Η γερμανική κυβέρνηση δηλώνει την απερίφραστη υποστήριξή της για την επιστροφή του αμφιλεγόμενου Μάρτιν Σελμάιρ σε ανώτερη θέση εντός των θεσμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις Βρυξέλλες. Παρά την ισχυρή αντίσταση που εκφράζεται από κύκλους στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και σε εθνικές πρωτεύουσες, το Βερολίνο θεωρεί τον Σελμάιρ ένα αναγκαίο «εργαλείο» για την ενίσχυση της ευρωπαϊκής διοίκησης, ελπίζοντας να αξιοποιήσει την εμπειρία του σε κρίσιμα πόστα.
Η στήριξη του Βερολίνου: Ένα «όπλο» επιπέδου Champions League
Ο Γερμανός Υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων, Γκίντερ Κρίχμπαουμ, εξέφρασε ανοιχτά τη θετική του στάση, τονίζοντας πως θα καλωσόριζε θερμά την επιστροφή του Σελμάιρ σε ένα ανώτερο πόστο. Σε δηλώσεις του στο Politico, ο Κρίχμπαουμ υπογράμμισε τη σημασία της αξιοποίησης ικανών στελεχών. «Εάν έχουμε ήδη δημοσίους υπαλλήλους που αγωνίζονται σε επίπεδο Champions League, θα πρέπει να τους τοποθετήσουμε στη σωστή θέση», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Ο υπουργός πρόσθεσε ότι μια τέτοια κίνηση εξυπηρετεί τα συμφέροντα της Γερμανίας και θα ήταν επωφελής για την επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας, Κάγια Κάλλας, καθώς θα την ενίσχυε με ένα τόσο έμπειρο στέλεχος. Η άποψη του Βερολίνου αντανακλά μια πίστη στην ικανότητα του Σελμάιρ να προσφέρει σημαντικά στην ευρωπαϊκή διοίκηση, παρά τις προηγούμενες τριβές που συνδέονται με το όνομά του.
Η Γερμανία φαίνεται να βλέπει την επιστροφή του ως στρατηγική κίνηση για την ενδυνάμωση της θέσης της εντός των ευρωπαϊκών θεσμών, αξιοποιώντας την βαθιά του γνώση και τις εκτεταμένες διασυνδέσεις του.
Ο «Εγκέφαλος» και οι διπλωματικές ζυμώσεις για νέα θέση
Ο Μάρτιν Σελμάιρ, ένας πρώην ισχυρός άνδρας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, εξετάζει το ενδεχόμενο να αναλάβει καθήκοντα στην υπηρεσία της ανώτατης διπλωμάτισσας των Βρυξελλών, Κάγια Κάλλας. Οι συζητήσεις φέρονται να αφορούν μια νέα, ιδιαίτερα επιδραστική θέση εντός της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Εξωτερικής Δράσης (ΕΥΕΔ), η οποία θα τον καθιστούσε εκπρόσωπο του διπλωματικού σώματος σε συνομιλίες με νομοθέτες και εθνικές κυβερνήσεις.
Πρόκειται για έναν ρόλο που θα του έδινε εκ νέου σημαντική επιρροή στα κέντρα λήψης αποφάσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Οι επαφές του Σελμάιρ με κορυφαία στελέχη της Κάλλας τις τελευταίες εβδομάδες υποδηλώνουν ότι η διαδικασία βρίσκεται σε προχωρημένο στάδιο. Η εν λόγω θέση θα του επέτρεπε να γεφυρώσει το χάσμα μεταξύ της ευρωπαϊκής διπλωματίας και των πολιτικών κέντρων, αξιοποιώντας την εκτενή του εμπειρία και τις επαφές του σε όλα τα επίπεδα της ευρωπαϊκής διακυβέρνησης.
Η πιθανή ανάληψη αυτού του ρόλου σηματοδοτεί μια στρατηγική κίνηση ενίσχυσης της ΕΥΕΔ, προσδίδοντας της ένα στέλεχος με αποδεδειγμένη ικανότητα χειρισμού πολύπλοκων ζητημάτων.
Αντιδράσεις και εναλλακτικές προτάσεις για τον Σελμάιρ
Προτεινόμενο Ο Μάρτιν Σέλμαϊρ επιστρέφει στις Βρυξέλλες και η ΕΕ βρίσκεται σε αναβρασμό
Παρά την υποστήριξη του Βερολίνου, η επιστροφή του Σελμάιρ δεν είναι καθόλου απρόσκοπτη. Ισχυρές φωνές εντός της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, αλλά και από διάφορες εθνικές πρωτεύουσες, εκφράζουν έντονη αντίθεση στην ανάληψη ενός τόσο κεντρικού ρόλου. Η φήμη του ως «Μονόχειρα του Μπερλεμόν» – ένα παρατσούκλι που απέκτησε κατά τη διάρκεια της θητείας του στις Βρυξέλλες λόγω της επιρροής του και της αποτελεσματικότητάς του – εξακολουθεί να τον ακολουθεί.
Ως απάντηση στις αντιδράσεις, αξιωματούχοι της Επιτροπής πρότειναν μια εναλλακτική λύση: ο Σελμάιρ να αναλάβει τον ρόλο του ειδικού απεσταλμένου της ΕΕ για την θρησκευτική ελευθερία. Πρόκειται για μια θέση με σαφώς μικρότερη πολιτική επιρροή και ευαισθησία, η οποία ωστόσο θα διευκόλυνε την επιστροφή του στις Βρυξέλλες.
Η πρόταση αυτή φανερώνει τις εσωτερικές διαφωνίες και την προσπάθεια να βρεθεί μια συμβιβαστική λύση που θα ικανοποιούσε αφενός την επιθυμία της Γερμανίας και του Σελμάιρ για επιστροφή, αφετέρου τις ανησίες όσων αντιτίθενται στην αναβίωση της παλιάς του ισχύος.
Ένα παρελθόν γεμάτο επιρροή και αντιπαραθέσεις
Ο Μάρτιν Σελμάιρ δεν είναι ένα άγνωστο πρόσωπο στους ευρωπαϊκούς διαδρόμους εξουσίας. Υπήρξε στενός συνεργάτης και αρχηγός του επιτελείου του πρώην Προέδρου της Επιτροπής, Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, προτού αναλάβει τη θέση του Γενικού Γραμματέα του εκτελεστικού βραχίονα της ΕΕ, ένα από τα πιο ισχυρά διοικητικά πόστα, μέχρι το 2019.
Η θητεία του εκεί χαρακτηρίστηκε από την άσκηση σημαντικής επιρροής και την ικανότητά του να κινεί τα νήματα πίσω από τις κλειστές πόρτες, κάτι που του χάρισε το προσωνύμιο «Μονόχειρας του Μπερλεμόν».
Από το 2019 και μετά, ο Σελμάιρ έχει υπηρετήσει ως πρέσβης της ΕΕ στο Βατικανό, μια θέση που τον απομάκρυνε από το κέντρο των αποφάσεων των Βρυξελλών. Η προοπτική επιστροφής του, όμως, επαναφέρει στο προσκήνιο τη φήμη του ως διεισδυτικού παράγοντα της ευρωπαϊκής πολιτικής σκηνής.
Η άνοδός του στη θέση του Γενικού Γραμματέα το 2018 είχε προκαλέσει σφοδρές αντιδράσεις από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το οποίο κατήγγειλε ότι η διαδικασία δεν έδωσε την ευκαιρία σε άλλους υποψηφίους να διεκδικήσουν τη θέση, αμφισβητώντας τη διαφάνεια και την αξιοκρατία στην επιλογή των κορυφαίων στελεχών.
Η διαμάχη γύρω από την πιθανή επιστροφή του Μάρτιν Σελμάιρ στις Βρυξέλες αναδεικνύει τις ευρύτερες εντάσεις και τις εσωτερικές δυναμικές που διαμορφώνουν το μέλλον της ευρωπαϊκής γραφειοκρατίας. Καθώς οι διαβουλεύσεις συνεχίζονται, η έκβαση της υπόθεσης θα προσδιορίσει όχι μόνο τον ρόλο ενός έμπειρου στελέχους, αλλά και το πώς οι ευρωπαϊκοί θεσμοί επιλέγουν να στελεχώσουν τις κορυφαίες τους θέσεις εν μέσω πολιτικών πιέσεων και κριτικής από διάφορες πλευρές.
