- Τρία πλοία φορτώνουν σόγια και σόργο από ΗΠΑ για Κίνα, σηματοδοτώντας επανεκκίνηση εξαγωγών.
- Οι αποστολές είναι οι πρώτες από τον Μάιο (σόγια) και τον Μάρτιο (σόργο) του 2025.
- Η κίνηση ακολουθεί τη συνάντηση Trump-Xi τον Οκτώβριο για αποκλιμάκωση εμπορικών εντάσεων.
- Η Κίνα έχει δεσμεύσει 2 εκατ. τόνους σόγιας, αλλά δεν έχει επιβεβαιώσει επίσημα τη συμφωνία.
- Η κυβέρνηση Trump αναμένει υπογραφή συμφωνίας εντός δύο εβδομάδων.
Δύο φορτηγά πλοία κατευθύνονται προς τερματικούς σταθμούς σιτηρών κοντά στη Νέα Ορλεάνη και ένα τρίτο προς το Τέξας, προκειμένου να φορτώσουν τις πρώτες αποστολές αμερικανικής σόγιας και σόργου προς την Κίνα από τον Μάιο και τα μέσα Μαρτίου αντίστοιχα.
Η κίνηση αυτή σηματοδοτεί την επανεκκίνηση των αγροτικών εξαγωγών μετά από μήνες εμπορικής διαμάχης, όπως αποκαλύπτει ναυτιλιακό πρόγραμμα που είδε το Reuters.
Αυτή η εξέλιξη έρχεται ως συνέχεια των πρόσφατων διαπραγματεύσεων μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Κίνας, οι οποίες είχαν ως αποτέλεσμα την προσωρινή αποκλιμάκωση των εμπορικών εντάσεων και την υπόσχεση για αύξηση των αγορών αγροτικών προϊόντων από το Πεκίνο.
Η αναμονή για την επανεκκίνηση των αποστολών ήταν έντονη, καθώς οι Αμερικανοί αγρότες είχαν υποστεί σημαντικές απώλειες λόγω της εμπορικής διαμάχης, με τις αμερικανικές εξαγωγές αγροτικών προϊόντων προς την Κίνα επανέρχονται σε σωστή τροχιά.
Η επανεκκίνηση των εξαγωγών σόγιας και σόργου
Δύο φορτηγά πλοία, το Ocean Harvest και το Tokugawa, κατευθύνονταν τη Δευτέρα 24 Νοεμβρίου 2025 προς τερματικούς σταθμούς σιτηρών κοντά στη Νέα Ορλεάνη, με σκοπό τη φόρτωση των πρώτων αποστολών αμερικανικής σόγιας προς την Κίνα από τον Μάιο. Συγκεκριμένα, το Ocean Harvest αναμένεται να φτάσει στον τερματικό σταθμό της Cargill στη Reserve της Λουιζιάνα, ενώ το Tokugawa στον τερματικό σταθμό της Zen-Noh Grain στην Convent της Λουιζιάνα.
Παράλληλα, ένα τρίτο πλοίο, το Bungo Queen, βρίσκεται καθ’ οδόν προς έναν τερματικό σταθμό σιτηρών στην ακτή του Τέξας, στο Corpus Christi, για τη φόρτωση αμερικανικού σόργου που προορίζεται για την Κίνα. Αυτή θα είναι η πρώτη αποστολή του συγκεκριμένου ζωοτροφικού σιτηρού προς την Κίνα από τα μέσα Μαρτίου, ενισχύοντας την αύξηση στο εμπόριο αγροτικών.
Οι δεσμεύσεις και η αβεβαιότητα της συμφωνίας
Η επανεκκίνηση των αποστολών έρχεται μετά τη συνάντηση των προέδρων Donald Trump και Xi Jinping στη Νότια Κορέα στα τέλη Οκτωβρίου, όπου ο Λευκός Οίκος δήλωσε ότι το Πεκίνο συμφώνησε να αγοράσει 12 εκατομμύρια τόνους σόγιας μέχρι το τέλος του έτους. Έκτοτε, η Κίνα έχει ήδη δεσμεύσει σχεδόν 2 εκατομμύρια μετρικούς τόνους αμερικανικής σόγιας και μικρότερο όγκο σιταριού.
Αυτή η συνάντηση σηματοδότησε μια αποκλιμάκωση στις σχέσεις με την Κίνα και μια αναζωογόνηση ελπίδας στις σχέσεις ΗΠΑ Κίνας, παρά τις αρχικές ανησυχίες των επιχειρήσεων πριν τη συνάντηση Trump με Xi. Ωστόσο, η Κίνα δεν έχει επιβεβαιώσει επίσημα τη συμφωνία, και οι ερωτήσεις σχετικά με τους όρους ή τον χρόνο των αποστολών έχουν τροφοδοτήσει την αβεβαιότητα στις αγορές σιτηρών, δοκιμάζοντας τις εμπορικές ισορροπίες και φέρνοντας αναδιάταξη στις εμπορικές σχέσεις.
Η Υπουργός Γεωργίας των ΗΠΑ, Brooke Rollins, δήλωσε τη Δευτέρα ότι η κυβέρνηση Trump αναμένει να υπογράψει ένα πλαίσιο συμφωνίας εντός δύο εβδομάδων.
Νομικοί και οικονομικοί κύκλοι επισημαίνουν ότι η έλλειψη επίσημης επιβεβαίωσης από την πλευρά της Κίνας, παρά τις δηλώσεις του Λευκού Οίκου, διατηρεί ένα επίπεδο αβεβαιότητας στην αγορά. Αυτό που ανησυχεί τους αναλυτές είναι η μη δεσμευτική φύση των προφορικών συμφωνιών και η πιθανότητα περαιτέρω διακυμάνσεων στις τιμές των αγροτικών προϊόντων, εάν οι δεσμεύσεις δεν τηρηθούν πλήρως ή καθυστερήσουν.
Τι αναμένεται στη συνέχεια για τις εμπορικές σχέσεις
Οι Αμερικανοί αγρότες και οι έμποροι σιτηρών έχουν αναμένει με αγωνία την επανεκκίνηση των αποστολών προς την Κίνα, καθώς η εμπορική διαμάχη τους κόστισε δισεκατομμύρια σε χαμένο εμπόριο. Η Cargill, η Archer-Daniels-Midland (ADM) και η Zen-Noh Grain, οι εταιρείες που εμπλέκονται στις τρέχουσες φορτώσεις, δεν ανταποκρίθηκαν άμεσα σε αιτήματα για σχόλια, σύμφωνα με το Reuters.
Η εξέλιξη αυτή, αν και θετική, υπογραμμίζει την ευθραυστότητα των εμπορικών σχέσεων μεταξύ των δύο μεγαλύτερων οικονομιών του κόσμου και την ανάγκη για επίσημες, δεσμευτικές συμφωνίες που θα προσφέρουν μακροπρόθεσμη σταθερότητα.