- Πενήντα πέντε Ιρανοί απελαθέντες από τις ΗΠΑ επιστρέφουν στο Ιράν.
- Η απέλαση αποτελεί τη δεύτερη ομαδική επί προεδρίας Τραμπ.
- Το Ιράν καταγγέλλει πολιτικά κίνητρα και αντιμεταναστευτικές πολιτικές των ΗΠΑ.
- Διπλωματική ένταση προκλήθηκε από άρνηση βίζας για την κλήρωση του Μουντιάλ.
- Οι σχέσεις ΗΠΑ-Ιράν παραμένουν τεταμένες, με την επικοινωνία να γίνεται έμμεσα.
Πενήντα πέντε Ιρανοί υπήκοοι, οι οποίοι απελάθηκαν από τις Ηνωμένες Πολιτείες, αναμένεται να επιστρέψουν στην πατρίδα τους τις επόμενες ημέρες, όπως ανακοίνωσε την Κυριακή το υπουργείο Εξωτερικών του Ιράν. Πρόκειται για τη δεύτερη ομαδική απέλαση υπό την πολιτική σκλήρυνσης της μεταναστευτικής πολιτικής του Προέδρου Ντόναλντ Τραμπ.
Αυτή η εξέλιξη έρχεται σε ένα πλαίσιο τεταμένων σχέσεων μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και του Ιράν, οι οποίες χαρακτηρίζονται από έλλειψη άμεσης επικοινωνίας και συχνές διπλωματικές εντάσεις. Οι απελάσεις, αν και αποτελούν μια μορφή συντονισμού, υπογραμμίζουν τις βαθιές διαφορές στις μεταναστευτικές πολιτικές και τις ευρύτερες γεωπολιτικές διαφωνίες, όπως το πυρηνικό πρόγραμμα της Τεχεράνης.
Η δεύτερη απέλαση και οι καταγγελίες της Τεχεράνης
Όπως μεταδίδει το Reuters, ο εκπρόσωπος του ιρανικού υπουργείου Εξωτερικών, Εσμαΐλ Μπαγκαέι, δήλωσε ότι περίπου 55 υπήκοοι θα επιστρέψουν στο Ιράν «τις επόμενες ημέρες», τονίζοντας ότι πρόκειται για τη δεύτερη ομάδα που επαναπατρίζεται τους τελευταίους μήνες. Ο Μπαγκαέι κατήγγειλε ότι οι απελάσεις από τις ΗΠΑ βασίζονται σε «πολιτικά κίνητρα και αντιμεταναστευτικές πολιτικές» που είναι αντίθετες με το διεθνές δίκαιο. Η κίνηση αυτή ακολουθεί την προηγούμενη απέλαση περίπου 120 Ιρανών τον Σεπτέμβριο, οι οποίοι είχαν επιστρέψει στην Τεχεράνη μέσω της Ντόχα.
Παρά τις εντάσεις, οι μεταφορές αυτές σηματοδοτούν μια ασυνήθιστη στιγμή συντονισμού μεταξύ των δύο χωρών, οι οποίες βρίσκονται σε διαρκή διαμάχη για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν. Η Τεχεράνη επιμένει ότι το πρόγραμμά της είναι αμιγώς πολιτικό, ενώ η Ουάσιγκτον υποστηρίζει ότι αποσκοπεί στην κατασκευή πυρηνικής βόμβας. Ο Μπαγκαέι διευκρίνισε ότι οι δύο χώρες δεν διαθέτουν άμεση γραμμή επικοινωνίας, αλλά συνεργάζονται μέσω των γραφείων προστασίας συμφερόντων τους ή μέσω διαμεσολαβητών.
Διπλωματική ένταση και το Μουντιάλ
Πέραν των απελάσεων, ο Μπαγκαέι άσκησε κριτική στην Ουάσιγκτον για την άρνηση χορήγησης βίζας σε όλα τα μέλη της ιρανικής ποδοσφαιρικής αντιπροσωπείας που επρόκειτο να παραστούν στην κλήρωση του Παγκοσμίου Κυπέλλου, η οποία διεξήχθη την Παρασκευή στην Ουάσιγκτον. «Έχουμε εκφράσει την διαμαρτυρία μας για την απόφαση των ΗΠΑ να μην δώσουν βίζες στην ομάδα μας που στάλθηκε στην κλήρωση του Παγκοσμίου Κυπέλλου», δήλωσε χαρακτηριστικά.
Προτεινόμενο Βρετανική έρευνα: Ο Πούτιν διέταξε την επίθεση στον Σκρίπαλ, χρονικό των εντάσεων με τη Ρωσία
Ενώ το Ιράν είχε υποβάλει αίτηση για εννέα βίζες, ο εκπρόσωπος της ιρανικής ομοσπονδίας ποδοσφαίρου, Αμίρ Μεχντί Αλαβί, ανέφερε ότι οι ΗΠΑ χορήγησαν μόνο τέσσερις, συμπεριλαμβανομένης αυτής για τον προπονητή Αρντεσίρ Αμίρ Γκαλενοέι. Οι Ηνωμένες Πολιτείες διατηρούν αυστηρούς περιορισμούς βίζας για τους Ιρανούς υπηκόους εδώ και πολλά χρόνια. Η κλήρωση του Μουντιάλ, στην οποία αναμενόταν να παραστεί και ο Πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ, αποτέλεσε ένα ακόμα πεδίο διπλωματικής τριβής.
Αυτό που ανησυχεί τους αναλυτές είναι η συνεχιζόμενη αστάθεια στις διμερείς σχέσεις, παρά τις σποραδικές περιπτώσεις συνεργασίας, όπως οι απελάσεις. Νομικοί κύκλοι επισημαίνουν ότι η καταγγελία του Ιράν για «πολιτικά κίνητρα» στις απελάσεις μπορεί να ενισχύσει τη διεθνή συζήτηση περί των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της μεταναστευτικής πολιτικής, ειδικά σε περιόδους αυξημένων γεωπολιτικών εντάσεων.
Η επόμενη μέρα στις σχέσεις ΗΠΑ-Ιράν
Οι απελάσεις και οι διαφωνίες για τις βίζες για το Παγκόσμιο Κύπελλο υπογραμμίζουν την πολυπλοκότητα των σχέσεων μεταξύ Ουάσιγκτον και Τεχεράνης. Παρά τις περιορισμένες, έμμεσες συνεργασίες, οι θεμελιώδεις διαφωνίες παραμένουν, ειδικά όσον αφορά το πυρηνικό πρόγραμμα και τις περιφερειακές επιρροές. Η πολιτική του Προέδρου Τραμπ έχει οδηγήσει σε περαιτέρω σκλήρυνση, με τις δύο πλευρές να χρησιμοποιούν κάθε ευκαιρία για να εκφράσουν τις θέσεις τους και να ασκήσουν πίεση.
Η απουσία άμεσης διπλωματικής οδού καθιστά κάθε συντονισμό ιδιαίτερα δύσκολο και εξαρτάται από τρίτους παράγοντες. Οι εξελίξεις αυτές αναμένεται να συνεχίσουν να επηρεάζουν όχι μόνο τις διμερείς σχέσεις, αλλά και την ευρύτερη σταθερότητα στη Μέση Ανατολή.
