Ο ανανεωμένος διοικητικός ελιγμός του πρωθυπουργού έχει αγοράσει προσωρινή σταθερότητα στο Παρίσι, αλλά έχει αφήσει πίσω του μια σειρά από ανοικτές πληγές που απειλούν να μετατραπούν σε παρατεταμένη κρίση. Πολιτική επιβίωση και συμβιβασμοί στο επίκεντρο των εξελίξεων, με το ζήτημα του προϋπολογισμού του 2026 να κυριαρχεί στη δημόσια συζήτηση.
Η απόφαση για την αναβολή της μεταρρύθμισης
Σε μια κίνηση που άλλαξε άρδην το πολιτικό σκηνικό, ο πρωθυπουργός απέσυρε προς το παρόν την προγραμματισμένη αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης, από τα 62 στα 64 έτη, ανταποκρινόμενος σε αιτήματα της ισορροπιστικής κοινοβουλευτικής ομάδας των Σοσιαλιστών. δημοσιονομική επιβάρυνση εκτιμάται ότι θα φτάσει στα δύο δισεκατομμύρια ευρώ για δύο χρόνια, μια παραδοχή που αλλάζει τις προβλέψεις του κυβερνητικού σχεδίου.
Η κίνηση αυτή συνδέθηκε άμεσα με την ανάγκη να διατηρηθεί η πλειοψηφία στη Βουλή και να αποτραπεί μια πρόωρη κάλπη. Παρά το γεγονός ότι η απόσυρση της ρύθμισης ανακούφισε τμήμα της αντιπολίτευσης, η κυβέρνηση δέχθηκε ότι πρέπει να διαπραγματευθεί συνταξιοδοτική μεταρρύθμιση και άλλες ευαίσθητες πολιτικές γραμμές για να παραμείνει στη θέση της
Το κοινοβουλευτικό παιχνίδι της επιβίωσης
Η ψηφοφορία μομφής που ακολούθησε έδειξε πόσο εύθραυστη είναι η κατάσταση: ο πρωθυπουργός επέζησε με ελάχιστη διαφορά, μόλις 18 ψήφων. Η εικόνα αυτή αποτύπωσε μια κοινοβουλευτική ισορροπία που μπορεί να αλλάξει ανά πάσα στιγμή. πολιτική αστάθεια και αυτοσυντήρηση γίνονται οδηγός της κυβερνητικής στρατηγικής.
Πολλοί βουλευτές των Σοσιαλιστών επέλεξαν να απέχουν ή να μην στηρίξουν ενεργά τη μομφή, θέτοντας ως προϋπόθεση την αναδιαμόρφωση του προσχεδίου για το 2026 προκειμένου να το στηρίξουν στο τέλος της διαδικασίας. Η θέση αυτή άνοιξε τον δρόμο για εντατικές διαπραγματεύσεις στην Εθνοσυνέλευση και σε θεσμικά όργανα.
Φόρτωση τροπολογιών και δημοσιονομική σύγκρουση
Στην επιτροπή που χειρίζεται τα οικονομικά θέματα κατατέθηκαν πάνω από χίλιες πεντακόσιες τροπολογίες, με αποτέλεσμα να προστεθούν σχεδόν εννέα δισεκατομμύρια ευρώ στο δημοσιονομικό κενό του επόμενου έτους. Η δυναμική αυτή μεταφέρει την αντιπαράθεση από τα πρωθυπουργικά γραφεία στην καθημερινή κοινοβουλευτική μάχη. ενισχυμένες απαιτήσεις από την πλευρά της αριστεράς και της ακροδεξιάς τροφοδοτούν την ένταση.
Προτεινόμενο Η Γαλλία υπό το βλέμμα της Moody’s καθώς ο προϋπολογισμός συγκρούεται με την πολιτική αστάθεια
Μια από τις σημαντικές ανατροπές που προτάθηκαν ήταν η αναίρεση της πρόβλεψης για πάγωμα των φορολογικών κλιμακίων, κίνηση που θα επιφέρει επιβαρύνσεις σε βάθος για τα κρατικά έσοδα και τα νοικοκυριά. Η διαχείριση αυτών των τροπολογιών περνάει πλέον από την κρίση των κοινοβουλευτικών συμμαχιών και της επιτροπή οικονομικών που εξετάζει λεπτομερώς κάθε στοιχείο.
Η απουσία του γκιλοτίνα και το Συνταγματικό αντίβαρο
Ο σχεδιασμός της κυβέρνησης να μην εφαρμόσει το συνταγματικό εργαλείο που επιτρέπει την επιβολή νομοθετικών κειμένων χωρίς εκτεταμένη κοινοβουλευτική διαδικασία έχει πολλαπλές συνέπειες: κάθε άρθρο του προϋπολογισμού θα υπόκειται πλέον σε παρατεταμένες διαβουλεύσεις και ανταλλαγές τροπολογιών. διαπραγματευτική πολυπλοκότητα και πιθανότητα ανεπιθύμητων συμβιβασμών γίνονται πραγματικότητα.
Ωστόσο στο οπλοστάσιό του ο πρωθυπουργός διατηρεί μια άλλη, λιγότερο χρησιμοποιημένη νομική επιλογή: το Άρθρο 47, που επιτρέπει στην κυβέρνηση να επιβάλει τον προϋπολογισμό αν το κοινοβούλιο δεν εκφράσει άποψη μέσα σε συγκεκριμένες προθεσμίες — 70 ημέρες για τον τακτικό προϋπολογισμό και 50 ημέρες για τον κοινωνικό προϋπολογισμό. συνταγματική απειλή που ποτέ μέχρι σήμερα δεν έχει εφαρμοστεί.
Η χρήση αυτής της διάταξης θα ήταν πρωτοφανής και, σύμφωνα με κοινοβουλευτικούς παρατηρητές, θα συνεπαγόταν άμεσες πολιτικές συνέπειες, μεταξύ των οποίων και πιθανή κίνηση μομφής εναντίον της κυβέρνησης. Παρά ταύτα, ορισμένοι έμπειροι νομοθέτες θεωρούν πλέον πιθανότερη την ενεργοποίησή της, αν οι διαπραγματεύσεις περιοριστούν σε αδιέξοδο. πολιτική απειλή που παραμένει στο παρασκήνιο.
Η αναδίπλωση του Μακρόν και η επανεκλογή του στενού συνεργάτη του ως πρωθυπουργού απέδειξαν ότι η κυβέρνηση προτιμά τον βραχυπρόθεσμο συμβιβασμό παρά την άμεση σύγκρουση. Ωστόσο το πολιτικό κόστος, οι πιέσεις από διαφορετικούς ιδεολογικούς πόλους και οι οικονομικές απαιτήσεις καθιστούν τη συνέχεια επισφαλή. δημοσιονομική διαφάνεια και πολιτική σταθερότητα παραμένουν στο επίκεντρο των εξελίξεων.
