Σε κείμενό του στο POLITICO, ο Ivo Daalder, πρώην πρέσβης των ΗΠΑ στο ΝΑΤΟ και ερευνητής στο Belfer Center του Χάρβαρντ, περιγράφει τη σημερινή προεδρία ως μια περίοδο όπου το αξίωμα χρησιμοποιείται για την εξασφάλιση οικονομικών και πολιτικών ανταλλαγμάτων.
Μηχανισμοί πίεσης στο εσωτερικό
Ο Daalder επισημαίνει ότι υψηλού επιπέδου συναντήσεις στο προεδρικό περιβάλλον έχουν μετατραπεί σε πλατφόρμες διεκδίκησης οικονομικών ανταλλαγμάτων. Στο ρεπορτάζ του αναφέρεται σε γεγονότα όπου αξιωματούχοι και κοσμικοί φορείς κλήθηκαν να συνεισφέρουν ή να προσαρμόσουν συμπεριφορές υπό την απειλή ή την υπόσχεση κυβερνητικών ενεργειών.
Στο ίδιο πλαίσιο, ο συγγραφέας περιγράφει περιστατικά όπου νομικά γραφεία και επαγγελματικοί φορείς φέρονται να υπέγραψαν συμφωνίες συνεργασίας με την κυβέρνηση μετά από πιέσεις, με στόχο τη στήριξη συγκεκριμένων πρωτοβουλιών δημόσιας πολιτικής. Αυτές οι κινήσεις, όπως σημειώνει, είχαν οικονομικές και θεσμικές επιπτώσεις.
Πίεση προς μέσα ενημέρωσης και νομικές διαμάχες
Σύμφωνα με το άρθρο στο POLITICO, υπήρξαν δικαστικές ενέργειες και διευθετήσεις με μεγάλα ΜΜΕ, που κατέληξαν σε πληρωμές ή συμβιβασμούς, γεγονός που επηρέασε την αντιμετώπιση της προεδρικής κριτικής στις ειδησεογραφικές εταιρείες.
Ο αρθρογράφος αναφέρει επίσης ότι ορισμένες αγωγές απαξιώθηκαν ενώ άλλες παραμένουν υπό εκκρεμότητα, γεγονός που έχει προφανείς συνέπειες στη σχέση των μέσων με την εξουσία και στον τρόπο κάλυψης δημόσιων θεμάτων δημοσίου ενδιαφέροντος.
Πανεπιστήμια και χρηματοδότηση της έρευνας
Το κείμενο επισημαίνει ότι ακαδημαϊκά ιδρύματα βρέθηκαν υπό την πίεση της ομοσπονδιακής χρηματοδότησης, με συνέπειες στη συνέχιση ερευνητικών προγραμμάτων όταν δεν υιοθετούνταν οι επιθυμητές πολιτικές ερευνητικής χρηματοδότησης.
Ο Daalder αναφέρει παραδείγματα πανεπιστημίων που, σύμφωνα με το ρεπορτάζ, αποδέχθηκαν έγγραφες ή οικονομικές ρυθμίσεις και άλλα που αντιστάθηκαν, με αποτέλεσμα να αντιμετωπίσουν περικοπές ή αναστολές επιχορηγήσεων, επηρεάζοντας την ακαδημαϊκή λειτουργία και την έρευνα.
Σχέσεις με επιχειρήσεις και βιομηχανία
Στο κείμενο περιγράφονται περιπτώσεις εταιρικών συμφωνιών όπου η διοίκηση φέρεται να πέτυχε εξουσιοδοτήσεις ή οικονομικά οφέλη σε αντάλλαγμα για κυβερνητικές αποφάσεις, όπως σε περιπτώσεις εξαγορών και βιομηχανικών επενδύσεων επιχειρηματικών συμφωνιών.
Επίσης αναφέρεται ότι ορισμένες κρατικές ενισχύσεις και εγκρίσεις για εμπορικές δραστηριότητες συνοδεύτηκαν από όρους που περιέλαβαν συμμετοχικά δικαιώματα ή φορολογικές επιβαρύνσεις, με απτές οικονομικές συνέπειες για τις επιχειρήσεις και τους μετόχους.
Προτεινόμενο Α, άρα γι’ αυτό είναι εκεί η μικρή τρύπα στην παραμάνα — γιατί δεν το ήξερα νωρίτερα;
Διεθνείς συμφωνίες και εμπορικές επιδιώξεις
Ο αρθρογράφος καταγράφει ότι σε διμερείς και πολυμερείς διαπραγματεύσεις ασκήθηκε πίεση για την επιβολή νέων δασμών και την παροχή μεγάλων επενδύσεων στην αμερικανική αγορά, ως τμήμα ευρύτερων πολιτικών εμπορίου και ασφάλειας διεθνούς οικονομίας.
Συγκεκριμένα, στο ρεπορτάζ αναφέρονται οικονομικές δεσμεύσεις και αγορές ενέργειας και προϊόντων που φέρονται να συνδέθηκαν με τη μείωση απειλών επιβολής κυρώσεων ή δασμών, στοιχειοθετώντας ένα πρότυπο διπλωματικής πίεσης.
Κερδισμένα και ρίσκα σε βραχυπρόθεσμο πλαίσιο
Ο Daalder σημειώνει ότι, βραχυπρόθεσμα, οι τακτικές αυτές απέφεραν κέρδη και συμμορφώσεις από φορείς και ιδρύματα που προτίμησαν να συνεννοηθούν παρά να συγκρουστούν, διατηρώντας πρόσβαση σε πόρους ή επιτυγχάνοντας γρήγορα αποτελέσματα στρατηγικών συμφωνιών.
Ωστόσο, το άρθρο επισημαίνει ότι οι πρακτικές αυτές δημιούργησαν επίσης αίσθημα δυσαρέσκειας και απώλεια αξιοπιστίας σε ορισμένες σχέσεις, με πιθανές επιπτώσεις στη μακροχρόνια συνεργασία και το κύρος των εμπλεκομένων θεσμικών εταίρων.
Δυνατότητες απάντησης και μετατόπιση επιλογών
Στην ανάλυσή του, ο Daalder υπογραμμίζει ότι οι οργανισμοί και οι χώρες που δέχθηκαν πιέσεις διαθέτουν επιλογές αλλαγής προμηθευτών, εταίρων ή αγορών, γεγονός που μπορεί να μειώσει την αποτελεσματικότητα της πίεσης σε βάθος χρόνου στρατηγικής αναπροσαρμογής.
Όταν πολλοί φορείς αποκτήσουν εναλλακτικές λύσεις και συνεργασίες, σύμφωνα με το κείμενο, η ικανότητα ενός και μόνο αξιωματούχου να εξακολουθεί να επιβάλλει ανάλογα ανταλλάγματα ενδέχεται να περιοριστεί σημαντικά κινητικότητας επιλογών.
Τέλος της περιόδου και επιπτώσεις
Το άρθρο κλείνει με την παρατήρηση ότι, ενώ οι τακτικές «ανταλλαγμάτων» έχουν αποδώσει άμεσα, οι προεκτάσεις και το κόστος τους στην αξιοπιστία των θεσμών και στις διεθνείς συνεργασίες παραμένουν σημαντικές συστημικής σημασίας.
Η συσσώρευση δυσαρέσκειας και η αναζήτηση εναλλακτικών διαδρομών από κράτη, εταιρείες και ιδρύματα, όπως τεκμηριώνεται στο κείμενο του POLITICO, μπορεί να οδηγήσει σε σταδιακή αποδυνάμωση της ίδιας μεθόδου πίεσης μακροχρόνιου αντίκτυπου.
