Η πρόσφατη κινηματογραφική εκδοχή του Frankenstein από τον Guillermo del Toro προσέλκυσε έντονο ενδιαφέρον μετά την εμφάνισή της στην πλατφόρμα, με 7 Νοεμβρίου 2025 ως ημερομηνία κυκλοφορίας. Η παραγωγή ξεχωρίζει για την έμφαση στην εικόνα και για την προσωπική σφραγίδα του δημιουργού, και από την πρώτη διάθεση στο κοινό αναφέρθηκε μεγάλη κινητικότητα γύρω από την ταινία με πρεμιέρα στο Netflix που συζήτησε ο κόσμος του σινεμά.
Δομή και αφηγηματική προσέγγιση
Η ταινία υιοθετεί τμηματική δομή που υπενθυμίζει τη λογοτεχνική προέλευση, χωριζόμενη σε προοίμιο και δύο κύρια μέρη, στοιχείο που ενισχύει την αντιπαράθεση μεταξύ δημιουργού και δημιούργηματος, ενώ το προοίμιο χειμωνιάτικο λειτουργεί ως εισαγωγή στην τραγική εξέλιξη.
Η επιλογή του σκηνοθέτη να οργανώσει την αφήγηση σε διπλή προοπτική αναδεικνύει τις ψυχολογικές μετατοπίσεις μεταξύ των βασικών χαρακτήρων και δίνει χρόνο για λεπτομερή παρουσίαση των κινήτρων τους, με σαφή αναφορά στη δομή των τρία κεφάλαια της ταινίας.
Κάθε τμήμα εστιάζει σε διαφορετικές εμπειρίες: το πρώτο εξηγεί το υπόβαθρο και οι επόμενοι δύο αφηγούνται, αντίστοιχα, την πλευρά του δημιουργού και την πλευρά του όντος, προσφέροντας βαθύτερη κατανόηση των αντιφάσεων που αναπτύσσονται. Αυτή η προσέγγιση ενισχύει τις αντιθέσεις ανάμεσα σε Βίκτορ Frankenstein και στη δημιουργία του, ενώ παράλληλα ανοίγει χώρο για συναισθηματικές αποχρώσεις και λεπτές ηθικές εντάσεις.
Ερμηνείες και κεντρικοί ρόλοι
Στον ρόλο του Βίκτορ εμφανίζεται ο Oscar Isaac, που προσδίδει στο πρόσωπο του επιστήμονα στοιχεία μεγαλοφυΐας και αλαζονείας, συνθέτοντας ένα πορτρέτο με αντιφατικές όψεις. Η απόδοση του ρόλου χαρακτηρίζεται από δραματική πυκνότητα και στιγμές εσωτερικής ρήξης, με την παρουσία του να καθορίζει την εξέλιξη της κεντρικής σύγκρουσης.
Η πειστική μεταμόρφωση της πλασματικής φιγούρας υπογράφεται από Jacob Elordi, ο οποίος επιχειρεί μια πιο ανθρώπινη ανάγνωση της υπάρξεως του όντος, δείχνοντας ευαισθησία και μελαγχολία αντί για έναν μονοδιάστατο τρόμο. Η απόδοση αυτή αναδεικνύει πλευρές αυτομόρφωσης και συναισθηματικής εξέλιξης που πλησιάζουν το λογοτεχνικό πρότυπο.
Το συμπληρωματικό καστ περιλαμβάνει πολλά αναγνωρίσιμα ονόματα που στηρίζουν την αφήγηση με σταθερότητα και βάθος, όπως η Mia Goth στον ρόλο της Elizabeth και η παρουσία του Christoph Waltz στον ρόλο του Χάρλαντερ, στοιχεία που προσθέτουν υφή στις οικογενειακές και οικονομικές διαστάσεις της ιστορίας.
Προτεινόμενο Το νέο σύστημα δημιουργίας της Canva με ισχυρή τεχνητή νοημοσύνη
Τα δευτερεύοντα πρόσωπα λειτουργούν ως καταλύτες για τις αποφάσεις του κεντρικού χαρακτήρα και συνθέτουν ένα πλέγμα σχέσεων με ποικίλους συμβολισμούς.
Σκηνικά, ατμόσφαιρα και παραγωγή
Η παραγωγή ξεχωρίζει για τον γοτθικό σχεδιασμό των χώρων και για την χρήση της κλίμακας σε σκηνικά που υπογραμμίζουν το αίσθημα του απειλητικού, ενώ τα σκοτεινά εσωτερικά και οι αχανείς εξωτερικοί χώροι συνδιαλέγονται με την ψυχολογία των χαρακτήρων. Το αποτέλεσμα είναι μια αισθητική όπου το γοτθικό στοιχείο γίνεται κινηματογραφική γλώσσα.
Ένα από τα χαρακτηριστικά σύμβολα της εικόνας είναι ο πύργος του εργαστηρίου που λειτουργεί ως σημείο ανάφλεξης των γεγονότων, και τοποθετείται πάνω σε απόκρημνο σημείο, δίνοντας στον χώρο μια σχεδόν μυθική διάσταση, με την ένταση της τοποθεσίας να ακολουθεί την ένταση της αφήγησης.
Η επιλογή της εποχής και της τοποθεσίας ενισχύει την αίσθηση μιας φθίνουσας Ευρώπης του 19ου αιώνα.
Παρεμβάσεις στο πρωτότυπο κείμενο
Ο Del Toro εισάγει αλλαγές στη σχέση των προσώπων, όπως η μετατόπιση του δεσμού της Elizabeth προς τον αδελφό του Βίκτορ, εξέλιξη που αλλάζει τις δυναμικές του ερωτικού τριγώνου και τονίζει τον εγωκεντρισμό του δημιουργού. Η παρέμβαση αυτή αναδεικνύει τον εγωισμό του Βίκτορ και μετατοπίζει την τραγικότητα των σχέσεων.
Παράλληλα, η παρουσία ενός χρηματοδότη με οικονομική ισχύ εισάγει την ένταση μεταξύ επιστήμης και αγοράς, ενώ η κινηματογραφική προσέγγιση περιορίζει μερικά από τα πιο βίαια επεισόδια του πρωτοτύπου, προτάσσοντας την εικόνα του όντος ως θύματος με ανθρώπινη ευαλωτότητα και αναζητήσεις αποδοχής.
Οι επιλογές αυτές στοχεύουν στη συναισθηματική επαφή με τον θεατή χωρίς να αλλοιώνουν τον πυρήνα της ιστορίας.
Η ταινία, μέσα από την αισθητική, την ερμηνεία και την αναδιάταξη των σχέσεων, παρουσιάζει μια σύγχρονη οπτική του κλασικού μύθου που απευθύνεται σε θεατές με ενδιαφέρον για τη λογοτεχνία και την εικόνα, διατηρώντας παράλληλα στοιχεία που αναγνωρίζουν την προέλευση του έργου και την ιστορική του βαρύτητα.
Τα παραπάνω στοιχεία συνηγορούν σε μια παραγωγή που θα μείνει στο βλέμμα όσων παρακολούθησαν την κυκλοφορία της στην πλατφόρμα, με οπτική συνέπεια και δραματική πυκνότητα.
