Μια έντονη οικονομική διαμάχη έχει ξεσπάσει μεταξύ της κυβέρνησης της Σκωτίας και του Βρετανικού Υπουργείου Οικονομικών, σχετικά με την κάλυψη των δαπανών ασφαλείας για τις πρόσφατες επισκέψεις του πρώην Προέδρου των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, και του γερουσιαστή Τζ.
Ντ. Βανς. Το Εδιμβού υποστηρίζει ότι το Λονδίνο πρέπει να αναλάβει το συνολικό κόστος, το οποίο εκτιμάται σε εκατομμύρια λίρες, ενώ το Υπουργείο Οικονομικών της Μεγάλης Βρετανίας επιμένει ότι πρόκειται για ιδιωτικές επισκέψεις και άρα η ευθύνη βαρύνει τις σκωτικές αρχές.
Αυτή η αντιπαράθεση αναδεικνύει για άλλη μια φορά τις τεντωμένες σχέσεις μεταξύ των δύο κυβερνητικών επιπέδων.
Το Αγκάθι των Επισκέψεων Υψηλού Προφίλ
Η Φάκελος αφορά δύο ξεχωριστές επισκέψεις αμερικανών πολιτικών προσωπικοτήτων. Ο Ντόναλντ Τραμπ βρέθηκε στη Σκωτία τον Ιούλιο, επισκεπτόμενος τα ιδιόκτητα γήπεδα γκολφ του. Για αυτή την επίσκεψη, το σκωτικό Υπουργείο Οικονομικών διεκδικεί περίπου 20 εκατομμύρια λίρες για έξοδα αστυνόμευσης και ασφάλειας.
Λίγο αργότερα, τον Αύγουστο, ο γερουσιαστής Τζ. Ντ. Βανς πραγματοποίησε επίσης ιδιωτικές διακοπές στην περιοχή του Ayrshire, με το κόστος για την ασφάλειά του να ανέρχεται σε επιπλέον 6 εκατομμύρια λίρες. Οι εν λόγω δαπάνες, σύμφωνα με τις σκωτικές αρχές, επιβάρυναν δυσανάλογα τους τοπικούς προϋπολογισμούς και τις δημόσιες υπηρεσίες.
Η Σόνα Ρόμπισον, Υπουργός Οικονομικών της Σκωτίας και εκπρόσωπος του Σκωτικού Εθνικού Κόμματος, έχει απευθύνει επίσημο αίτημα στον Υπουργό Οικονομικών της Βρετανίας, Τζέιμς Μάρεϊ, ζητώντας την αποζημίωση των δαπανών. Τόνισε ότι υπάρχουν σαφή προηγούμενα όπου η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου έχει καλύψει το κόστος αστυνόμευσης για επισκέψεις ξένων αξιωματούχων σε αποκεντρωμένες περιοχές.
Αυτή η αναφορά υπογραμμίζει την προσπάθεια του Εδιμβού να βασιστεί σε παλαιότερες πρακτικές για να ενισχύσει τη θέση του.
Διπλωματική Σημασία έναντι Ιδιωτικού Χαρακτήρα
Η βασική διαφωνία επικεντρώνεται στον χαρακτηρισμό των επισκέψεων. Ενώ το Λονδίνο τις θεωρεί αυστηρά ιδιωτικές, η σκωτική κυβέρνηση υποστηρίζει πως είχαν σημαντικό διπλωματικό χαρακτήρα. Η Ρόμπισον επέμεινε ότι το ταξίδι του Τραμπ ήταν «διπλωματικά σημαντικό» και ότι η μη κάλυψη του κόστους θα «πιέσει τους αποκεντρωμένους προϋπολογισμούς και θα δημιουργήσει ένα ανησυχητικό προηγούμενο για μελλοντικές υψηλού προφίλ επισκέψεις».
Αυτή η δήλωση αναδεικνύει τις ανησυχίες για τις μελλοντικές οικονομικές επιπτώσεις.
Πράγματι, κατά τη διάρκεια της παραμονής του στη Σκωτία τον Ιούλιο, ο Ντόναλντ Τραμπ είχε συναντήσεις με σημαντικούς πολιτικούς παράγοντες, όπως τον Πρωθυπουργό του Ηνωμένου Βασιλείου, Κιρ Στάρμερ, την Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, και τον Πρώτο Υπουργό της Σκωτίας, Τζον Σουίνεϊ.
Αυτές οι συναντήσεις, σύμφωνα με τους Σκωτσέζους αξιωματούχους, προσδίδουν στις επισκέψεις έναν επίσημο και διεθνή χαρακτήρα που υπερβαίνει την απλή ιδιωτική επίσκεψη. Ο Ιβάν ΜακΚί, Υπουργός Δημοσίων Οικονομικών της Σκωτίας, τόνισε ότι οι επισκέψεις «επέβαλαν σημαντικά επιχειρησιακά και οικονομικά βάρη στις σκωτικές δημόσιες υπηρεσίες» και δεν μπορούν να θεωρηθούν αποκλειστικά θέμα της σκωτικής κυβέρνησης, καθώς ήταν «σημαντικές όσον αφορά τις διεθνείς σχέσεις της κυβέρνησης του Ηνωμένου Βασιλείου».
Η Αδιάλλακτη Θέση του Γουεστμίνστερ
Από την πλευρά του, το βρετανικό Υπουργείο Οικονομικών παραμένει σταθερό στην άρνησή του. Ένας εκπρόσωπος της κυβέρνησης του Ηνωμένου Βασιλείου δήλωσε ότι «πρόκειται για ιδιωτικές επισκέψεις του προέδρου και του αντιπροέδρου στη Σκωτία, όχι για επίσημη κυβερνητική δραστηριότητα του Ηνωμένου Βασιλείου».
Προσέθεσε ότι «η σκωτική κυβέρνηση είναι υπεύθυνη για τα έξοδα αστυνόμευσης στη Σκωτία, σύμφωνα με τις συμφωνημένες ρυθμίσεις αποκεντρωμένης χρηματοδότησης».
Επιπλέον, το Υπουργείο Οικονομικών διευκρίνισε ότι θα κάλυπτε τα έξοδα μόνο εάν είχε απευθύνει επίσημη πρόσκληση στους επισκεπτόμενους ηγέτες, κάτι που δεν συνέβη στην περίπτωση των Τραμπ και Βανς. Αυτή η γραμμή άμυνας βασίζεται σε μια αυστηρή ερμηνεία των πρωτοκόλλων και των οικονομικών συμφωνιών που διέπουν τη σχέση μεταξύ της κεντρικής κυβέρνησης και των αποκεντρωμένων κυβερνήσεων, τονίζοντας τη σαφή διάκριση μεταξύ επίσημων κρατικών υποθέσεων και ιδιωτικών πρωτοβουλιών.
Η συνεχιζόμενη αυτή διαμάχη αποτελεί σημαντικό δείκτη των προκλήσεων που αντιμετωπίζει η διοίκηση του Ηνωμένου Βασιλείου σε σχέση με τις συνιστώσες χώρες της.