Ο πρωθυπουργός της Σλοβακίας, Ρόμπερτ Φίτσο, ζήτησε από το ΝΑΤΟ την ενίσχυση της αεράμυνας της χώρας του, κατά τη συνάντησή του με τον Γενικό Γραμματέα της Συμμαχίας, Μαρκ Ρούτε, στην Μπρατισλάβα. Το αίτημα υπογραμμίζει την ανάγκη θωράκισης της ανατολικής πτέρυγας της Σλοβακίας, παρά την αντίθεσή της στην άμεση στρατιωτική βοήθεια προς την Ουκρανία.
Το αίτημα του Ρόμπερτ Φίτσο και η στάση της Σλοβακίας
Αυτή η εξέλιξη έρχεται σε μια περίοδο όπου οι χώρες της ανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ εντείνουν τις προσπάθειές τους για την ενίσχυση της άμυνάς τους, αντιδρώντας στις γεωπολιτικές αλλαγές. Η Σλοβακία, ως μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ, βρίσκεται σε μια στρατηγικά κρίσιμη θέση, γεγονός που καθιστά την ενίσχυση των αμυντικών της δυνατοτήτων προτεραιότητα, παρά τις επιμέρους διαφωνίες της με την ευρωπαϊκή πολιτική για την Ουκρανία.
Ο πρωθυπουργός της Σλοβακίας, Ρόμπερτ Φίτσο, κατά τις συνομιλίες του στην Μπρατισλάβα με τον Γενικό Γραμματέα του ΝΑΤΟ, Μαρκ Ρούτε, ζήτησε την ενίσχυση της αεράμυνας της Σλοβακίας. Παράλληλα, ο Φίτσο υπερασπίστηκε τα σχέδια της χώρας του να καθορίσει τον δικό της ρυθμό και τη δομή των αμυντικών δαπανών τα επόμενα χρόνια, σε αντίθεση με την τάση των περισσότερων μελών του ΝΑΤΟ να αυξάνουν τις επενδύσεις στην άμυνα.
Αυτή η θέση σηματοδοτεί μια προσπάθεια διατήρησης της εθνικής αυτονομίας στην αμυντική πολιτική.
Η ενίσχυση της αεράμυνας και η θέση για την Ουκρανία
Σύμφωνα με ανακοίνωση του γραφείου της Σλοβακικής κυβέρνησης, ο πρωθυπουργός ζήτησε από τον Γενικό Γραμματέα του ΝΑΤΟ να ενισχύσει την αεράμυνα της Σλοβακίας, χωρίς να δοθούν περισσότερες λεπτομέρειες. Η χώρα έχει επιδιώξει τα τελευταία χρόνια να ενισχύσει τις δυνατότητές της στην αεράμυνα, αποκτώντας αμυντικά συστήματα από το Ισραήλ και αγοράζοντας νέα μαχητικά αεροσκάφη F-16.
Παράλληλα, η Σλοβακία έχει εκφράσει την αντίθεσή της στην πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την άμεση βοήθεια στην άμυνα της Ουκρανίας κατά της ρωσικής εισβολής του 2022. Ο Φίτσο επανέλαβε στη συνάντησή του με τον Ρούτε ότι η κυβέρνηση δεν θα προμηθεύσει απευθείας φονικά όπλα στο Κίεβο, με εξαίρεση την έγκριση εμπορικών συμβάσεων, μια θέση που έχει προκαλέσει συζητήσεις, όπως και η απόφαση για τη δωρεά MiG-29, η οποία κρίθηκε ότι δεν συνιστά έγκλημα.
Προτεινόμενο Η Σλοβακία αντιτίθεται στη χρήση των παγωμένων ρωσικών περιουσιακών στοιχείων για στρατιωτικές δαπάνες
Οι αναλυτές επισημαίνουν ότι η στάση της Σλοβακίας, αν και εντάσσεται στο πλαίσιο της συμμαχίας του ΝΑΤΟ, αντανακλά μια διαφορετική προσέγγιση σε σχέση με ορισμένες άλλες χώρες της ανατολικής πτέρυγας, οι οποίες έχουν υιοθετήσει πιο επιθετική στάση απέναντι στη Ρωσία.
Η εστίαση στην εσωτερική ενίσχυση της άμυνας και η διατήρηση της αυτονομίας στις αποφάσεις για την Ουκρανία, διαφοροποιούν τη Σλοβακία, η οποία έχει επίσης αντιταχθεί στη χρήση των παγωμένων ρωσικών περιουσιακών στοιχείων για στρατιωτικές δαπάνες της Ουκρανίας.
Αυτό αναδεικνύει την πολυπλοκότητα των σχέσεων και των στρατηγικών εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ.
Οι ευρύτερες περιφερειακές ανησυχίες και η «ασπίδα drone»
Η Σλοβακία συγκαταλέγεται μεταξύ των κρατών της ΕΕ στην ανατολική πτέρυγα που συμφώνησαν τον Σεπτέμβριο στην ανάγκη για ένα «τείχος drone» με προηγμένη ανίχνευση. Αυτή η πρωτοβουλία αποσκοπεί στην ενίσχυση της συνολικής περιφερειακής ασφάλειας έναντι των αυξανόμενων απειλών από μη επανδρωμένα αεροσκάφη.
Η ενίσχυση της ανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ αποτελεί κεντρικό πυλώνα της στρατηγικής της Συμμαχίας, καθώς χώρες όπως η Ρουμανία έχουν επίσης ζητήσει την παραμονή αμερικανικών δυνάμεων για την αποτροπή.
Μελλοντικές προκλήσεις και η στρατηγική του ΝΑΤΟ
Το αίτημα του πρωθυπουργού Φίτσο προς το ΝΑΤΟ για ενίσχυση της αεράμυνας της Σλοβακίας αναμένεται να αποτελέσει αντικείμενο περαιτέρω συζητήσεων εντός της Συμμαχίας. Η διατήρηση της συνοχής και της αποτρεπτικής ικανότητας στην ανατολική πτέρυγα παραμένει κορυφαία προτεραιότητα για το ΝΑΤΟ, καθώς οι περιφερειακές εντάσεις συνεχίζουν να αυξάνονται.
Η Σλοβακία, παρά τις ιδιαίτερες προσεγγίσεις της σε ορισμένα ζητήματα, επιδιώκει να διασφαλίσει την εθνική της ασφάλεια μέσω της συλλογικής άμυνας, ενώ παράλληλα διατηρεί την ευελιξία στην υλοποίηση της αμυντικής της πολιτικής.
