- Η φονική πυρκαγιά στο Χονγκ Κονγκ άφησε 128 νεκρούς και 200 αγνοούμενους, η χειρότερη από το 1948.
- Η τραγωδία ανέδειξε τις δύσκολες συνθήκες διαβίωσης και τον κρίσιμο ρόλο των ξένων οικιακών βοηθών.
- Μετανάστες εργάτες από χώρες όπως οι Φιλιππίνες και η Ινδονησία επλήγησαν σοβαρά, χάνοντας ζωές και θέσεις εργασίας.
- Οργανώσεις ζητούν επέκταση των κυβερνητικών κονδυλίων έκτακτης ανάγκης και βοήθεια για χαμένα έγγραφα.
- Η κοινωνία του Χονγκ Κονγκ κινητοποιήθηκε με εθελοντές για την παροχή βοήθειας στους πληγέντες.
Στο Χονγκ Κονγκ, η φονική πυρκαγιά που ξέσπασε την περασμένη Τετάρτη σε συγκρότημα πολυκατοικιών, η πιο θανατηφόρα από το 1948, έχει αναδείξει τον ανεκτίμητο αλλά συχνά αόρατο ρόλο των ξένων οικιακών βοηθών στην πόλη. Με τουλάχιστον 128 νεκρούς και 200 αγνοούμενους, η τραγωδία έφερε στο φως τις δύσκολες συνθήκες διαβίωσης και εργασίας αυτών των μεταναστών, όπως μεταδίδει το Reuters.
Αυτή η τραγική εξέλιξη έρχεται να υπογραμμίσει μια μακροχρόνια κοινωνική και οικονομική πραγματικότητα στο Χονγκ Κονγκ, όπου οι ξένες οικιακές βοηθοί αποτελούν τη ραχοκοκαλιά πολλών νοικοκυριών, προσφέροντας φροντίδα σε παιδιά και ηλικιωμένους, καθώς και υποστήριξη σε καθημερινές εργασίες. Η πρόσφατη καταστροφή, που είναι η πιο θανατηφόρα στην πόλη εδώ και δεκαετίες, έφερε στο προσκήνιο όχι μόνο την απώλεια ανθρώπινων ζωών αλλά και τις συγκεκριμένες προκλήσεις που αντιμετωπίζει αυτή η ευάλωτη ομάδα πληθυσμού.
Η φονική πυρκαγιά και οι πρώτες στιγμές τρόμου
Η πυρκαγιά, που ξέσπασε την περασμένη Τετάρτη στο συγκρότημα διαμερισμάτων Wang Fuk Court, ήταν η πιο θανατηφόρα στο Χονγκ Κονγκ από το 1948. Μία από τις οικιακές βοηθούς, η 49χρονη Φίτα από την Ινδονησία, περιέγραψε το χάος και τη σύγχυση που επικρατούσε. Παρά τις αρχικές αμφιβολίες της εργοδότριάς της, η Φίτα επέμεινε στην ανάγκη άμεσης εκκένωσης, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Της είπα ευθέως στην εργοδότριά μου – πρέπει να κατεβείτε τώρα». Τελικά, κατάφεραν να διαφύγουν και φιλοξενούνται σε καταφύγιο έκτακτης ανάγκης.
Η Φίτα προσεύχεται τώρα για τους αγνοούμενους και προσπαθεί να εντοπίσει φίλους της ανάμεσα στους δεκάδες μετανάστες εργάτες που διέμεναν στο συγκρότημα των οκτώ κτιρίων, εκ των οποίων τα επτά τυλίχθηκαν στις φλόγες. Το Χονγκ Κονγκ θρηνεί τους 128 ανθρώπους που είναι γνωστό ότι έχασαν τη ζωή τους, ένας απολογισμός που αναμένεται να αυξηθεί, καθώς 200 ακόμη άτομα παραμένουν αγνοούμενα. Οι οικογένειες θρηνούν τους αγαπημένους τους μετά την καταστροφική πυρκαγιά.
Οι ξένες οικιακές βοηθοί στο επίκεντρο
Μεταξύ των θυμάτων και των αγνοουμένων βρίσκονται και κάποιες από τις 368.000 ξένες οικιακές βοηθούς της πόλης. Πρόκειται κυρίως για γυναίκες από χώρες χαμηλού εισοδήματος της Ασίας, όπως οι Φιλιππίνες και η Ινδονησία, οι οποίες ζουν με τους εργοδότες τους, συχνά σε περιορισμένους χώρους. Οι εργαζόμενες αυτές παρέχουν βοήθεια στο μαγείρεμα, τον καθαρισμό και τη φροντίδα παιδιών και ηλικιωμένων, κερδίζοντας συχνά μηνιαίους μισθούς μόλις 5.000 δολάρια Χονγκ Κονγκ (642 δολάρια ΗΠΑ) σε μία από τις ακριβότερες πόλεις του κόσμου.
Η Ινδονησία ανακοίνωσε το Σάββατο ότι έξι πολίτες της έχασαν τη ζωή τους στην πυρκαγιά, ενώ οι Φιλιππίνες ανέφεραν ότι ένας υπήκοός τους τραυματίστηκε σοβαρά, ένας αγνοείται και 28 θεωρείται ότι είναι κάτοικοι της περιοχής, αλλά η τύχη τους παραμένει άγνωστη. Η 28χρονη Φιλιππινέζα εργάτρια Rhodora Alcaraz, η οποία βρισκόταν στο Χονγκ Κονγκ μόλις λίγες ημέρες, τυλίχτηκε σε μια βρεγμένη κουβέρτα κρατώντας το 3 μηνών μωρό των εργοδοτών της, παγιδευμένη σε ένα δωμάτιο γεμάτο καπνό για αρκετές ώρες πριν διασωθεί από πυροσβέστες.
Ο αντίκτυπος και οι εκκλήσεις για βοήθεια
Η αδελφή της Alcaraz, Raychelle Loreto, δήλωσε στο Reuters ότι η Rhodora έστελνε πανικόβλητα ηχητικά μηνύματα μέσω Facebook, λέγοντας: «Νιώθω πολύ αδύναμη. Δεν μπορώ να αναπνεύσω». Η Loreto τόνισε την περηφάνια της οικογένειας για την αδελφή της, η οποία δεν εγκατέλειψε το μωρό μέχρι τη διάσωσή τους, καθώς «είμαστε φτωχοί. Ο πατέρας μας είναι απλώς ψαράς, γι’ αυτό αποφάσισε να εργαστεί στο εξωτερικό για να βοηθήσει την οικογένεια».
Σε ένα αθλητικό κέντρο κοντά στο Wang Fuk, εκατοντάδες εθελοντές, συμπεριλαμβανομένων οικιακών βοηθών, συγκεντρώνουν και ταξινομούν προμήθειες για τους εκτοπισμένους. «Είναι η ραχοκοκαλιά της οικονομίας του Χονγκ Κονγκ, αλλά είναι άφωνες, οπότε κάνουμε ό,τι μπορούμε για να τις βρούμε και να βεβαιωθούμε ότι είναι καλά», δήλωσε ένας κοινωνικός λειτουργός από το Χονγκ Κονγκ, υπογραμμίζοντας την ανάγκη υποστήριξης. Εκατοντάδες εθελοντές προσφέρουν βοήθεια στους πληγέντες, αναδεικνύοντας ένα κύμα αλληλεγγύης.
Αυτό που ανησυχεί τους αναλυτές και τις οργανώσεις είναι ότι ορισμένες οικιακές βοηθοί που διέφυγαν από το συγκρότημα μίλησαν για αϋπνία, τραύμα και φόβο για το μέλλον τους, καθώς προσπαθούσαν ακόμα να βοηθήσουν τις οικογένειες υποδοχής τους. Η Edwina Antonio, εκτελεστική διευθύντρια του καταφυγίου μεταναστών εργατών Bethune House, ανέφερε ότι γνωρίζει δύο εργάτριες που έχασαν τη δουλειά τους λόγω της πυρκαγιάς, πιθανώς λόγω της οικονομικής δυσχερούς θέσης των εργοδοτών. «Οι εργοδότες θα πρέπει επίσης να δείξουν συμπάθεια – αν απολυθούν και τραυματιστούν από αυτό το περιστατικό, είναι ένα διπλό πλήγμα», πρόσθεσε η Antonio.
Η επόμενη μέρα και οι προσδοκίες
Οι οργανώσεις μεταναστών εργατών ελπίζουν ότι τα κονδύλια έκτακτης ανάγκης της κυβέρνησης του Χονγκ Κονγκ για τη βοήθεια των πληγέντων οικογενειών θα επεκταθούν και στις οικιακές βοηθούς. Επιπλέον, ζητούν να παρασχεθεί βοήθεια σε όσες έχουν χάσει τα διαβατήρια και τα έγγραφα ταυτότητάς τους, τα οποία είναι ζωτικής σημασίας για τη νόμιμη παραμονή και εργασία τους στην πόλη. Η τραγωδία αυτή αναμένεται να πυροδοτήσει μια ευρύτερη συζήτηση για τα δικαιώματα και την προστασία των ξένων οικιακών βοηθών στο Χονγκ Κονγκ.
