- Είκοσι χρόνια συμπληρώνονται από τον θάνατο της Βίκυς Μοσχολιού φέτος.
- Η κόρη της, Ευαγγελία Δομάζου, μίλησε για τις τελευταίες μέρες της μητέρας της στο «Στούντιο 4».
- Η Βίκυ Μοσχολιού είχε προαισθανθεί τον θάνατό της και είχε δώσει οδηγίες για την κηδεία της.
- Η σπουδαία ερμηνεύτρια μεγάλωσε τα παιδιά της με σεβασμό και έμφαση στη μόρφωση, μακριά από τη δημοσιότητα.
Είκοσι χρόνια συμπληρώνονται φέτος από τον θάνατο της σπουδαίας ερμηνεύτριας Βίκυς Μοσχολιού, με την κόρη της, Ευαγγελία Δομάζου, να μιλά για τις τελευταίες της μέρες και την ανατροφή της. Σε συνέντευξή της στην εκπομπή «Στούντιο 4», η Ευαγγελία Δομάζου αποκάλυψε τις προσωπικές στιγμές και τις προετοιμασίες της μητέρας της πριν φύγει από τη ζωή, στις 16 Αυγούστου.
Η εκ βαθέων εξομολόγηση της Ευαγγελίας Δομάζου, 20 χρόνια μετά τον θάνατο της Βίκυς Μοσχολιού, έρχεται να επιβεβαιώσει το διαχρονικό ενδιαφέρον του κοινού για τις προσωπικές ιστορίες πίσω από τις θρυλικές μορφές του ελληνικού πενταγράμμου. Τέτοιες μαρτυρίες ενισχύουν την ανθρώπινη διάσταση των καλλιτεχνών, διατηρώντας ζωντανή τη μνήμη τους και προσφέροντας ένα πιο ολοκληρωμένο πορτρέτο της ζωής τους.
Οι τελευταίες ημέρες της Βίκυς Μοσχολιού
Η Ευαγγελία Δομάζου περιέγραψε με συγκινητικό τρόπο τις τελευταίες στιγμές της μητέρας της, η οποία έδινε μάχη με τον καρκίνο για τρία χρόνια. Όπως ανέφερε, η Βίκυ Μοσχολιού μπαινόβγαινε στο νοσοκομείο «Υγεία» και είχε προετοιμάσει την οικογένειά της για το αναπόφευκτο τέλος. «Μας είχε πει και όλες τις λεπτομέρειες για το πώς ήθελε να γίνουν όλα την ημέρα που θα έφευγε», αποκάλυψε η κόρη της. Δέκα με δεκαπέντε ημέρες πριν, η σπουδαία ερμηνεύτρια είχε νιώσει ότι το τέλος ήταν κοντά, βλέποντας μάλιστα στον ύπνο της την Παναγία και ένα σταυροδρόμι. Τελικά πέθανε στις 16 Αυγούστου, όπως είχε προαισθανθεί.
Η ανατροφή των παιδιών της και τα παιδικά της χρόνια
Η Ευαγγελία Δομάζου τόνισε τον τρόπο με τον οποίο η Βίκυ Μοσχολιού μεγάλωσε τις κόρες της, μακριά από τη λάμψη της δημοσιότητας. «Η μαμά δεν μας μεγάλωσε σαν παιδιά διάσημων ανθρώπων», είπε χαρακτηριστικά, προσθέτοντας ότι στην Πάρο, οι φίλοι της μητέρας της ήταν ψαράδες. Η Βίκυ Μοσχολιού δίδασκε πάντα στα παιδιά της τον σεβασμό προς τους ανθρώπους που είχαν ανάγκη. Παράλληλα, φρόντιζε για την άρτια μόρφωσή τους, παρέχοντας δασκάλους, καθηγητές, μαθήματα πιάνου, μπαλέτου, αρχαίων, αγγλικών και γαλλικών, καθώς ήθελε να τους δώσει ό,τι της είχε λείψει από τα δικά της παιδικά της χρόνια. Μάλιστα, τους είχε μιλήσει για το παλιό της σπίτι στον Κεραμεικό, μια μικρή αυλή με ένα δωμάτιο, όπου όλη η οικογένεια χωρούσε με δυσκολία. Συγκινητική ήταν και η αναφορά της στον αδελφό της, Αλέξανδρο, ένα μωρό που γεννήθηκε και πέθανε, για τον οποίο πάντα ανάβει ένα κεράκι στην εκκλησία.
Η κληρονομιά μιας σπουδαίας φωνής
Η Βίκυ Μοσχολιού άφησε πίσω της ένα ανεξίτηλο μουσικό έργο και μια κληρονομιά που υπερβαίνει τα όρια της τέχνης. Η προσωπική μαρτυρία της κόρης της αναδεικνύει την ανθρώπινη πλευρά μιας καλλιτέχνιδας που, παρά τη φήμη της, παρέμεινε προσγειωμένη και αφοσιωμένη στις αξίες της οικογένειας και του σεβασμού. Η μνήμη της παραμένει ζωντανή, όχι μόνο μέσα από τα τραγούδια της, αλλά και μέσα από τις ιστορίες που μεταφέρουν οι άνθρωποι που την έζησαν από κοντά, προσφέροντας ένα πλήρες πορτρέτο της ζωής και του χαρακτήρα της.