Η δημοσιονομική δοκιμασία της Ευρώπης

Η Ευρώπη αντιμετωπίζει ταυτόχρονα νέες υποχρεώσεις για την άμυνα και την ενεργειακή ασφάλεια, ενώ ο πληθυσμός γερνάει και οι δαπάνες για συντάξεις και υγεία αυξάνονται, γεγονός που θέτει σε δοκιμασία τις δημοσιονομικές δυνατότητες των κρατών. απειλή για τη σταθερότητα αναδεικνύεται επίσης από το ενδεχόμενο αύξησης των επιτοκίων, σύμφωνα με την ανάλυση του ΔΝΤ.

Οι κύριες πιέσεις στις δαπάνες

Στο πλαίσιο των προκλήσεων, το Ταμείο καταγράφει ότι οι ανάγκες για ψηφιοποίηση και ασφάλεια ενέργειας προστίθενται σε ήδη υπαρκτά βάρη και μπορούν να αυξήσουν τις δημόσιες δαπάνες κατά αρκετές ποσοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ. αύξηση 4,5 μονάδων αναφέρεται για τις ανεπτυγμένες οικονομίες μέχρι το 2040 σε σχέση με σημερινά επίπεδα.

Σύμφωνα με πληροφορίες του ΔΝΤ, οι χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης αναμένεται να δεχτούν ακόμα μεγαλύτερες πιέσεις, με αύξηση 5,5 μονάδων του ΑΕΠ ως εκτίμηση των μεσοπρόθεσμων δαπανών, καθώς το δημογραφικό και οι επενδύσεις σε υποδομές αλληλεπιδρούν. Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη αντιμετωπίζουν διαφορετικές αφετηρίες χρέους και ικανότητες προσαρμογής.

Το Ταμείο επισημαίνει τον κίνδυνο ενός φαύλου κύκλου όπου υψηλότερα επιτόκια οδηγούν σε αύξηση του κόστους εξυπηρέτησης του χρέους, μειωμένη ανάπτυξη και περαιτέρω επιδείνωση της εμπιστοσύνης των αγορών. κίνδυνος υπερδιπλασιασμού του χρέους μέσα σε 15 χρόνια περιγράφεται ως εφιαλτικό σενάριο σε αρκετά υποδείγματα.

Το τρίπτυχο προτάσεων του Ταμείου

Για να αποφευχθεί το δυσμενές σενάριο, το ΔΝΤ προτείνει μια συνδυαστική στρατηγική που περιλαμβάνει μεταρρυθμίσεις, δημοσιονομική προσαρμογή και επαναξιολόγηση του ρόλου του κράτους σε ορισμένες υπηρεσίες. διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις στο ασφαλιστικό και στην αγορά εργασίας θεωρούνται κεντρικές για τη μείωση μακροχρόνιων δαπανών.

Στο πλαίσιο αυτό, οι αξιώσεις του Ταμείου περιλαμβάνουν βελτίωση της φορολογικής διοίκησης και επιτάχυνση της ευρωπαϊκής ενοποίησης σε τομείς όπως ενέργεια και κεφαλαιαγορές. καθαρή δημοσιονομική προσαρμογή της τάξης του 3,5% του ΑΕΠ προτείνεται για πολλές χώρες μέσα στην επόμενη πενταετία. δημοσιονομική προσαρμογή θα συνδυάσει εξοικονομήσεις και αυξήσεις εσόδων.

Το ΔΝΤ υπενθυμίζει ότι οι μεταρρυθμίσεις μπορούν να μειώσουν σημαντικά το μελλοντικό χρέος, αλλά ότι συχνά δεν επαρκούν χωρίς συνοδευτική δημοσιονομική πολιτική και προτεραιοποίηση δαπανών. μείωση χρέους 25 μονάδων αναφέρεται ως εκτιμώμενο όφελος από πλήρη εφαρμογή των προτεινόμενων αλλαγών.

Αναθεώρηση του κοινωνικού συμβολαίου

Σε πιο δύσκολα προγράμματα προσαρμογής, το Ταμείο προτείνει ορισμένες χώρες να επανεξετάσουν τον πυρήνα του ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου, προτείνοντας διαχωρισμό δημόσιων υπηρεσιών σε βασικές και «premium» παροχές. διαχωρισμός βασικών υπηρεσιών θα μπορούσε να επιτρέψει μεγαλύτερη συμμετοχή ιδιωτών στην υγεία και την εκπαίδευση. ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο τίθεται υπό συζήτηση σε χώρες με υψηλό κόστος.

Η έκθεση σημειώνει ότι σε αρκετές χώρες ο δημόσιος τομέας ήδη καλύπτει υψηλότερο μερίδιο στη χρηματοδότηση της υγείας και των συντάξεων σε σχέση με τον μέσο όρο του ΟΟΣΑ, ανοίγοντας χώρο για διαφορετικές λύσεις χρηματοδότησης. ιδιωτική συμμετοχή στις παροχές συζητιέται ως συμπληρωματική επιλογή για συγκεκριμένες υπηρεσίες.

Οι συνέπειες της καθυστέρησης

Το Ταμείο προειδοποιεί ότι κάθε καθυστέρηση στην εφαρμογή των μέτρων θα αυξήσει το κόστος προσαρμογής και θα αναγκάσει σε πιο επώδυνες παρεμβάσεις στο μέλλον, με πιο απότομες προσαρμογές και μεγαλύτερη πίεση στην οικονομική ανάπτυξη. σενάριο καθυστέρησης αυξάνει το ετήσιο δημοσιονομικό βάρος περισσότερο του 1% του ΑΕΠ.

Η ανάλυση καταλήγει ότι απαιτείται άμεση, συντονισμένη δράση σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο για να διαφυλαχθεί η δημοσιονομική σταθερότητα και το κοινωνικό συμβόλαιο, χωρίς όμως να προτείνεται μία μοναδική λύση. συντονισμένη ευρωπαϊκή δράση θεωρείται απαραίτητη για την αποφυγή χρηματοπιστωτικών αναταράξεων. ευρωπαϊκή ολοκλήρωση επισημαίνεται ως εργαλείο μεσοπρόθεσμης στήριξης.