- Διεξαγωγή κρίσιμων προεδρικών εκλογών στη Γουινέα στις 28 Δεκεμβρίου 2025.
- Υποψηφιότητα του πραξικοπηματία Μαμαντί Ντουμπουγιά παρά τις αρχικές δεσμεύσεις.
- Το μεταλλευτικό έργο Simandou αποτελεί το κεντρικό όπλο της κυβερνητικής προπαγάνδας.
- Αποκλεισμός των κυριότερων ηγετών της αντιπολίτευσης από την εκλογική διαδικασία.
- Ανησυχία για τη δημιουργία προηγούμενου νομιμοποίησης πραξικοπημάτων στην Αφρική.
Ο Μαμαντί Ντουμπουγιά, ο οποίος κατέλαβε την εξουσία στη Γουινέα με πραξικόπημα το 2021, επιδιώκει πλέον τη νομιμοποίησή του μέσω των προεδρικών εκλογών της 28ης Δεκεμβρίου. Όπως μεταδίδει το Reuters, ο πρώην διοικητής των ειδικών δυνάμεων ποντάρει στην οικονομική αναμόρφωση και τα γιγαντιαία μεταλλευτικά έργα για να εξασφαλίσει τη νίκη, παρά τις καταγγελίες για καταστολή της αντιπολίτευσης.
| Πεδίο | Στοιχεία και Δεδομένα |
|---|---|
Πεδίο Ημερομηνία Κάλπης | Στοιχεία και Δεδομένα 28 Δεκεμβρίου 2025 |
Πεδίο Κύριος Υποψήφιος | Στοιχεία και Δεδομένα Μαμαντί Ντουμπουγιά (Στρατιωτικός Ηγέτης) |
Πεδίο Οικονομικό Έργο | Στοιχεία και Δεδομένα Simandou (Σιδηρομετάλλευμα) |
Πεδίο Στρατιωτικό Υπόβαθρο | Στοιχεία και Δεδομένα 15 έτη εμπειρίας (Γαλλική Λεγεώνα των Ξένων) |
Πεδίο Πολιτική Κατάσταση | Στοιχεία και Δεδομένα Αποκλεισμός αντιπολίτευσης και περιορισμός διαδηλώσεων |
Πεδίο Φυσικοί Πόροι | Στοιχεία και Δεδομένα Μεγαλύτερα αποθέματα βωξίτη παγκοσμίως |
Η εξέλιξη αυτή έρχεται ως συνέχεια μιας τετραετούς περιόδου κατά την οποία ο Ντουμπουγιά επιχείρησε να σταθεροποιήσει τη Γουινέα, μια χώρα που διαθέτει τα μεγαλύτερα αποθέματα βωξίτη παγκοσμίως. Σε αντίθεση με τα γειτονικά κράτη του Σαχέλ που μαστίζονται από τζιχαντιστικές εξεγέρσεις, η Γουινέα υπό τη στρατιωτική ηγεσία παρουσίασε μια εικόνα σχετικής σταθερότητας, εστιάζοντας στην προσέλκυση ξένων επενδύσεων στον τομέα της εξόρυξης και στην αύξηση των κρατικών εσόδων.
Η οικονομική στρατηγική και το στοίχημα του Simandou
Κεντρικός πυλώνας της προεκλογικής εκστρατείας του Ντουμπουγιά είναι το εμβληματικό ορυχείο Simandou, το οποίο θεωρείται το πλουσιότερο ανεκμετάλλευτο κοίτασμα σιδηρομεταλλεύματος στον κόσμο. Η έναρξη αυτού του γιγαντιαίου έργου τον περασμένο Νοέμβριο παρουσιάζεται από τη μεταβατική κυβέρνηση ως η απόδειξη της αποτελεσματικότητάς της. Ο Ντουμπουγιά έχει δεσμευτεί να χρησιμοποιήσει τον ορυκτό πλούτο της χώρας για την καταπολέμηση της φτώχειας και της διαφθοράς, υποσχόμενος ριζική αναβάθμιση των υποδομών.
Ωστόσο, η διαχείριση του μεταλλευτικού τομέα δεν ήταν χωρίς εντάσεις. Η κυβέρνηση άσκησε έντονο έλεγχο στις ξένες εταιρείες, φτάνοντας μέχρι την ανάκληση αδειών και τη μεταφορά περιουσιακών στοιχείων σε κρατικές εταιρείες, όπως συνέβη στην περίπτωση της Guinea Alumina Corporation. Αυτή η πολιτική του «μεταλλευτικού εθνικισμού» στοχεύει στην ενίσχυση της εθνικής κυριαρχίας πάνω στους φυσικούς πόρους, ένα αφήγημα που βρίσκει απήχηση σε μεγάλο μέρος του πληθυσμού.
Προτεινόμενο Μόσχα: Νεκρός Ρώσος στρατηγός από έκρηξη παγιδευμένου αυτοκινήτου
Η ανατροπή της δέσμευσης και το νέο Σύνταγμα
Η απόφαση του Ντουμπουγιά να θέσει υποψηφιότητα αποτελεί πλήρη ανατροπή των αρχικών του υποσχέσεων, καθώς μετά το πραξικόπημα του 2021 είχε δεσμευτεί ότι κανένα μέλος της χούντας δεν θα συμμετείχε στις μελλοντικές εκλογές. Η νομική οδός για την υποψηφιότητά του άνοιξε μέσω ενός δημοψηφίσματος τον Σεπτέμβριο, το οποίο ενέκρινε ένα νέο Σύνταγμα που δεν περιλαμβάνει τους προηγούμενους περιορισμούς. Η αντιπολίτευση και οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών καταγγέλλουν ότι ο απώτερος στόχος ήταν εξαρχής η διατήρηση της εξουσίας.
Νομικοί κύκλοι και διεθνείς αναλυτές επισημαίνουν ότι η εκλογική διαδικασία διεξάγεται σε ένα περιβάλλον όπου οι βασικοί πολιτικοί αντίπαλοι έχουν τεθεί εκτός μάχης. Ο Σελού Νταλέιν Ντιαλό παραμένει στην εξορία αντιμετωπίζοντας κατηγορίες διαφθοράς, ενώ ο πρώην πρόεδρος Άλφα Κοντέ αποκλείστηκε λόγω του νέου ορίου ηλικίας των 85 ετών. Αυτή η τακτική θυμίζει άλλες περιπτώσεις στην περιοχή, όπου ένας μεταβατικός χάρτης χρησιμοποιήθηκε τελικά για τη νομιμοποίηση στρατιωτικών ηγετών.
Αυτό που ανησυχεί ιδιαίτερα τους αναλυτές είναι η στάση της διεθνούς κοινότητας. Οι δυτικές δυνάμεις βρίσκονται μπροστά σε ένα γεωπολιτικό δίλημμα: μια αυστηρή καταδίκη της δημοκρατικής οπισθοδρόμησης θα μπορούσε να ωθήσει τον Ντουμπουγιά στην αγκαλιά της Κίνας ή άλλων ανταγωνιστών. Παράλληλα, η ECOWAS φαίνεται να έχει περιορισμένη επιρροή, καθώς ο ηγέτης της Γουινέας αγνόησε σε μεγάλο βαθμό τις πιέσεις για ταχεία επιστροφή στην πολιτική ομαλότητα, επιβάλλοντας τους δικούς του όρους.
Η επόμενη μέρα και οι περιφερειακές ισορροπίες
Η επικείμενη αναμέτρηση της 28ης Δεκεμβρίου δεν αφορά μόνο το μέλλον της Γουινέας, αλλά και τη σταθερότητα ολόκληρης της Δυτικής Αφρικής. Η κυβέρνηση έχει ήδη λάβει μέτρα για να καταστείλει τις διαμαρτυρίες και να περιορίσει την ελευθερία του τύπου, διασφαλίζοντας ότι η πορεία προς τις κάλπες θα γίνει χωρίς απρόοπτα. Η στρατηγική του Ντουμπουγιά να αμνηστεύσει παλαιότερους πραξικοπηματίες, όπως ο Μούσα Νταντίς Καμαρά, δείχνει μια προσπάθεια οικοδόμησης εσωτερικών συμμαχιών σε κρίσιμες εκλογικές περιφέρειες.
Ενώ ο Ντουμπουγιά προβάλλει το προφίλ του μεταρρυθμιστή ηγέτη που φέρνει την ανάπτυξη, οι επικριτές του προειδοποιούν για την παγίωση ενός νέου αυταρχισμού. Η επιτυχία της μετάβασής του από στρατιωτικό ηγέτη σε εκλεγμένο πρόεδρο θα κριθεί όχι μόνο από το αποτέλεσμα της κάλπης, αλλά και από την ικανότητά του να διατηρήσει την κοινωνική ειρήνη σε μια χώρα όπου οι ανισότητες παραμένουν βαθιές παρά τον τεράστιο ορυκτό πλούτο.
