- Ο Τραμπ διέταξε πλήρη ναυτικό αποκλεισμό των πετρελαιοφόρων της Βενεζουέλας.
- Η κίνηση ενδέχεται να δώσει στην Κίνα ρητορικό πάτημα για αποκλεισμό της Ταϊβάν.
- Νομικοί προειδοποιούν για υπονόμευση της αξιοπιστίας του διεθνούς δικαίου.
- Η δέσμευση ναυτικών δυνάμεων στην Καραϊβική ίσως μειώσει την ετοιμότητα στον Ειρηνικό.
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, διέταξε τον πλήρη ναυτικό αποκλεισμό της Βενεζουέλας, μια κίνηση που κλιμακώνει την πίεση στον Νικολάς Μαδούρο αλλά ενδέχεται να αποδυναμώσει τη στρατηγική αποτροπής της Κίνας στην Ταϊβάν. Σύμφωνα με το Reuters, η απόφαση αυτή εγείρει σοβαρά ερωτήματα σχετικά με το διεθνές δίκαιο και τη δυνατότητα της Ουάσιγκτον να αντιταχθεί σε μελλοντικές κινεζικές προκλήσεις στον Ειρηνικό.
Η κίνηση αυτή έρχεται ως συνέχεια της στρατηγικής «μέγιστης πίεσης» που ακολουθεί ο Λευκός Οίκος, συνδέοντας την ενεργειακή ασφάλεια με την εθνική ασφάλεια των ΗΠΑ. Το παρασκήνιο της υπόθεσης δείχνει ότι η χρήση του ναυτικού αποκλεισμού ως εργαλείο πολιτικής πίεσης αποτελεί μια δραματική στροφή που υπερβαίνει τις παραδοσιακές οικονομικές κυρώσεις, θολώνοντας τα όρια μεταξύ διπλωματικού καταναγκασμού και πολεμικής ενέργειας.
Ο κίνδυνος του διεθνούς προηγουμένου για την Ταϊβάν
Η απόφαση του προέδρου των ΗΠΑ να επιβάλει πλήρη αποκλεισμό των πετρελαιοφόρων της Βενεζουέλας δημιουργεί ένα επικίνδυνο νομικό κενό που το Πεκίνο θα μπορούσε να εκμεταλλευτεί. Αν και οι νομικές συνθήκες διαφέρουν, η Κίνα ενδέχεται να χρησιμοποιήσει την αμερικανική δράση ως ρητορικό άλλοθι για να δικαιολογήσει δικά της καταναγκαστικά μέτρα στο Στενό της Ταϊβάν, επικαλούμενη λόγους ασφαλείας.
Στρατιωτικοί αναλυτές στην Ουάσιγκτον προειδοποιούν ότι όταν οι ΗΠΑ χρησιμοποιούν τον αποκλεισμό για πολιτικούς σκοπούς, αποδυναμώνουν την ικανότητά τους να συσπειρώσουν τη διεθνή κοινότητα ενάντια σε παρόμοιες κινήσεις της Κίνας. Η στρατηγική αποτροπής της Κίνας βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στη διατήρηση του διεθνούς δικαίου, το οποίο τώρα φαίνεται να τίθεται υπό αμφισβήτηση από τις ίδιες τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Η αντίδραση του Πεκίνου και οι νομικές προεκτάσεις
Η Κίνα, ο μεγαλύτερος αγοραστής αργού πετρελαίου της Βενεζουέλας, έχει ήδη ταχθεί στο πλευρό του Καράκας, καταδικάζοντας κάθε πράξη μονομερούς εκφοβισμού. Το Πεκίνο έχει επανειλημμένα δώσει σήματα ότι ένας de facto ναυτικός αποκλεισμός θα μπορούσε να αποτελέσει κεντρικό στοιχείο μιας επιχείρησης για τον έλεγχο της Ταϊβάν, παρουσιάζοντάς τον μάλιστα ως εσωτερικό ζήτημα «καραντίνας» ή επιβολής του νόμου.
Προτεινόμενο Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ διατάσσει αποκλεισμό τάνκερ πετρελαίου της Βενεζουέλας
Νομικοί κύκλοι επισημαίνουν ότι ένας πλήρης αποκλεισμός χωρίς την ύπαρξη ένοπλης σύγκρουσης θεωρείται παράνομος βάσει του διεθνούς δικαίου. Αυτό που ανησυχεί τους αναλυτές είναι ότι η Ουάσιγκτον υπονομεύει την αξιοπιστία της, καθιστώντας δύσκολη την κριτική προς την Κίνα εάν η τελευταία αποφασίσει να αναχαιτίσει πλοία που μεταφέρουν φυσικό αέριο στην Ταϊβάν, επικαλούμενη το παράδειγμα της Βενεζουέλας.
Επιπτώσεις στην αμερικανική στρατιωτική ετοιμότητα
Η παρατεταμένη ανάπτυξη ναυτικών δυνάμεων των ΗΠΑ στην Καραϊβική για την επιβολή του αποκλεισμού ενδέχεται να επηρεάσει τη συνολική στρατιωτική ετοιμότητα της χώρας. Η δέσμευση πόρων σε ένα μέτωπο μακριά από τον Ινδο-Ειρηνικό περιορίζει τη δυνατότητα άμεσης αντίδρασης σε μια κρίση στην Ταϊβάν, την ώρα που η Κίνα διεξάγει ναυτικές ασκήσεις αποκλεισμού με αυξανόμενη συχνότητα.
Παρά τις προειδοποιήσεις, ορισμένοι ειδικοί παραμένουν σκεπτικοί για το αν η υπόθεση της Βενεζουέλας θα αλλάξει την πραγματική γεωπολιτική στάση των συμμάχων των ΗΠΑ. Υποστηρίζουν ότι οι αποφάσεις των κρατών βασίζονται στον ρεαλισμό και τα εθνικά συμφέροντα, και οποιαδήποτε αναφορά στη Βενεζουέλα σε μια μελλοντική κρίση στην Ταϊβάν θα είναι πιθανότατα μόνο ρητορική.
Η επόμενη μέρα για τη γεωπολιτική ισορροπία
Η κυβέρνηση Τραμπ παραμένει προσηλωμένη στη χρήση κάθε στοιχείου ισχύος για τη διακοπή της ροής ναρκωτικών και την ανατροπή του Μαδούρο, ωστόσο το κόστος αυτής της πολιτικής μπορεί να φανεί σε ένα διαφορετικό ημισφαίριο. Η ισορροπία μεταξύ της πίεσης στη Λατινική Αμερική και της διατήρησης της σταθερότητας στην Ανατολική Ασία αποτελεί πλέον τη μεγαλύτερη πρόκληση για την αμερικανική εξωτερική πολιτική.
Οι εξελίξεις τις επόμενες εβδομάδες θα δείξουν αν η Ουάσιγκτον μπορεί να διατηρήσει τη διπλωματική της υπεροχή και να πείσει τους συμμάχους της ότι οι ενέργειές της στη Βενεζουέλα δεν αποτελούν λευκή επιταγή για την κινεζική επιθετικότητα. Η αξιοπιστία των διεθνών κανόνων δοκιμάζεται, με την Ταϊβάν να παρακολουθεί στενά τις κινήσεις στη θάλασσα της Καραϊβικής.
