- Τρίτη συνεχόμενη εβδομάδα διαδηλώσεων στην Τυνησία κατά του Προέδρου Σαΐντ.
- Οι διαδηλωτές ζητούν την απελευθέρωση πολιτικών κρατουμένων και καταγγέλλουν αυταρχισμό.
- Εφετειακό δικαστήριο επέβαλε ποινές έως 45 έτη σε ηγέτες της αντιπολίτευσης.
- Το ισχυρό συνδικάτο UGTT κήρυξε πανεθνική απεργία για τις 21 Ιανουαρίου.
- Ο Σαΐντ αρνείται τις κατηγορίες, ενώ η αντιπολίτευση θεωρεί τις κινήσεις του πραξικόπημα.
Χιλιάδες Τυνήσιοι βγήκαν στους δρόμους το Σάββατο για τρίτη συνεχόμενη εβδομάδα, διαμαρτυρόμενοι κατά της διευρυνόμενης καταστολής της αντιπολίτευσης, των επικριτών και των ΜΚΟ από τον Πρόεδρο Καΐς Σαΐντ. Οι διαδηλωτές ζητούν επιτακτικά την απελευθέρωση των πολιτικών κρατουμένων, εν μέσω αυξανόμενων κατηγοριών για αυταρχική διακυβέρνηση.
Αυτή η κλιμάκωση των διαδηλώσεων στην Τυνησία έρχεται ως συνέχεια μιας περιόδου αυξανόμενης πολιτικής έντασης, η οποία ξεκίνησε το 2021 όταν ο Πρόεδρος Καΐς Σαΐντ διέλυσε το κοινοβούλιο και άρχισε να κυβερνά με διατάγματα. Ενώ ο ίδιος υποστήριξε ότι οι κινήσεις του αποσκοπούσαν στην καταπολέμηση της διαφθοράς, η αντιπολίτευση τις χαρακτήρισε πραξικόπημα, οδηγώντας τη χώρα σε ένα βαθύ πολιτικό αδιέξοδο που πλέον εκδηλώνεται με μαζικές κινητοποιήσεις.
Η κλιμάκωση της καταστολής και οι αντιδράσεις
Οι διαδηλώσεις κατά του Προέδρου Σαΐντ εντείνονται, καθώς ομάδες ανθρωπίνων δικαιωμάτων τον κατηγορούν ότι χρησιμοποιεί τη δικαιοσύνη και την αστυνομία για να καταστείλει τους αντιπάλους του και να παγιώσει έναν αυταρχικό, μονοπρόσωπο κανόνα. Ο Σαΐντ, από την πλευρά του, αρνείται ότι έχει γίνει δικτάτορας ή ότι χρησιμοποιεί τη δικαιοσύνη εναντίον των αντιπάλων του. Ωστόσο, η πραγματικότητα των συνεχόμενων συλλήψεων και των βαριών ποινών δημιουργεί ένα κλίμα φόβου και αβεβαιότητας, ωθώντας όλο και περισσότερους πολίτες στους δρόμους.
Οι κατηγορίες και οι δικαστικές αποφάσεις
Την περασμένη εβδομάδα, ένα εφετείο επέβαλε ποινές φυλάκισης έως και 45 ετών σε δεκάδες ηγέτες της αντιπολίτευσης, επιχειρηματίες και δικηγόρους, με την κατηγορία της συνωμοσίας για την ανατροπή του Σαΐντ. Αυτή η απόφαση, όπως μεταδίδει το Reuters, θεωρήθηκε από τους επικριτές ως σαφές σημάδι αυξανόμενης αυταρχικής διακυβέρνησης. Η πρόσφατη διαδήλωση ακολούθησε επίσης τις συλλήψεις εξέχουσων προσωπικοτήτων της αντιπολίτευσης, όπως η Σαϊμά Ίσα, ο Αϊάτσι Χαμάμι και ο Νετζίμπ Τσεμπί, οι οποίοι κατηγορούνται στην ίδια υπόθεση.
Η φωνή των διαδηλωτών και των οργανώσεων
Προτεινόμενο Γεωργία: Ο Νίκα Μέλια καταδικάστηκε σε επιπλέον φυλάκιση για επίθεση σε δικαστή
Οι διαδηλωτές, προερχόμενοι από όλο το πολιτικό φάσμα, κρατούσαν πανό με συνθήματα όπως «η αντιπολίτευση δεν είναι έγκλημα» και «Ελεύθερη Τυνησία», ενώ ύψωναν φωτογραφίες δεκάδων κρατούμενων ηγετών και ακτιβιστών. Κατά τη διάρκεια της πορείας τους στο κέντρο της Τύνιδας, φώναζαν «ο λαός θέλει την πτώση του καθεστώτος», ένα σύνθημα που αποτέλεσε την κραυγή της επανάστασης του 2011 που πυροδότησε τις εξεγέρσεις της Αραβικής Άνοιξης. Η σύζυγος του φυλακισμένου πολιτικού Αϊάτσι Χαμάμι, Wahida Khaldi, δήλωσε χαρακτηριστικά: «Ποτέ δεν έχω δει χειρότερη κατάσταση στην Τυνησία από σήμερα… καταστολή, αυταρχισμό, αδικία. Όποιος επικρίνει, συμπεριλαμβανομένων αντιπάλων, δημοσιογράφων ή ακτιβιστών, καταλήγει στη φυλακή».
Η ισχυρή συνδικαλιστική οργάνωση UGTT, η οποία έχει σημαντική επιρροή στη χώρα, κάλεσε την Παρασκευή σε πανεθνική απεργία στις 21 Ιανουαρίου. Η απεργία αυτή έχει ως στόχο να διαμαρτυρηθεί για τους περιορισμούς στα δικαιώματα και τις ελευθερίες και να ζητήσει διαπραγματεύσεις για τους μισθούς, δείχνοντας ότι η δυσαρέσκεια εξαπλώνεται και σε άλλους τομείς της κοινωνίας. Η κίνηση αυτή υπογραμμίζει την αυξανόμενη πίεση προς την κυβέρνηση του Προέδρου Σαΐντ και την ενότητα των δυνάμεων της αντιπολίτευσης και των κοινωνικών εταίρων.
Το μέλλον της Τυνησίας και οι επόμενες κινήσεις
Η κατάσταση στην Τυνησία παραμένει ρευστή και εξαιρετικά τεταμένη. Με τους περισσότερους εξέχοντες ηγέτες της αντιπολίτευσης να βρίσκονται στη φυλακή και τις διαδηλώσεις να εντείνονται, η χώρα βρίσκεται σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι. Η πανεθνική απεργία που έχει προγραμματιστεί για τον Ιανουάριο αναμένεται να αποτελέσει ένα σημαντικό τεστ για την αντοχή του καθεστώτος του Σαΐντ και την ικανότητα της αντιπολίτευσης να κινητοποιήσει τους πολίτες. Η διεθνής κοινότητα παρακολουθεί στενά τις εξελίξεις, εκφράζοντας ανησυχίες για την πορεία της δημοκρατίας στη χώρα που κάποτε θεωρούνταν φάρος της Αραβικής Άνοιξης.
