Η AfD αντιμετωπίζει βαθιές εσωτερικές ρωγμές γύρω από την στρατηγική της για την άμυνα, ενώ ο κυβερνητικός συσχετισμός υπό τον Φρίντριχ Μερζ αναπροσαρμόζει την πολιτική της χώρας λόγω της ρωσικής απειλής και της αμφιβολίας για τη συμβατική δέσμευση των ΗΠΑ υπό τον Ντόναλντ Τραμπ. Η διαφωνία για τη στρατιωτική κατεύθυνση της AfD προβάλλει ως δοκιμασία για το εάν το κόμμα μπορεί να παρουσιαστεί ως αξιόπιστος διαχειριστής εξουσίας.
Διάσπαση γύρω από την επιστροφή στη θητεία
Μία από τις πιο εμφανείς διαφορές αφορά την πρόταση για επαναφορά της στρατιωτικής θητείας. Η επαναφορά της θητείας υπήρχε ως κεντρική θέση του κόμματος, με ορισμένους βουλευτές να υποστηρίζουν ότι η αναστολή της το 2011 αποσύνδεσε τις ένοπλες δυνάμεις από την κοινωνία.
Ταυτόχρονα, μια ομάδα βουλευτών από την πρώην Ανατολική Γερμανία κατέθεσε κείμενο εντός της κοινοβουλευτικής ομάδας που ζητούσε την αποφυγή πρωτοβουλιών για επιστροφή στη θητεία μέχρι να λήξει ο πόλεμος στην Ουκρανία και η Γερμανία να ακολουθήσει «ουδέτερη, αποσυγκρουσιακή στάση». Η κίνηση αυτή υπέγραψαν 24 από τους 151 βουλευτές του κόμματος.
Η αντιπαράθεση αυτή δεν είναι απλώς τεχνική· επισημαίνει βαθύτερα πολιτισμικά και γεωγραφικά χάσματα μέσα στην AfD, όπου οι ψηφοφόροι και οι εκπρόσωποι των ανατολικών πολιτειών εκφράζουν φοβίες για την προσκόλληση σε δομές που θεωρούν ως επιρροή του εξωτερικού.
Στρατηγικές επιλογές: NATO, ευρωπαϊκή δύναμη ή ουδετερότητα
Το κομματικό πρόγραμμα της AfD προβλέπει παραμονή στην NATO μόνο μέχρι να συγκροτηθεί «μια ανεξάρτητη Ευρωπαϊκή στρατιωτική συμμαχία», χωρίς όμως να διευκρινίζεται ο χρόνος ή το πλαίσιο μετάβασης. Η ασάφεια αυτή αφήνει χώρο για διαφορετικές ερμηνείες μεταξύ των στελεχών.
Οι δύο συν-πρόεδροι του κόμματος εξέφρασαν δημόσια αντίθετες θέσεις για περιστατικά με ρωσικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη που εισήλθαν σε πολωνικό εναέριο χώρο: ο ένας χαρακτήρισε ενέργειες αποπροσανατολισμού, ενώ η άλλη δήλωσε ότι πρέπει να απαιτηθεί από τη Μόσχα να μειώσει την ένταση. Αυτές οι διαφορές καταδεικνύουν τον διάχυτο προβληματισμό σχετικά με το κατά πόσο η AfD θα ευθυγραμμιστεί με τους δυτικούς συμμάχους ή θα υιοθετήσει πιο αποστασιοποιημένη γραμμή.
Εσωκομματικές τάσεις και δημόσια εικόνα
Προτεινόμενο Ο Frans Timmermans παραιτείται μετά την απογοήτευση στις εκλογές
Δυτικοί βουλευτές του κόμματος που τάσσονται υπέρ ισχυρής αποτρεπτικής δύναμης και ευρωατλαντικής συνεργασίας συγκρούονται με πιο συναισθηματικά φορτισμένες φωνές από ανατολικές περιφέρειες, όπου το παρελθόν της περιοχής επηρεάζει την αντίληψη για τη Ρωσία και τη Δύση.
Η διαμάχη περιλαμβάνει ρητορικές εντάσεις, από προτάσεις για ενίσχυση των ενόπλων δυνάμεων μέχρι εκκλήσεις για μεγαλύτερη ουδετερότητα.
Στελέχη που εστιάζουν στην ανάγκη δημόσιας ασφάλειας υποστηρίζουν ότι οι πολίτες απαιτούν σαφείς απαντήσεις πριν από κάθε εκλογική αναμέτρηση. Η έλλειψη συνοχής κινδυνεύει να εμφανίσει το κόμμα διχασμένο τη στιγμή που αναζητά εκλογική αξιοπιστία.
Μήνυμα προς τους γείτονες και τις Βρυξέλλες
Οι αλλαγές στη γερμανική άμυνα και η πιθανή μετατόπιση της πολιτικής γραμμής της AfD προκαλούν ανησυχία σε γειτονικά κράτη. Η αβεβαιότητα αυτή καταγράφεται τόσο σε διπλωματικά σχόλια όσο και σε δημόσιες τοποθετήσεις υπευθύνων ασφάλειας της περιοχής.
Για παράδειγμα, η σκέψη ότι η Γερμανία μπορεί να αυξήσει τον στρατιωτικό της ρόλο εκτός πλαισίου ευρωπαϊκής συναίνεσης αναζωπυρώνει ιστορικές ευαισθησίες σε ορισμένες πρωτεύουσες. Η συζήτηση για το μέλλον της γερμανικής πολιτικής ασφάλειας συνδέεται άμεσα με το πώς το Βερολίνο θα παραμείνει εναρμονισμένο με τις επιλογές της Ευρώπης.
Τι δείχνουν οι διαφωνίες για τη δυνατότητα κυβέρνησης
Οι εντάσεις γύρω από την άμυνα δεν είναι μόνο θεσμικές αλλά και πολιτικές: το κόμμα καλείται να αποδείξει ότι διαθέτει συνοχή για διακυβέρνηση. Αν οι θέσεις αλλάζουν ανάλογα με το ακροατήριο, η αξιοπιστία μπροστά στο εκλογικό σώμα μειώνεται.
Μέλη που υπερασπίζονται σκληρότερες επιλογές στην άμυνα έχουν προειδοποιήσει ότι η εμφάνιση εσωτερικών ρηγμάτων μειώνει την εικόνα του κόμματος ως δυνατού εναλλακτικού φορέα εξουσίας. Η πρόκληση αυτή θα μετρηθεί στις επόμενες συζητήσεις περί πολιτικού προσανατολισμού.
Η AfD καλείται να μεταφράσει τις γενικές δηλώσεις περί «κυριαρχίας» σε συγκεκριμένες πολιτικές χωρίς να διχάσει περαιτέρω την ίδια τη βάση της. Με την ευρωπαϊκή ασφάλεια σε μεταβατικό στάδιο, οι αποφάσεις για θητεία, συμμαχίες και στάση απέναντι στη Ρωσία θα κρίνουν σε μεγάλο βαθμό την ικανότητα του κόμματος να γίνει αξιόπιστος συνομιλητής σε εθνικό και διεθνές επίπεδο.
