέρωμα της εκπομπής και η πρόσφατη συζήτηση
Το αφιέρωμα της #Παρέα με τον Γιώργο Κουβαρά επικεντρώθηκε στη ζωή και στο έργο του συνθέτη, με στιγμιότυπα και μαρτυρίες που συμπλήρωσαν την εικόνα ενός πολύπλευρου δημιουργού. Η εκπομπή περιλάμβανε σχόλια από κοντινούς συνεργάτες και στενούς φίλους.
Στο πλαίσιο αυτό αναδείχθηκαν πτυχές της δημόσιας παρουσίας του και της καλλιτεχνικής του επιρροής.
Προτεινόμενο Παγκόσμια σκίτσα σχολιάζουν τα γεγονότα της εβδομάδας
Καθώς παρουσιάστηκαν αρχειακό υλικό και προσωπικές διηγήσεις, η συζήτηση έφερε στο προσκήνιο τη σχέση ανάμεσα στην καλλιτεχνική επιλογή και στην εμπορική αναγνώριση. Η εκπομπή αποτέλεσε μια ευκαιρία να ξανασυζητηθεί η κληρονομιά του στο ευρύτερο κοινό.
Η προβολή ανανέωσε το ενδιαφέρον για τη μελέτη της μουσικής κληρονομιάς του χώρου.
Κληρονομιά και ανάγνωση του έργου σήμερα
Η αφήγηση της Καίτης Ζαμπέτα αναδεικνύει το πώς οι προσωπικές επιλογές ενός καλλιτέχνη επηρεάζουν την ιστορική του ανάγνωση. Ο χαρακτήρας των αποφάσεών του, όπως περιγράφηκε, συμβάλλει στη δημιουργία μιας εικόνας που δεν περιορίζεται σε αριθμούς πωλήσεων ή βραβεύσεις.
Η συνολική παρουσία του στην ελληνική μουσική σκηνή παραμένει βαθιά επιδραστική.
Παρά το γεγονός ότι δεν υπήρξε χρυσός δίσκος, η αξία του έργου μετράται με διαφορετικά κριτήρια: την αποδοχή από το κοινό, την επιρροή σε άλλους μουσικούς και την αντοχή στο χρόνο. Η συνέντευξη έφερε στο προσκήνιο την ανάγκη για μια πιο σύνθετη εκτίμηση των επιτευγμάτων του.
Αυτή η προβληματική αφορά ευρύτερα τη σχέση της τέχνης με την αγορά, και όχι μόνο το προσωπικό παράδειγμα του συγκεκριμένου καλλιτέχνη.
Η προσωπική μαρτυρία έκλεισε με αναφορές σε οικογενειακές στιγμές και στην καθημερινότητα που συνόδευε τη δημιουργία. Η Καίτη μοιράστηκε πότε ο πατέρας της ένιωθε ότι «πνιγόταν» από τις εξωτερικές απαιτήσεις, χωρίς να απορρίπτει την αξία της αναγνώρισης.
Αυτά τα λόγια έδωσαν μια ανθρώπινη διάσταση σε επιλογές που, για χρόνια, ερμηνεύτηκαν μόνο επαγγελματικά.
Η συζήτηση στο πλαίσιο της εκπομπής προσέφερε μια ανανέωση της δημόσιας εικόνας του συνθέτη, ενώ παράλληλα επανέφερε στο προσκήνιο την συζήτηση για τη σχέση δημιουργού και βιομηχανίας. Το αφιέρωμα άφησε μια αίσθηση αναστοχασμού για το πώς κρίνουμε την επιτυχία στο χώρο της μουσικής.
Στο τέλος της παρουσίασης, τα σχόλια της Καίτης Ζαμπέτα αποτέλεσαν μια πρόσκληση για περαιτέρω αναγνώσεις του έργου και της πορείας του πατέρα της. Η μαρτυρία λειτουργεί ως τεκμήριο για την προσωπική και καλλιτεχνική διάσταση ενός δημιουργού που άφησε βαθιά στίγματα στην παράδοση.
Σημειωτέον ότι η αναφορά στο όνομα του καλλιτέχνη έγινε με έμφαση στην ανθρώπινη πτυχή της δημιουργίας. Η συζήτηση επανέφερε τον διάλογο γύρω από τον ρόλο του Γιώργος Ζαμπέτας στην ελληνική μουσική, ενώ παράλληλα υπήρξαν αναφορές στην ερμηνεύτρια Καίτη Ζαμπέτα και στο όργανο που τον συνόδευε, το μπουζούκι, ως κεντρικό στοιχείο της τέχνης του.
