Γαλλία: Η «ένωση των δεξιών» δεν είναι πλέον ταμπού – Το κάλεσμα Σαρκοζί για συμμαχία με τη Λε Πεν

Ο πρώην πρόεδρος της Γαλλίας, Νικολά Σαρκοζί, προκάλεσε πολιτικό σεισμό καλώντας σε «ένωση των δεξιών» δυνάμεων, περιλαμβάνοντας για πρώτη φορά τον Εθνικό Συναγερμό της Μαρίν Λε Πεν. Η κίνηση αυτή, που διατυπώθηκε μέσα από τα απομνημονεύματα που έγραψε στη φυλακή, σηματοδοτεί το τέλος μιας εποχής όπου η συνεργασία με την ακροδεξιά θεωρούνταν αδιανόητη προδοσία των αρχών του Σαρλ ντε Γκωλ.

Η εξέλιξη αυτή έρχεται ως συνέχεια μιας σταδιακής διάβρωσης του «υγειονομικού τείχους» που παραδοσιακά χώριζε τη γαλλική κεντροδεξιά από την άκρα δεξιά. Ενώ στο παρελθόν οποιαδήποτε υπόνοια συνεργασίας με το κόμμα που ίδρυσε ο Ζαν-Μαρί Λε Πεν προκαλούσε πανεθνική κατακραυγή, η σημερινή κατάρρευση του πολιτικού κέντρου και η δημοσκοπική κυριαρχία του Εθνικού Συναγερμού αναγκάζουν τους συντηρητικούς να επανεξετάσουν τη στρατηγική τους για την επιβίωση. Όπως αναφέρει το POLITICO, η ιδέα της «l’union des droites» (ένωση των δεξιών) κερδίζει έδαφος, καθώς οι ψηφοφόροι φαίνονται πλέον πιο έτοιμοι από τις ηγεσίες για μια τέτοια σύγκλιση.

Η παρέμβαση Σαρκοζί και η ρήξη με το παρελθόν

Ο Νικολά Σαρκοζί, γράφοντας πίσω από τα κάγκελα της φυλακής μετά την καταδίκη του για παράνομη χρηματοδότηση προεκλογικής εκστρατείας, ζήτησε το «ευρύτερο δυνατό πνεύμα ενότητας» στη δεξιά. Η δήλωσή του ότι «δεν θα πετύχουμε αν δεν υπάρξει ένωση» τάραξε τα νερά στο κόμμα των Ρεπουμπλικάνων (Les Républicains), καθώς οι πολιτικοί κληρονόμοι του Σαρλ ντε Γκωλ καλούνται να αποφασίσουν αν θα συνεργαστούν με ένα κόμμα του οποίου οι ιδρυτές περιλάμβαναν συμπαθούντες των Ναζί. Παρά τις αντιδράσεις από στελέχη όπως η Μαρίν Λε Πεν και η Βαλερί Πεκρές, η οποία παραμένει κάθετα αντίθετη, η βάση του κόμματος φαίνεται να μετακινείται.

Η κατάρρευση του «υγειονομικού τείχους»

Η παραδοσιακή απάντηση σε μια τέτοια συμμαχία ήταν πάντα ένα προκλητικό «non». Ωστόσο, η κατάσταση έχει αλλάξει δραματικά από το καλοκαίρι του 2024, όταν ο τότε ηγέτης των Ρεπουμπλικάνων, Ερίκ Σιοτί, αναγκάστηκε να ταμπουρωθεί στο γραφείο του μετά την πρότασή του για συνεργασία με την ακροδεξιά. Σήμερα, η ηγεσία του κόμματος αισθάνεται ότι οι «Ρεπουμπλικάνοι» καταρρέουν και ότι ο μόνος τρόπος για να εξασφαλίσουν κυβερνητικούς θώκους μετά τις εκλογές του 2027 είναι να συνδέσουν την τύχη τους με τον Εθνικό Συναγερμό, ο οποίος προηγείται σταθερά στις δημοσκοπήσεις.

Ο ρόλος του Τζόρνταν Μπαρντέλα

Ένας κρίσιμος παράγοντας σε αυτή τη μετατόπιση είναι ο 30χρονος Τζόρνταν Μπαρντέλα. Ο Μπαρντέλα έχει καταφέρει να καταστήσει τον Εθνικό Συναγερμό έναν αποδεκτό εταίρο για τη συντηρητική επιχειρηματική ελίτ, η οποία παλαιότερα θεωρούσε την ακροδεξιά «οικονομικά αναλφάβητη». Η προσέγγιση που επιχειρεί η γαλλική επιχειρηματική κοινότητα προς τον Μπαρντέλα δείχνει ότι το κόμμα έχει πλέον κεντρικό ρόλο στην πολιτική σκηνή. Παρόλα αυτά, επικριτές όπως ο Ζαν-Φρανσουά Κοπέ προειδοποιούν ότι η υποστήριξη προς έναν άπειρο πολιτικό αποτελεί μια «εξαιρετικά επικίνδυνη επιλογή» που προδίδει τις γκωλικές αρχές.

Οι δημοτικές εκλογές ως το επόμενο κρίσιμο ορόσημο

Οι δημοτικές εκλογές του ερχόμενου Μαρτίου αναμένεται να αποτελέσουν τη λυδία λίθο για την αντοχή αυτής της δεξιάς ένωσης. Σε πόλεις όπως η Ντιζόν και η Μασσαλία, οι ψίθυροι για τοπικές συμμαχίες πληθαίνουν, καθώς οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η διάσπαση των δυνάμεων της δεξιάς θα άνοιγε τον δρόμο για την επανεκλογή σοσιαλιστών δημάρχων. Πολιτικοί αναλυτές επισημαίνουν ότι αυτό που ανησυχεί περισσότερο τους συντηρητικούς δεν είναι η ιδεολογική καθαρότητα, αλλά η πλήρης εξαφάνιση του κόμματός τους από τον πολιτικό χάρτη.

Πολιτικοί κύκλοι στο Παρίσι υπογραμμίζουν ότι η στρατηγική του Σαρκοζί μπορεί να μην πηγάζει από πεποίθηση, αλλά από ανάγκη για εκδίκηση κατά του Εμανουέλ Μακρόν ή ακόμα και από την ελπίδα για μια μελλοντική χάρη από έναν πρόεδρο του Εθνικού Συναγερμού. Η αγορά και οι ψηφοφόροι φαίνεται να προεξοφλούν ότι το «τείχος» έχει ήδη πέσει, με τα δύο τρίτα των δεξιών ψηφοφόρων να τάσσονται πλέον υπέρ ενός εκλογικού συμφώνου μεταξύ των δύο παρατάξεων.

Η επόμενη μέρα για το πολιτικό τοπίο της Γαλλίας

Η πιθανή ένωση των δεξιών δυνάμεων αναδιαμορφώνει πλήρως το σκηνικό προς το 2027, μετατρέποντας μια τριπολική αναμέτρηση σε μια μετωπική σύγκρουση μεταξύ μιας διευρυμένης δεξιάς και της αριστεράς ή του κέντρου. Εάν οι Ρεπουμπλικάνοι επιλέξουν τελικά την επίσημη συμπόρευση, η Γαλλία θα εισέλθει σε μια νέα πολιτική πραγματικότητα, όπου οι διαχωριστικές γραμμές του παρελθόντος θα έχουν οριστικά σβήσει, δίνοντας τη θέση τους σε έναν σκληρό ρεαλισμό με στόχο την κατάληψη του Μεγάρου των Ηλυσίων.