- Φτωχές χώρες ενδέχεται να κλείσουν σύνορα λόγω περικοπών βοήθειας από τη Δύση.
- Το Δανικό Συμβούλιο Προσφύγων κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για τις συνέπειες.
- Οι ΗΠΑ έχουν ήδη μειώσει σημαντικά τη χρηματοδότηση, επηρεάζοντας ζωτικές παροχές.
- Χώρες όπως η Ουγκάντα και το Τσαντ αντιμετωπίζουν αυξανόμενη πίεση.
Η επικεφαλής του Δανικού Συμβουλίου Προσφύγων προειδοποίησε την Τρίτη ότι οι αναπτυσσόμενες χώρες που φιλοξενούν την πλειονότητα των προσφύγων παγκοσμίως ενδέχεται να κλείσουν τα σύνορά τους. Αυτή η εξέλιξη έρχεται ως άμεση συνέπεια των περικοπών βοήθειας από τις δυτικές χώρες, οι οποίες μειώνουν τις συνεισφορές τους εν μέσω αυξανόμενου αντιμεταναστευτικού κλίματος.
Η προειδοποίηση αυτή έρχεται σε μια περίοδο όπου οι διεθνείς σχέσεις και η ανθρωπιστική βοήθεια βρίσκονται υπό έντονη πίεση, με πολλές δυτικές χώρες να υιοθετούν σκληρότερες πολιτικές απέναντι στη μετανάστευση και να αναθεωρούν τις οικονομικές τους δεσμεύσεις. Η κατάσταση αναμένεται να επιδεινωθεί, καθώς οι ανάγκες των εκτοπισμένων πληθυσμών αυξάνονται, ενώ οι διαθέσιμοι πόροι μειώνονται.
Οι περικοπές βοήθειας και ο κίνδυνος κλειστών συνόρων
Όπως μεταδίδει το Reuters, η Σάρλοτ Σλέντε, Γενική Γραμματέας του Δανικού Συμβουλίου Προσφύγων, εξέφρασε την ανησυχία της για την πιθανότητα οι φτωχότερες χώρες να επιβάλουν νέους περιορισμούς, καθώς φιλοξενούν το 75% των προσφύγων παγκοσμίως. Χώρες όπως η Βρετανία και η Γερμανία εντείνουν τους κανόνες ασύλου τους εν μέσω αντιμεταναστευτικού κλίματος, ενώ ταυτόχρονα μειώνουν τις συνεισφορές τους για την υποστήριξη εκατομμυρίων εκτοπισμένων από τη βία και την κλιματική αλλαγή. Αυτή η τάση δημιουργεί ένα επικίνδυνο κενό στην παροχή βοήθειας, αφήνοντας τις χώρες υποδοχής να διαχειριστούν μόνες τους ένα δυσβάσταχτο βάρος. Οι υπηρεσίες του ΟΗΕ έχουν ήδη απευθύνει έκκληση στην Ουάσιγκτον να διατηρήσει ανοιχτές τις πόρτες στους αιτούντες άσυλο, όπως αναφέρεται σε σχετικό άρθρο Ο ΟΗΕ καλεί την Ουάσιγκτον να διατηρήσει ανοιχτές τις πόρτες στους αιτούντες άσυλο.
Πραγματικότητες στο πεδίο: Παραδείγματα και επιπτώσεις
Η Σλέντε ανέφερε ως παράδειγμα την Ουγκάντα, μια χώρα που για χρόνια υπήρξε γενναιόδωρος οικοδεσπότης προσφύγων από το Σουδάν, το Νότιο Σουδάν και τη Σομαλία, η οποία έχει ήδη αρχίσει να περιορίζει τους αριθμούς των εισερχομένων. Παράλληλα, το Τσαντ φιλοξενεί σχεδόν 900.000 πρόσφυγες από τον εμφύλιο πόλεμο του Σουδάν, οι οποίοι δεν λαμβάνουν επαρκή βοήθεια και τα στρατόπεδα γεμίζουν επικίνδυνα, όπως διαπίστωσε η Σλέντε κατά την επίσκεψή της τον προηγούμενο μήνα. Το Δανικό Συμβούλιο Προσφύγων αναγκάστηκε να περικόψει την υποστήριξη σε εκτοπισμένους φέτος λόγω μειώσεων στη χρηματοδότηση, κυρίως από τις Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες στο παρελθόν κάλυπταν το 20% των συνεισφορών. Η κυβέρνηση Τραμπ έχει μειώσει δραματικά την εξωτερική βοήθεια, δημιουργώντας νομικό κενό για χιλιάδες Ουκρανούς στις ΗΠΑ, όπως αναφέρεται σε σχετικό δημοσίευμα Σχεδόν 200.000 Ουκρανοί στις ΗΠΑ σε νομικό κενό λόγω των πολιτικών Τραμπ. Οι περικοπές αυτές οδήγησαν στην κατάργηση σχεδόν 2.000 θέσεων εργασίας στον οργανισμό και στη μείωση της βοήθειας σε πολλές χώρες, συμπεριλαμβανομένων των προμηθειών διατροφής για μητέρες και παιδιά σε περιοχές όπως το Καμερούν και το Αφγανιστάν.
Ανησυχία για την αλλαγή προτεραιοτήτων των χορηγών
Αυτό που ανησυχεί ιδιαίτερα τους ανθρωπιστικούς οργανισμούς είναι η αλλαγή προτεραιοτήτων των χορηγών χωρών, οι οποίες, όπως επισημαίνει η Σλέντε, μετατοπίζουν πόρους προς την άμυνα, αφήνοντας ακάλυπτες τις ανάγκες των πιο ευάλωτων πληθυσμών. Η τάση αυτή είναι εμφανής και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, καθώς άλλες ευρωπαϊκές χώρες αναμένεται επίσης να μειώσουν τις συνεισφορές τους, καθώς μεταφέρουν κεφάλαια σε αμυντικές δαπάνες, μια εξέλιξη που έχει προκαλέσει πιέσεις σε συμμάχους του ΝΑΤΟ, όπως περιγράφεται στο άρθρο ΝΑΤΟ: Πιέσεις σε συμμάχους που «υποαποδίδουν» για αγορά όπλων στην Ουκρανία. Η Σλέντε τονίζει ότι οι χώρες υποδοχής νιώθουν εγκαταλελειμμένες από τους δωρητές, κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε απρόβλεπτες και αρνητικές αντιδράσεις.
Η επόμενη μέρα για τους πρόσφυγες και τις χώρες υποδοχής
Η κατάσταση αναμένεται να επιδεινωθεί, με την Σλέντε να προβλέπει περαιτέρω μείωση των συνεισφορών από άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Η μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα της ανθρωπιστικής βοήθειας τίθεται υπό αμφισβήτηση, καθώς οι φτωχές χώρες, που ήδη φέρουν το μεγαλύτερο βάρος της προσφυγικής κρίσης, βρίσκονται αντιμέτωπες με την απειλή της οικονομικής ασφυξίας. Οι συνέπειες αυτής της μετατόπισης των πόρων θα είναι καταστροφικές για εκατομμύρια ανθρώπους που εξαρτώνται από την εξωτερική βοήθεια για την επιβίωσή τους, δημιουργώντας ένα νέο κύμα ανθρωπιστικών προκλήσεων.
