Η κεντροδεξιά στον ευρωπαϊκό χώρο βρίσκεται μπροστά σε μια αποφασιστική στιγμή: μέσα σε λίγες εβδομάδες πρέπει να επιλέξει αν θα διατηρήσει τους παραδοσιακούς συμμάχους του ευρωπαϊκού κέντρου ή αν θα αναζητήσει την υποστήριξη της άκρας δεξιάς για να προωθήσει μια δέσμη μέτρων με στόχο τη μείωση του διοικητικού βάρους για τις επιχειρήσεις.

Το αδιέξοδο στην τελευταία ψηφοφορία
Στη συνεδρίαση του Ευρωκοινοβουλίου προ ημερών, μια προσπάθεια για την έγκριση νομοθεσίας που απλοποιεί τις υποχρεώσεις εταιρικής αναφοράς απέτυχε μετά από απρόσμενες αποχωρήσεις βουλευτών.
Οι διαπραγματεύσεις είχαν περάσει από πολλά στάδια· το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα είχε επιχειρήσει συνεννοήσεις τόσο με ομάδες του κέντρου όσο και με δεξιότερες ομάδες, αλλά η τελική στάση ορισμένων βουλευτών του Σοσιαλιστικού Κόμματος οδήγησε στην απόρριψη του κειμένου.
Στρατηγικές επιλογές και ο «αστερισμός» των συμμαχιών
Η συζήτηση που ακολούθησε ανέδειξε ένα θεμελιώδες δίλημμα: να διαφυλαχθεί ο άγραφος κανόνας του μη συνεργασμού με ακροδεξιές δυνάμεις ή να παρακαμφθεί αυτός για να εξασφαλιστεί η ψήφος που χρειάζεται το νομοσχέδιο.
Μια σημαντική φράση που κυκλοφόρησε στα μέσα ήταν ότι το ΕΛΚ πρέπει να αποφασίσει μεταξύ «συνεργασίας με την άκρα δεξιά» και «σταθερής προευρωπαϊκής πλειοψηφίας», όπως τόνισε στο POLITICO εκπρόσωπος των Πρασίνων.
Ποιοι πιέζουν για ταχύτερα αποτελέσματα
Η κεντρική διοίκηση της ΕΕ έχει θέσει στην κορυφή της ατζέντας την απλούστευση κανόνων ώστε να υποστηριχθεί η οικονομική ανάκαμψη ΕΕ, και απαιτεί αποτέλεσμα εντός του επόμενου μήνα.
Αυτό έχει εξαναγκάσει το Ευρωκοινοβούλιο σε εντατικές διαβουλεύσεις, με τις δεξιές και ακροδεξιές ομάδες να προτείνουν σημαντικές περικοπές σε περιβαλλοντικές και αναφορικές υποχρεώσεις, ενώ οι προοδευτικές δυνάμεις επιμένουν στη διατήρηση των κανόνων της ευρωπαϊκής πράσινης συμφωνίας.
Οι συνέπειες ενός νέου πολιτικού προτύπου
Ειδικοί επισημαίνουν ότι η επιλογή συνεργασίας με ακροδεξιές ομάδες θα δημιουργήσει μια νέα πρακτική στο κοινοβουλευτικό μίγμα, με πιθανές μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στη νομοθετική διαδικασία.
Αν το ΕΛΚ αρχίσει να στηρίζεται τακτικά σε δεξιότερες πλειοψηφίες, αυτό μπορεί να αλλάξει την ισορροπία, καθώς οι μελλοντικές νομοθετικές προσπάθειες θα αναδιαμορφωθούν γύρω από αυτή τη νέα πραγματικότητα, όπως εξηγούν αναλυτές του πολιτικού συστήματος.
Το τελεσίγραφο προς την επόμενη ψηφοφορία
Η επόμενη ψηφοφορία έχει προγραμματιστεί για τις 12 Νοεμβρίου και οι ομάδες δουλεύουν εντατικά για να φτιάξουν ένα κείμενο που να μαζεύει πλειοψηφία στην ολομέλεια.
Εκπρόσωποι της άκρας δεξιάς, όπως η επικεφαλής του φακέλου για τους Patriots, δήλωσαν ότι η αρχική συμφωνία με το ΕΛΚ ήταν αρκετή για να περάσει το νομοσχέδιο, ενώ άλλοι διαπραγματευτές υπενθύμισαν ότι το τελικό κείμενο θα χρειαστεί επίσης αποδοχή από τα κράτη μέλη στη τριμερής διαπραγμάτευση.
Προηγούμενα δείγματα κι ο ρόλος των κρατών μελών
Υπάρχουν και προηγούμενα: όταν προσπάθησαν στο παρελθόν να εξασθενίσουν ρυθμίσεις για την αποψίλωση δασών με υποστήριξη δεξιών ομάδων, οι κυβερνήσεις των κρατών μελών απέρριψαν μια πιο «ακραία» εκδοχή του κειμένου, αναγκάζοντας την επανεξέταση.
Αυτό δείχνει ότι ακόμη κι αν το Ευρωκοινοβούλιο βρει μια πλειοψηφία με διαφορετικούς συμμάχους, η τελική σύγκρουση μπορεί να μεταφερθεί στις συναντήσεις των κρατών όπου θα κριθούν οι οριστικές συμβιβαστικές λύσεις.
Τι σημαίνει αυτό για την ευρωπαϊκή ατζέντα
Σε ευρύτερο πλαίσιο, η μάχη γύρω από το νομοσχέδιο απλούστευσης δεν αφορά μόνο τεχνικές ρυθμίσεις: αφορά την κατεύθυνση της ευρωπαϊκής πολιτικής στο ζήτημα της επιχειρηματικής ρύθμισης και της περιβαλλοντικής δέσμευσης για τα επόμενα χρόνια.
Καθώς οι ομάδες αναζητούν λύσεις που θα εξισορροπήσουν την επιθυμία για ανταγωνιστικότητα με τη διαφύλαξη προτύπων, η απόφαση του ΕΛΚ θα καθορίσει σε μεγάλο βαθμό τον τόνο των επόμενων νομοθετικών πακέτων.
Μέσα στην αβεβαιότητα της προσεχούς ψηφοφορίας, το πολιτικό σκηνικό της Ευρώπης παραμένει σε μετατόπιση: μικρές επιλογές σε διαδρόμους και αίθουσες συνεδριάσεων μπορεί να αποδειχθούν καθοριστικές για τον τρόπο που θα ψηφίζονται οι νόμοι στο μέλλον.